Ώρες περισυλλογής και ευθύνης…

Γράφει ο Δικαιόπολις

Το 2019 ήταν χρονιά πολλών εκλογικών αλλαγών και για την τοπική αυτοδιοίκηση. Η Περιφέρεια και οι έξι από τους επτά δήμους της Ηλείας άλλαξαν τιμονιέρηδες και χαράσσουν νέα πορεία. Οι εποχές όμως έχουν αλλάξει και οι… αγελάδες δεν είναι πια παχές. Ο ρόλος του δημάρχου δεν είναι αυτός που είχαμε μάθει πριν από 20 χρόνια, δηλαδή να διορίζει και να ρίχνει τσιμέντο για πλακόστρωτα.

Σήμερα ο δήμαρχος πρέπει να φροντίζει για την καθημερινότητα του δήμου του και ταυτόχρονα να συμβάλλει στην οικονομική του ανάπτυξη.

Σήμερα ο δήμαρχος πρέπει να διεκδικεί πόρους και παρεμβάσεις από την κεντρική εξουσία.

Σήμερα ο δήμαρχος πρέπει να αντιστέκεται όταν το κεντρικό κράτος αποφασίζει ερήμην του για θέματα που επηρεάζουν καθοριστικά τους δημότες του.

Είναι έτοιμοι οι δήμαρχοι για τις προκλήσεις της νέας δεκαετίας; Αν γράψω ναι, θα φανώ κόλακας. Αν γράψω όχι, θα φανώ προκατειλημμένος. Μόνο ο χρόνος θα το δείξει.

Το πρόβλημα είναι ότι η Ηλεία δεν είναι στο επίπεδο π.χ. της Καλαμάτας ή ακόμα και της Σπάρτης. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος και χρήμα την περασμένη δεκαετία, με συνέπεια τώρα να παλεύουμε για τα στοιχειώδη. Δηλαδή να μην έχουμε σκουπίδια και αδέσποτα στους δρόμους, να έχουμε σύγχρονα σχολεία, γήπεδα και πάρκα. Επομένως, πρέπει να καλύψουμε διπλή διαδρομή για να προσφέρουμε στους πολίτες μια όμορφη και άνετη καθημερινότητα.

Παράλληλα, οι αιρετοί μας οφείλουν να ορθώσουν ανάστημα απέναντι στην πολιτεία, όταν αυτή προσανατολίζεται σε επιζήμιες αποφάσεις για τον τόπο μας. Εν προκειμένω, δε θα περιοριστώ σε γενικολογίες. Η τωρινή κυβέρνηση έχει δρομολογήσει δύο πολύ σημαντικά ζητήματα με τρόπο αρνητικό για την Ηλεία, ενώ για το τρίτο θέμα… καθόμαστε σε αναμμένα κάρβουνα.

Πρώτο και κύριο, ο αυτοκινητόδρομος Πάτρα-Πύργος. Το 2010 συζητούσαμε αυτά που συζητάμε και τώρα. Οι κυβερνήσεις σπατάλησαν μια δεκαετία για να βρουν τρόπο (και λεφτά…) να το κατασκευάσουν. Και πάνω που βρέθηκαν και τα δύο και το έργο ξεκίνησε, έρχεται η νέα κυβέρνηση να μας πει ότι θα το ακυρώσει για να κάνει αυτό που το 2013 δεν «περπάτησε». Δηλαδή, οι εργολάβοι που πριν από επτά χρόνια παραδέχθηκαν κυνικά ότι δεν το κατασκευάζουν επειδή «δεν βγάζει τα λεφτά του», τώρα μας λένε ότι τελικά τα βγάζει…

Δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναι η δομή φιλοξενίας μεταναστών. Η κυβέρνηση, αφού πλειοδότησε σε πατριωτισμό προεκλογικά, διαπίστωσε ότι «το μεταναστευτικό είναι μη διαχειρίσιμο» (Χρυσοχοΐδης, 6.9.2019) και τώρα θέλει να μοιράσει στα… κρυφά τους μετανάστες σε όλη την Ελλάδα, χωρίς σοβαρό και αξιόπιστο σχεδιασμό. Πιθανότατα επηρεασμένη από το… θεώρημα ότι «οι παράνομοι μετανάστες δεν δικαιούνται ανθρωπιστικής προστασίας» (Βορίδης, 1.10.2019)», θέλει να στοιβάξει 1500 μετανάστες στο Επιτάλιο, χωρίς να ξέρει κανείς σε τι χώρο και με τι προδιαγραφές. Είναι ανεπίτρεπτο να διεξάγεται διαγωνισμός 2,3 εκατ. ευρώ με διαδικασίες εξπρές και η τοπική κοινωνία να το μαθαίνει εκ των υστέρων.

Τρίτο και τελευταίο… τα πανεπιστήμια της Ηλείας. Το ΤΕΦΑΑ πάει, το έθαψε η Κεραμέως χωρίς πολλά πολλά. Ο δήμος Πύργου θέλει να το διεκδικήσει και φαίνεται ότι θέλει πρώτα να ετοιμάσει πλήρη φάκελο και μετά να πάει στο υπουργείο. Δύσκολη μάχη, αλλά με σοβαρότητα και επιμονή μπορεί να αλλάξει κάτι. Για τα δύο εναπομείναντα, Μουσειολογία και Γεωπονία, οι δήμαρχοι αντέδρασαν δυναμικά και κέρδισαν την πρώτη μάχη, όμως δεν πρέπει να επαναπαυθούν γιατί οι συσχετισμοί στο Πανεπιστήμιο Πατρών είναι εις βάρος μας. Και εδώ τίθεται το ερώτημα; Προτίθεται το υπουργείο Παιδείας να αλλάξει τον νόμο Γαβρόγλου και να τα μεταφέρει στην Πάτρα ή όχι; Η μέχρι τώρα σιωπή είναι ύποπτη…