Zizanio News: Κώστας Φέρρης: «Θα κάνουμε μία μικρή Τσινετσιτά όπου θα δουλεύει όλο το χρόνο»
Συνέντευξη στις: Πολυξένη Κωνσταντίνου, Διονυσία Μπερτσάτου, Ειρήνη Ζέζα & Ελένη Αργυροπούλου
Πώς νιώθετε που είστε το τιμώμενο πρόσωπο του φεστιβάλ μας;
Αυτό το φεστιβάλ το υποστήριξα από την πρώτη στιγμή, γιατί ξέρω πως ό, τι γίνεται στην Ελλάδα σημαντικό, γίνεται από πρωτοβουλίες από απλούς πολίτες. Ποτέ δεν έγινε κάτι σοβαρό από πρωτοβουλίες των πολιτικών ή άλλων εξουσιών, μόνο άνθρωποι που έχουν ένα μεράκι, ένα πείσμα, μια μανία και ξεκινάνε από το τίποτα. Αυτούς τους ανθρώπους, εμείς οι κινηματογραφιστές τους εκτιμούμε πάρα πολύ. Όλα τα άλλα, πια, έχουν ξεφτιλιστεί, το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης παρήκμασε, το φεστιβάλ της Δράμας έμεινε στο περιθώριο, κλπ. Πάψαμε να πηγαίνουμε και ξαφνικά βγαίνει ο Δημήτρης Σπύρου και δημιουργεί στον Πύργο ένα πρωτότυπο, παγκοσμίως, φεστιβάλ με ταινίες για παιδιά. Εκεί τον υποστηρίξαμε όλοι οι φίλοι από την πρώτη στιγμή.
Όταν ήρθα για πρώτη φορά ήταν πολύ φτωχικές οι συνθήκες. Καμία σχέση με την πολυτέλεια που έχουμε τώρα. Είχα έρθει ξανά άλλες δύο φορές που με παρακάλεσε, γιατί ήθελε να μας δείξει ένα πολιτικό παράγοντα για να βοηθήσει λίγο κι εγώ τον ήξερα και με κάλεσε στο φεστιβάλ για να κάνω την επίθεση και το πέτυχα. Τώρα πια είναι η τρίτη φορά που με κάλεσε ο Δημήτρης. Βασικά αυτοπροσκαλέστηκα για να κάνω σεμινάρια, όπου είναι μέρος ενός συγκεκριμένου προγράμματος, μίας δικιάς μου πατέντας που προκύπτει από το βιβλίο «Η αλχημεία του σινεμά», που προτείνει μια νέα μέθοδο διδασκαλίας για όλα τα μαθήματα. Απλά, επειδή δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα, αλλά δοκιμάζεται στα τμήματα κινηματογράφου, όπου είναι ο πυρήνας αυτής της υπόθεσης, την ονομάζω ακαδημία τρίτου λόγου. Είναι μια πολύ πρωτότυπη κινηματογραφική σχολή που χρησιμοποιεί και τους 3 λόγους, δηλαδή παραδόσεις, βιβλία, γραπτό λόγο και προβολές ταινιών, αλλά και αποσπασμάτων από τις παραδόσεις. Πρόκειται, συνεπώς, για παραδείγματα με προβολή, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Η οργάνωση, λοιπόν, γίνεται με σταδιακή εφαρμογή: πρώτα κάνουμε το πρώτο σεμινάριο που είναι η μύηση του κινηματογράφου για μαθητές λυκείου αλλά και εκπαιδευτικούς. Το απόγευμα κάνω ένα μικρό masterclass, που είναι συμπυκνωμένη μύηση του κινηματογράφου για ενήλικες κι από εκεί και πέρα θα αρχίσουμε να οργανώνουμε πενθήμερα, πάντα με σεμινάρια σκηνοθεσίας, φωτογραφίας, μουσικής, παραγωγής και σκηνογραφίας. Όλα αυτά τα σεμινάρια γίνονται σταδιακά. Όλα αυτά μαζί σε λιγότερο από ένα χρόνο συνολικά καταλήγουν σε μία διδασκαλία κινηματογράφου και ανοίγει τους ορίζοντες γιατί τα βλέπεις μπροστά σου ως εποπτικό μέσο.
Αυτό λοιπόν, το πρότεινα στον Δημήτρη Σπύρου και τον Νίκο Θεοδοσίου που ασχολείται με την εκπαίδευση. Και οι δύο ενθουσιάστηκαν και μου είπαν να έρθω να κάνω εδώ το πρώτο. Άρχισα να το δουλεύω και ξαφνικά μου λένε: «θέλουμε να κάνουμε και μια προβολή της «Φόνισσας». Ασφαλώς και δέχτηκα και ξαφνικά μου λέει ο Δημήτρης «Θα είσαι το τιμώμενο πρόσωπο του φετινού φεστιβάλ». Τον ευχαρίστησα και είναι χαρά μου και δεν θέλω να πάω σε άλλα φεστιβάλ που περιφρονούν το σινεμά και πιο συγκεκριμένα τον ελληνικό κινηματογράφο, αλλά εδώ αισθάνομαι πια ότι θα είναι το μελλοντικό μας σπίτι, δηλαδή αν βρεθούν λίγα χρήματα ακόμα και γίνει μια μικρή επέκταση και εργαστήρια κλπ εδώ θα κάνουμε μία μικρή Τσινετσιτά όπου θα δουλεύει όλο το χρόνο.
