Το σημείωμα του εκδότη: Δημόσιο Περιφερειακό Πανεπιστήμιο: Η πρόταση Τζαβάρα και η επένδυση στη γνώση
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”136023″ img_size=”full”][vc_column_text]Η πολιτική, όπως και η ζωή, είναι γεμάτη εκπλήξεις. Αυτό το καταλαβαίνει κανείς καλά ήδη από μικρό παιδί και το πρώτο πράγμα που μαθαίνει είναι ότι υπάρχουν εκπλήξεις καλές και κακές. Βέβαια, όσο μεγαλώνεις οι αρνητικές εκπλήξεις μάλλον πληθαίνουν και αντίστοιχα οι θετικές περιορίζονται σημαντικά. Είναι κάτι με το οποίο πρέπει να κάνεις την ειρήνη σου, ει δυνατόν από νωρίς, προκειμένου να μην ενδίδεις στην απογοήτευσή σου και να παλεύεις πιο σκληρά και με μεγαλύτερη αφοσίωση για όλα εκείνα τα οποία σε καθορίζουν.
Ακόμη όμως κι αν επιτύχουμε κάτι τέτοιο στη ζωή, δεν είναι καθόλου εύκολο να πράξουμε αναλόγως και στην πολιτική μας θεώρηση, μιλώντας ειδικώς, καθότι γενικώς, όλα πολιτικά είναι και όλα απορρέουν από την βαθύτερη στάση μας απέναντι στα πράγματα, προδίδοντας παράλληλα και την ηθική μας ταυτότητα. Σε κάποιους ίσως να μην αρέσει αυτό, αλλά όσο μικρότερη είναι μία κοινωνία, τόσο πληθαίνουν τα αλλεπάλληλα συμπεράσματα για τον βίο και την πολιτεία του καθενός. Άρα, για να επανέλθω, σε σχέση με την χρόνια απογοήτευση και τις δυσάρεστες εκπλήξεις, για την πολιτική και δη για την πολιτική σκηνή της Ηλείας, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά.
Η τελευταία δυσάρεστη έκπληξη, αν και δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, όσο το σύντομο χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, ήταν η βίαιη διακοπή της λειτουργίας των πανεπιστημιακών τμημάτων. «Μία απ’ τα ίδια». Δεν θα πω ψέματα, αυτό σκεφτόμουν την ημέρα που γράφτηκε ο δραματικός επίλογος, στον οποίο μάλιστα δεν τηρήθηκαν ούτε τα όποια θεσμικά προσχήματα και οι 200 εισακτέοι των δύο τμημάτων έγιναν μηδέν. Συνηθισμένοι στα χιόνια και στα πέτρινα χρόνια , υπομένοντας την μοίρα την οποία επιφυλάσσει παραδοσιακά πια η κεντρική εξουσία στην Ηλεία, και ανεχόμενοι ίσως ακόμη την αβουλία των πολιτικών μας ταγών, σβήσαμε το φως και είπαμε καληνύχτα.
Ύστερα όμως ακολούθησε η παρέμβαση-πρόταση Τζαβάρα, η οποία αποτέλεσε μία ευχάριστη έκπληξη, όχι διότι έρχεται σε αντίθεση με τα πεπραγμένα του πολύπειρου Ηλείου βουλευτή, όσο για το γεγονός ότι συνιστά μία τολμηρή πολιτικά κίνηση, που παρακάμπτει τον κυβερνητικό σχεδιασμό, και βεβαίως, προτάσσει το τοπικό δημόσιο συμφέρον, δίχως να αφήνει το παραμικρό περιθώριο στην τοπικιστική σκοπιμότητα. Εξάλλου, το δήλωσε επανειλημμένως ο άνθρωπος και στα τοπικά αλλά και στα αθηναϊκά μέσα που τον έχουν φιλοξενήσει τις τελευταίες ημέρες, ότι έτσι όπως είναι τα πράγματα δεν προτίθεται να συμμετέχει στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Κατά συνέπεια, η πρόταση Τζαβάρα κρίνεται εξαιρετικά σημαντική για δύο λόγους. Ο πρώτος διότι φαίνεται πως υπάρχει βάσιμη ελπίδα για την Ηλεία να αποκτήσει τα δικά της πανεπιστημιακά τμήματα όχι τσάτρα πάτρα, αλλά με έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και με στρατηγική οργάνωσή τους. Υπό αυτήν την έννοια, η ίδρυση ενός μη κρατικού, ωστόσο δημόσιου πανεπιστημίου, με την κρίσιμη για την σημασία του εγχειρήματος συνδρομή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος, δύναται να μετατρέψει το νομό από διαχρονικά απογοητευμένο επαίτη, σε αυτόβουλο πρωταγωνιστή στην ανάδειξη των συγκριτικών του πλεονεκτημάτων. Αν περπατήσει, θα μιλάμε πράγματι για κάτι πρωτοφανές στα ελληνικά πολιτικά δρώμενα.
Παράλληλα επαναφέροντας στη δημόσια συζήτηση μία συνταγματικά και νομικά τεκμηριωμένη δυνατότητα, ο Ηλείος βουλευτής υποδεικνύει μία κατεύθυνση, την οποία ενδεχομένως να ακολουθήσουν και άλλες τοπικές κοινωνίες, υπό την προϋπόθεση ότι θα έχουν εξασφαλίσει τα απαιτούμενα κεφάλαια από τις οικείες περιφέρειες ή άλλες θεσμικές οντότητες της περιοχής τους. Με άλλα λόγια, οι τοπικές αυτοδιοικήσεις βλέπουν πλέον να υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό, αν υποθέσουμε ότι διαθέτουν την φιλοδοξία να δοξαστούν. Επομένως δρομολογούνται απρόβλεπτες εξελίξεις στον μελλοντικό ακαδημαϊκό χάρτη της χώρας, οι οποίες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν εκτός των άλλων και αντισταθμιστικά ως προς τον αναμενόμενο αποκλεισμό χιλιάδων φοιτητών από την δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση.
Γενικώς η περιοχή μας είναι γνωστή για την έντονη σεισμική της δραστηριότητα. Είναι λοιπόν ίσως μία από τις ελάχιστες φορές που ένας πολιτικός σεισμός, αυτή τη φορά, έχει ως επίκεντρο την Ηλεία. Ειλικρινά ευελπιστούμε να αποδειχθεί αρκετά ισχυρός ώστε να ταρακουνήσει συθέμελα το οικοδόμημα ενός περίκλειστου και βαθιά ταξικού πανεπιστήμιου, το οποίο θα προσφέρει το δικαίωμα, το αγαθό της εκπαίδευσης μόνο στους λίγους και βεβαίως θα το προσφέρει οπουδήποτε αλλού εκτός της Ηλείας. Αλίμονο…
Ο εκδότης[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
