Μπροστά στον έρωτα οι ψυχές φοβούνται

Τα μάτια κλείνουν και το στόμα σφραγίζει από θλίψη, γιατί είναι αυτή η μόνη απόδειξη για το πόσο κοντά στην αθανασία είμαστε και πόσο μακριά συγχρόνως.

Ένας έρωτας είναι από μόνος του μια άυλη, άφυλη υπόσταση , γεμάτη μεγαλείο και φως, και είναι αυτό που έρχεται από κείνο που δεν ξέρουμε να γίνει ένα με μας, γι’ αυτό και ο φόβος είναι το πρώτο πράγμα που αισθανόμαστε.

Αυτό όμως δε σημαίνει τίποτα γι’ αυτόν!

Θα βρει τρόπο να μπει κάτω από τα βλέφαρα, θα ξεσφραγίσει το στόμα και θα μας γεμίσει όμορφες λέξεις, θα ξεκλειδώσει το σώμα άγρια και θα κάνει τη καρδιά να χτυπάει σα τρελή και το στομάχι να γεμίσει πεταλούδες.

Το «σ’ αγαπώ» είναι αυτό που όταν θα έχουμε χαθεί θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρι το τέλος του κόσμου, κάθε «σ’ αγαπώ» που είπαμε θα μείνει για πάντα.

Για τους ερωτευμένους, κάθε μέρα είναι του Αγ. Βαλεντίνου……

Π.Ι.