Πρόταση από τον Σύλλογο Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής μας κληρονομιάς Φολόης – Ερυμάνθου «ΩΛΟΝΟΣ»

Παρεμβάσεις για να λειτουργεί ως υδροβιότοπος η τεχνητή λίμνη Πηνειού

Το διοικητικό συμβούλιο και τα μέλη του Συλλόγου Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής μας κληρονομιάς Φολόης- Ερυμάνθου, ο Ωλονός, ευαισθητοποιημένα για την προστασία της φύσης και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, προτείνουν στις αρμόδιες υπηρεσίες η τεχνητή λίμνη του Πηνειού ποταμού (φράγμα- ταμιευτήρας νερού), που βρίσκεται στα όρια του Δήμου Ήλιδας και του Δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης, πέρα από την καθιερωμένη λειτουργία της, ως αρδευτικό έργο, να πραγματοποιηθούν διάφορες στοχευόμενες επιστημονικές παρεμβάσεις, ώστε να υπάρχει η ανάλογη υποδομή και ταυτόχρονα να λειτουργήσει και ως υγροβιότοπος. Ο υγροβιότοπος θα παρεμβάλλεται μεταξύ των μόνιμα κατακλυσμένων και των καθαρά χερσαίων περιοχών όπου θα είναι η παρουσία υδροχαρούς βλάστησης και η ύπαρξη υδρομορφικών εδαφών, κυρίως για άγρια μεταναστευτικά πτηνά.

Όπως επισημαίνουν ακόμα «H πανίδα του υγρότοπου, θα πρέπει να είναι η χαρακτηριστική των ελωδών εκτάσεων, που θα φιλοξενεί βατράχια, υδρόβιες χελώνες και νερόφιδα, ακόμη και ζώα όπως ενυδρίδες (κοιν. βίδρες). Σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό της Σύμβασης Ραμσάρ, υγρότοποι είναι φυσικές ή τεχνητές περιοχές αποτελούμενες από έλη με ξυλώδη βλάστηση, από μη αποκλειστικώς ομβροδίαιτα έλη με τυρφώδες υπόστρωμα, από τυρφώδεις γαίες ή από νερό. Οι περιοχές αυτές κατακλύζονται μονίμως ή προσωρινώς με νερό, το οποίο είναι στάσιμο ή ρέον, γλυκό, υφάλμυρο ή αλμυρό. Σ’ αυτές περιλαμβάνονται και εκείνες που καλύπτονται με θαλασσινό νερό, το βάθος του οποίου κατά τη ρηχία δεν υπερβαίνει τα έξι μέτρα. Η εν λόγω παρέμβαση, αποβλέπει κυρίως στην υποστήριξη των μεταναστευτικών πτηνών, στην φυσική τουριστική ανάπτυξη και στον εμπλουτισμό της άγριας πανίδας μας.»