Είναι μόνο η οικονομία?
«Η κορυφαία οικονομία στον κόσμο». «Το μεγάλο comeback στις διεθνείς αγορές». «Η κυβέρνηση που έχει τη συνταγή κατά του λαϊκισμού». «Από κακός μαθητής, χώρα-πρότυπο μεταρρυθμίσεων και σταθερότητας». Είναι ορισμένοι από τους τίτλους που διαβάσαμε την τελευταία διετία για την Ελλάδα στα διεθνή μέσα, αλλά και στα περίφημα reports των «επενδυτικών οίκων και οίκων αξιολόγησης».
Μόνο που δεν λένε όλο το στόρι. Η μάχη κατά της ακρίβειας έχει μάλλον χαθεί αν δεχθούμε ότι έστω και υποτυπωδώς δόθηκε (η ψαλίδα είναι τεράστια σε βασικά αγαθά σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης). Ακόμη και έτσι, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για success story αν δεν υπήρχαν άλλα αγκάθια.
Όταν το Ευρωκοινοβούλιο καταδικάζει και επίσημα, με ψήφισμά του, την Ελλάδα για το κράτος δικαίου και την ελευθερία του Τύπου και όταν το ψήφισμα αυτό φέρει τη σφραγίδα 4 ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου, το να μιλάς για «προσπάθεια δυσφήμησης της χώρας με κινδυνολογίες», πολύ απλά δεν αρκεί. Χρειάζονται πιο πειστικές εξηγήσεις. Γιατί όσο κι αν «πετάει» η οικονομία, κάτι -είναι προφανές- δεν πηγαίνει καθόλου καλά. Κι αν θέλουμε να μιλάμε για χώρα-πρότυπο, τότε πρέπει να αντιληφθούμε πως «δεν είναι μόνο η οικονομία, ανόητε».
