Σε γνωρίζω από την όψη

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”85141″ img_size=”full”][vc_column_text]Κοιτάζω τις ελληνικές σημαίες που στολίζουν τα μπαλκόνια και ποτέ τα συναισθήματά μου δεν ήταν περισσότερο ανάμικτα. Πάντοτε τούτο το έθνος πάλευε με τους δαίμονές του, με τους Εφιάλτες του, και κυρίως με όλους εκείνους οι οποίοι στο όνομα του πατριωτισμού έκαναν «business as usual». Πάντοτε υπήρχαν τέτοιοι και δυστυχώς πάντα θα υπάρχουν.

Τους βλέπουμε και σήμερα, παντού. Στην πολιτική, στα Μ.Μ.Ε, στη δουλειά, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στο δρόμο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι οι επιχειρηματίες του πατριωτισμού. Και όπως και στην οικονομία, υπάρχουν μικρά και μεγάλα μαγαζιά. Δεν έχει σημασία αν είναι ψιλικατζήδες ή βιομήχανοι. Όλοι τους πουλάνε «πατρίδα». Αλλά δεν μπορούν να το κάνουν από μόνοι τους. Έχουν απόλυτη ανάγκη την μεγάλη μάζα των «Ελλήνων από πάντα». Εκείνων που πιστεύουν ότι είναι γνήσιοι κατιόντες του Μεγάλου Αλεξάνδρου!

Χωρίς αυτούς δεν γίνεται δουλειά. Χωρίς το μεταφυσικό τους πάθος και τον υπαρξιακό τους αυτοπροσδιορισμό από μία μεγάλη ιδέα, δεν γίνεται τζίρος. Και μάλιστα οι τελευταίοι είναι συνήθως τόσο πεπεισμένοι για την ορθότητα των πεποιθήσεών τους, που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους! Ελάχιστοι όμως εξ’ αυτών γνωρίζουν την ιστορία, και αν δεν γνωρίζεις κάτι, αν δεν έχεις πασχίσει μερόνυχτα για να το μάθεις, τότε δεν το αγαπάς πραγματικά. Μόνο πιστεύεις σ’ αυτό όπως θα πίστευες σε μία ομάδα.

Γνωρίζουν άραγε ότι Έλλην στην αρχαιότητα θεωρείτο επίσης εκείνος ο οποίος μετείχε στην ελληνική παιδεία; Αλλά ας αφήσουμε στην ησυχία του τον αρχαίο κόσμο, με τον οποίο το νήμα που μας δένει είναι εξαιρετικά λεπτό και εναπόκειται στην προαίρεση του καθενός να το εξερευνήσει. Με τη νεότερη ιστορία τι γίνεται; Εν ολίγοις, μία από τα ίδια. Διότι και σε αυτήν την ιστορική περίοδο η οποία βρίσκεται πολύ πιο κοντά μας, δεν υπάρχει η προαπαιτούμενη γνώση και κρίση.

Πόσοι γνωρίζουν άραγε ότι η πρώτη και μοναδική προϋπόθεση για να αποκτήσει κανείς την ελληνική υπηκοότητα πριν από σχεδόν διακόσια χρόνια ήταν το να δηλώνει χριστιανός ορθόδοξος; Το επίσημο ελληνικό κράτος δεν απαιτούσε καν να ομιλεί την ελληνική! Βεβαίως τότε ήταν άλλες οι στοχεύσεις και οι προτεραιότητες, με πρώτη και κύρια την γεωγραφική επέκταση προς όλες τις κατευθύνσεις… Πάντως, το γεγονός και μόνο είναι ενδεικτικό του πόσο σχετικά είναι τα πράγματα.

Και για να είμαι απολύτως καθαρός και ξάστερος, δηλώνω ευθαρσώς ότι απεχθάνομαι τον εθνομηδενισμό εξίσου με τον εθνικισμό, παρότι για διαφορετικούς λόγους. Υπενθυμίζω μόνο σε ορισμένους Αριστερούς φίλους μου ότι ο εθνομηδενισμός συνιστά ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του νεοφιλελευθερισμού, τον οποίο τόσο σθεναρά αντιπαλεύονται.

Αντίστοιχα, όταν βλέπω την γαλανόλευκη, την γνωρίζω βεβαίως από την όψη, αλλά η όψη την οποία αντιλαμβάνεται ο δικός μου ο νους έχει άλλη διάσταση, άλλο βάρος, ακόμη και άλλη αξία. Όλοι δηλώνουν πως την αγαπούν. Όλοι. Τι γνωρίζουν όμως στ’ αλήθεια γι’ αυτήν;[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]