Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά & Νέους Olympia International Film Festival for children and young people σε συνεργασία με το πολιτιστικό σωματείο Collectiva Artenativa – Κολεκτίβα Αρτενατίβα και το Πλανώδειο διοργανώνουν την προβολή της πολυβραβευμένης ταινίας animation “Το Αγόρι και ο Κόσμος” του Alê Abreu, στο πλαίσιο του προγράμματος “Σινεμά στις πλατείες”. Πρόκειται για μια συναρπαστική ταινία με κινούμενα σχέδια για τις ηλικίες από 7 έως 97 ετών! H προβολή θα πραγματοποιηθεί στον υπαίθριο χώρο του Πολυχώρου Agora Open Hall στο Κατάκολο, τη Δευτέρα 1η Ιουλίου στις 9 το βράδυ με ελεύθερη είσοδο.
Το Αγόρι και ο Κόσμος / O Menino e o Mundo
Μια ταινία του Alê Abreu
Animation χωρίς λόγια, έγχρωμο, 81΄, Βραζιλία, 2013
Σύνοψη
Η ιστορία ενός Αγοριού, που φεύγει από το χωριό του και πηγαίνει στην πόλη για να συναντήσει τον πατέρα του, ο οποίος αναζητά εργασία ως εσωτερικός μετανάστης. Στο ταξίδι αυτό, το Αγόρι παρατηρεί το αντιφατικό πρόσωπο της σύγχρονης Βραζιλίας, που θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε χώρα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Η ταινία, συναρπάζει με τα σχέδια, τα χρώματα και τη μουσική. Δεν έχει διαλόγους «για να μη λερωθεί αυτό το διαμάντι με περιττά πράγματα», όπως έγραψε ο κριτικός της γαλλικής «L’ Express».
Παρακολουθήστε το trailer
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Alê Abreu
Σενάριο: Alê Abreu
Μουσική: Ruben Feffer, Gustavo Kurlat
Animation & Film Editing: Alê Abreu
Assistant Director: Priscilla Kellen
Cast (voice): Vinicius Garcia, Marco Aurelio Campos, Lu Horta, Felipe Zilse, Ale Abreu, Cassius Romero
Executive Producers: Tita Tessler, Fernanda Carvalho
Xώρα Παραγωγής: Βραζιλία
Έτος Παραγωγής: 2013
Διάρκεια: 81 λεπτά
Εταιρεία Παραγωγής: Filme de Papal
Βραβεία
Υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Academy Awards 2016
Έλαβε 45 διεθνή βραβεία μεταξύ των οποίων:
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Annecy International Animated Film Festival 2014
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Annie Awards 2016
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Cinema Brazil Grand Prize 2015
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Shanghai International Film Festival 2014
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, São Paulo International Film Festival 2013
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, The Platino Awards for Iberoamerican Cinema 2015
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Κριτικής Επιτροπής Παιδιών, Cinema Brazil Grand Prize 2015
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Κριτικής Επιτροπής Παιδιών, Mill Valley Film Festival 2014
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Κοινού, Annecy International Animated Film Festival 2014
Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου, Cinema Brazil Grand Prize 2015
Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου, Cuiabá Film and Video Festival 2014
Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου, Cairo International Film Festival 2014
Εύφημη Μνεία, Munich Film Festival 2014
Περισσότερα
Στο εξαιρετικό σάουντρακ της ταινίας συμμετέχει ο ζωντανός θρύλος της βραζιλιάνικης μουσικής Nana Vasconselos, βραβευμένος επί σειρά ετών ως «ο καλύτερος λάτιν τζαζ κρουστός της χρονιάς». Επίσης παίρνουν μέρος άλλοι κορυφαίοι μουσικοί και συγκροτήματα της Βραζιλίας, όπως οι Barbatugues.
«Μια ταινία χωρίς λόγια για να μη λερωθεί αυτό το διαμάντι με περιττά πράγματα» L’ Express
Ο σκηνοθέτης επιλέγει να ζωγραφίσει «παιδικά», συνδυάζοντας κάθε πιθανή τεχνική: λάδι, ξυλομπογιές, μαρκαδόρους, στυλό διαρκείας, ζωγραφική και κολάζ. Επιπλέον κάνει μια τολμηρή και ποιητική επιλογή: δε φοβάται το λευκό! Κάθε σχέδιο είναι μία έκπληξη. Και η ταινία είναι χωρίς διαλόγους – ή μάλλον, έχει μόνο κάποιες ατάκες σε μία κατασκευασμένη γλώσσα – βραζιλιάνικα ανάποδα!
Στη Γαλλία, τον Οκτώβριο του 2014, η ταινία κυκλοφόρησε ταυτόχρονα σε 80 αίθουσες και η προβολή της συνοδεύτηκε από διθυραμβικές κριτικές.
Οικουμενικής σημασίας: αυτός ο χαρακτηρισμός πάει γάντι στην ταινία animation «Το αγόρι και ο κόσμος» κι αν σας φαίνεται βαρύγδουπος, σκεφθείτε πως η ταινία του Αλέ Αμπρέου, μιλά για τα πάντα: για ό,τι αγαπάμε και ό,τι μας πληγώνει, για ό,τι κινδυνεύει να χαθεί και ό,τι έχουμε που μας κάνει χαρούμενους, για το πολύτιμο και για το περιττό, για το αναντικατάστατο και το άχρηστο, για τον πλανήτη μας, το έξω σύμπαν, αλλά και για το έσω σύμπαν, την ψυχή μας –κι όλα αυτά με έναν υπέροχα παιδικό τρόπο. Κι όχι μόνο γιατί ο ήρωας είναι ένας πιτσιρικάς, που προσπαθεί σε όλη σχεδόν την ταινία να βρει τον πατέρα του, που είχε φύγει για να δουλέψει στη μεγάλη πόλη, αλλά και γιατί όλες οι φιγούρες, όλη η αισθητική της ταινίας, παραπέμπουν σε παιδικές, γραμμικές, ελλειπτικές ζωγραφιές –ένας αληθινός ύμνος στη παιδικότητα, μέσω της οικονομίας των συμβόλων.
Ο Πικάσο είχε πει κάποτε πως του πήρε μια ζωή ολόκληρη για να μάθει να ζωγραφίζει σαν παιδί – η δήλωση αυτή ισχύει για την υψηλής ποιότητας αισθητική της ταινίας, που μιλά για τα πιο σοβαρά πράγματα με έναν ανάλαφρο, παιδικό όπως είπαμε, τρόπο.
Και τι δεν θα συναντήσει ο μικρός ήρωας, που σαν άλλος Οδυσσέας πλανιέται σε μια χώρα, που θα μπορούσε να ήταν στην Λατινική Αμερική, αλλά και οπουδήποτε αλλού. Από τις γιορτές, τη χαρά και τη μουσική, μέχρι την κακοπληρωμένη βιομηχανική εργασία, την καταστροφική εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος, την ρύπανση και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, αλλά και την πολιτική καταπίεση, τη δικτατορία και βέβαια την πείνα -οι εικόνες καμιά φορά είναι σπαρακτικές μέσα στην αμεσότητα και τη γλύκα τους.
Δεν είναι απλώς μια ταινία για μικρούς και μεγάλους, είναι μια ταινία για όλους τους ανθρώπους.
