Όταν το καθεστώς δημιουργεί αλαζονεία. Όταν η αλαζονεία οδηγεί στην παρανομία..
Ο Δήμος Ανδρίτσαινας – Κρεστένων είναι ο μοναδικός Δήμος στην Ελλάδα που συντάσσει παράνομους προϋπολογισμούς.
Η κατάρτιση του προϋπολογισμού του κάθε Δήμου δεν αποτελεί απλή λογιστική κατάσταση αλλά ένα σχέδιο στρατηγικής θυμίζοντας τους στόχους και τις επιδιώξεις που έχει θέσει, με βάση τις ανάγκες της περιοχής και τις απαιτήσεις των καιρών.
Ο προϋπολογισμός του Δήμου Ανδρίτσαινας- Κρεστένων, που κατατέθηκε πριν μερικές ημέρες στο Δημοτικό Συμβούλιο, είναι ένας προϋπολογισμός χωρίς συγκεκριμένους στόχους και αναπτυξιακό χαρακτήρα. Είναι ένας προϋπολογισμός που δεν απαντά στα πραγματικά και σοβαρά προβλήματα του Δήμου. Ένας προϋπολογισμός άχρωμος, λογιστικός, χωρίς καμία αναπτυξιακή χροιά και δεν δίνει καμία προοπτική ανάπτυξης. Αυτός ο προϋπολογισμός ούτε αξιόπιστος είναι, ούτε καν αληθινός. Και εκτός από όλα αυτά είναι και παράνομος.
Παράδειγμα κλασσικής παρανομίας είναι η άρνησή του Δημάρχου να συμπεριληφθεί στον προϋπολογισμό η πάγια προκαταβολή για τις Κοινότητες του Δήμου.
Η σύσταση πάγιας προκαταβολής στις κοινότητες αποτελεί απευθείας εκ του νόμου υποχρέωση για τους Δήμους και δεν εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του Δημάρχου και των οργάνων του Δήμου.
Τι είναι η πάγια προκαταβολή :
Είναι τα χρηματικά ποσά που εγγράφονται στον προϋπολογισμό του Δήμου και τίθενται στη διάθεση των Προέδρων των Κοινοτήτων ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται στις καθημερινές ανάγκες των χωριών τους.
Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα στους Προέδρους των Κοινοτήτων να αντιμετωπίζουν έκτακτες περιπτώσεις, επιλύοντας έτσι προβλήματα που εμφανίζονται στο χωριό τους, όπως την άμεση αποκατάσταση των ζημιών επείγοντος χαρακτήρα στο δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης, την επείγουσα αποκατάσταση βλαβών στο δημοτικό δίκτυο ηλεκτροφωτισμού, επείγουσες εργασίες καθαρισμού οδών, πλατειών, αλσών και κοινόχρηστων γενικά δημοτικών χώρων, εργασίες επισκευής των οργάνων και γενικά των εγκαταστάσεων των παιδικών χαρών κ.λ.π.
Έτσι από την πάγια προκαταβολή μπορεί να πληρώνεται οποιαδήποτε δαπάνη σχετίζεται με τις αρμοδιότητες που απονέμει ο νόμος στις Κοινότητες ή μεταβιβάζει σε αυτές το Δημοτικό Συμβούλιο.
Με τον τρόπο αυτό αναβαθμίζεται ουσιαστικά ο ρόλος των τοπικών Προέδρων, δίνοντας τους την δυνατότητα άμεσα και αποτελεσματικά να λύνουν τα ζητήματα που προκύπτουν και να προχωρούν στις ενέργειες που βελτιώνουν και αναβαθμίζουν την καθημερινότητα των δημοτών.
Ο Δήμαρχος λοιπόν αφαιρεί αυτή την δυνατότητα από τος Προέδρους παρανόμως.
Και όλα αυτά γιατί το καθεστώς δημιουργεί αλαζονεία. Μια αλαζονεία που τον οδηγεί στην παρανομία. Και δεν είναι μόνον αυτή.
Η αλαζονεία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η μορφή της ποιο σκληρής εξουσιαστικής συμπεριφοράς.
Είναι αιτία απαξίωσης των θεσμών, ευτελίζει κάθε έννοια διαφάνειας, λογοδοσίας και δικαιοσύνης.
Το φαίνεσθαι και το είναι του Δημάρχου Ανδρίτσαινας – Κρεστένων δεν ταυτίζονται πια.
Μάλλον είχε δίκιο ο Τζον Στάινμπεκ όταν έγραφε, στο βραβευμένο μυθιστόρημα «τα σταφύλια της οργής», ότι «Η εξουσία δεν διαφθείρει. Ο φόβος διαφθείρει. Ίσως ο φόβος απώλειας της εξουσίας».
Τάκης Δημητρουλόπουλος