Οι γυναίκες της Καλίδονας έγραψαν την ιστορία τους μέσω του Συλλόγου μας

Γράφει η Φιλιώ Χριστοπούλου Νιάρχου

<<Ό,τι πράττει κάποιος για τον εαυτόν του μόνο, χάνεται κάποτε μαζί του. Ό,τι πράττει όμως για τους άλλους παραμένει αθάνατο>>

Ράινερ Μαρία Ρίλκε ( 1875-1926)

Ο ποιητής αυτός πολύ σωστά το έχει διατυπώσει. Παίρνοντας αφορμή από τα λόγια του θα κάνω μια μικρή αφιέρωση για τις γυναίκες του χωριού μας, της Καλίδονας, που με την ανιδιοτελή προσφορά τους πράγματι έγραψαν τη δική τους ιστορία, η κάθε μια από το δικό της μετερίζι, για τις επόμενες γενιές και θα μείνουν αθάνατες.

Όταν ανέλαβα την προεδρία του Συλλόγου μας το 2000, στο τρένο αυτό δεν ήμουν ποτέ μόνη μου, είχα συνεπιβάτες και εξακολουθώ να έχω. Όλοι μαζί πορευτήκαμε, συνεργαστήκαμε και καταφέραμε να διεκπεραιώσουμε ένα δύσκολο και δημιουργικό έργο. Υπήρξαν όμως και αρκετοί που ήταν θεατές του ταξιδιού αυτού. Υπήρξαν και αρκετοί που κατέβηκαν στη μέση της διαδρομής. Γι αυτούς που συνεχίζουν δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ότι πάντα θα αγωνιζόμαστε για το καλό του χωριού μας και θα συνεχίζουμε τη διαδρομή μας. Όσοι ασχοληθήκαμε και ασχολούμεθα, άνδρες και γυναίκες, με το Σύλλογο, περάσαμε και περνάμε όμορφες στιγμές που μας γεμίζουν υπερηφάνεια και ωραία συναισθήματα.

Τις πιο όμορφες στιγμές τις περάσαμε όμως με τις γυναίκες του χωριού μας, που ήταν πρωταγωνίστριες. Θα αναφερθώ χρονολογικά και όσο μπορώ περιληπτικά για την προσφορά τους.

Στις γυναίκες που άφησαν άλλα πράγματα από την καθημερινότητα τους, προκειμένου η κάθε μια, με τον δικό της τρόπο, να ενισχύσει τις δράσεις του Συλλόγου μας.. Ο Σύλλογος ήταν για αυτές πόλος συνεργασίας και κοινωνικοποίησης όλων των γυναικών. Ποτέ μα ποτέ όταν τους ζητούσα την βοήθεια τους δεν βαρυγκώμησαν.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΒΑΡΚΟ: Για αρκετά χρόνια ζύμωναν χωριάτικο ψωμί και το προσέφεραν σε χιλιάδες επισκέπτες. Πάντα πρόθυμες να βοηθήσουν, να φτιάξουμε τα σερβίτσια, να κοπούν οι σαλάτες, να είναι παρούσες στους πάγκους για την εξυπηρέτηση. Εκατοντάδες οι κουραμπιέδες που έφτιαχναν για να προσφέρουν μετά τη λειτουργία της εκκλησίας.

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ Ν/ΒΡΗΣ 2000: Τα παραδοσιακά κρητικά, οι λαχανόπιτες, τα παραδοσιακά μακαρόνια, το ζυμωτό ψωμί, όλα προσφορά των γυναικών.

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ: Στην ιδέα για τη δημιουργία Λαογραφικού μας Μουσείου, ανταποκρίθηκαν όλες στο κάλεσμα μου, άνοιξαν τα σπίτια τους και έδωσαν αντικείμενα που η τεχνολογία τα είχε καταργήσει. Ανοιξαν τα μπαούλα της και έδωσαν ρούχα και υφαντά του αργαλειού. Με λίγα λόγια έδωσαν τα κειμήλια τους και σήμερα τα θαμάζουν οι επισκέπτες του Μουσείου μας, και έρχεται μπροστά τους η πραγματική εικόνα μιας άλλης εποχής. Αξίζει να σημειωθεί, τη χαρά που αισθάνθηκαν, όταν τους είπα ότι πρέπει να στήσουμε τον αργαλειό. Με ένα στόμα όλες μου είπαν < μας θυμίζεις τα νιάτα μας>> και τα πρόσωπά των έλαμψαν από χαρά. Διάστηκαν το πανί, το μίτωσαν και όλες μαζί έστησαν τον αργαλειό.. Την ημέρα που έστησαν τον αργαλειό έφτιαξαν χαλβά και όποιος πήγαινε εκεί να τον δει τον κερνούσαν.

Στην ομάδα που έστησαν τον αργαλειό ήταν: Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, Η ΕΛΕΝΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ, Η ΕΛΕΝΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ, Η ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ, Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΙ ΚΩΝ/ΝΑ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ. Δυστυχώς δεν είναι πλέον αναμεσά μας Η ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ ΔΟΥΚΑ (ΜΗΤΣΑΙΝΑ), Η ΜΑΣΙΛΙΚΗ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ , Η ΦΩΤΕΙΝΗ ΤΖΙΑΡΟΥ , Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΧΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ, Η ΚΑΝΕΛΛΑ ΜΠΟΦΙΛΗ και Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ.

ΚΟΠΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗΣ ΠΙΤΑΣ: Πίτες και γλυκίσματα προσφορά του Συλλόγου φτιαγμένα από τις γυναίκες.

ΣΤΙΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ: Πάντα η κάθε μια θα έφτιαχνε το << φίλεμα της>> για όλους τους εκδρομείς. Το λεωφορείο δεν μετέφερε μόνο εκδρομείς , αλλά ήταν και βαρυφορτωμένο από τα γλυκίσματα, τα κουλουράκια και τις πίτες τω γυναικών.

ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΛΕΥΚΩΜΑΤΟΣ: Στην Αθήνα όλα τα γλυκά (Μπακλαβάδες- Καρυδόπιτες) προσφορά των γυναικών. Στην Καλίδονα όλα τα φαγητά και τα γλυκά για όλους που παραβρέθηκαν προσφορά των γυναικών

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ: Οι καλοψημένες χορτόπιτες με άγρια χόρτα μαζεμένα από τις ίδιες και τα παραδοσιακά μακαρόνια είχαν την τιμητική τους σε κάθε χοροεσπερίδα του Συλλόγου μας.

ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ-ΚΟΥΛΟΥΜΑ: Είχε καθιερωθεί τη συγκεκριμένη ημέρα, όλα τα παραδοσιακά νηστήσιμα φαγητά να είναι δωρεάν. Πρωταγωνίστριες οι γυναίκες. Η κάθε μια έφερνε το δικό της φαγητό. Μας παρουσίαζε τη δική της τέχνη στην μαγειρική. Φασολάδες, ρεβυθοκεφτέδες, μαραθοκεφτέδες, λαχανόπιτες, ταραμοσαλάτα γίγαντες, ελιές, και πρώτες στην εξυπηρέτηση.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΟ ΚΑΙ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΠΑΖΑΡΙ: Σε όλη αυτή τη διαδικασία της προετοιμασίας παρούσες οι γυναίκες, με γλυκίσματα, παραδοσιακά προϊόντα, παραδοσιακά πλεκτά με διαφορετικά σχέδια η κάθε μια. Αν κάποια αδυνατούσε να κάνει κάτι για να το προσφέρει , προσέφερε οικονομική βοήθεια για να ενισχύσει τη δραστηριότητα αυτή.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΠΟ ΤΟΠΟ ΣΕ ΤΟΠΟ: Τα φαγητά , τα γλυκίσματα και ότι άλλο χρειάστηκε οι γυναίκες στην πρώτη γραμμή.

ΛΗΞΗ ΤΟΥ 26 ΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΣΤΗ ΚΑΛΙΔΟΝΑ ΜΕ ΣΥΜΠΟΣΙΟ: Η εκδήλωση αυτή καταγράφτηκε ως υψίστης σημασίας για τα ιστορικά του χωριού μας. Όλες οι γυναίκες μαγείρεψαν για το συμπόσιο παραδοσιακά φαγητά του χωριού μας. Οι κριτικές από τους παρευρισκόμενους, Έλληνες και ξένους Επιστήμονες ήταν άριστες. Πολύ κολακευτικές για το χωριό μας, το Σύλλογό μας αλλά και για τις καλές μαγείρισσες. Αυτά όλα ήταν μια μεγάλη Ηθική ικανοποίηση.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ, ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΓΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ: Πρόθυμες για την έκδοση του βιβλίου. Όλες μαγείρεψαν η κάθε μια το δικό της φαγητό και εμπλουτίστηκε η έκδοσή μας με φαγητά των γιαγιάδων και των μανάδων μας. Με τον τρόπο αυτό δεν θα χαθούν στο πέρασμα του χρόνου.

Το βιβλίο αυτό το αφιερώσαμε, στις γυναίκες που με ζήλο, αγάπη και μεράκι, δημιουργούν και προσφέρουν για τον τόπο τους.

Όλα έπαιξαν λοιπόν ρόλο στην πορεία μου ως Πρόεδρος του Συλλόγου. Με βοήθησαν να αποκτήσω εμπειρίες, να αποκτήσω γνώσεις, να αξιοποιήσω όλες τις προσωπικές μου ιδέες για το συμφέρον του χωριού μας. Με τον τρόπο αυτό θα μεταδοθούν όλα στις επόμενες γενιές.

Πάντα προσπαθούσα να τις κάνω να είναι χαρούμενες. Πάντα τις καλούσα. Δεν σκέφτηκα μικρόψυχα ποτέ. Έκανα εισηγήσεις στο ΔΣ, και αν τα οικονομικά μας , μας επέτρεπαν, διοργανώναμε μονοήμερες εκδρομές, απογευματινούς περιπάτους δωρεάν για όσες προσέφεραν τις υπηρεσίες τους. Το θεωρούσα κίνητρο για να συμμετέχουν και αυτές που για τον Α ή Β λόγο δεν μπορούσαν. Πάντα στις γιορτές Γυναίκας και Μητέρας ο Σύλλογος τους προσέφερε δώρα. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου πάντα να έχουν υγεία, οικογενειακή ευτυχία και η ηλικία τους να μην τις δυσκολέψει ποτέ να προσφέρουν για το χωριό τους.

Με σεβασμό και εκτίμηση σε όλες τις γυναίκες που συνεχίζω να συνεργάζομαι, τη μικρή αυτή αναφορά μου θα την αφιερώσω στη μνήμη όλων των γυναικών που δεν είναι αναμεσά μας. Στις γυναίκες αυτές που άφησαν το στίγμα τους στην κοινωνία του χωριού μας, δημιούργησαν οικογένειες, δούλεψαν μέρα νύχτα για να συντηρήσουν τις Οικογένειές τους, κάθισαν πολλές ώρες στον αργαλειό να ντύσουν τα μέλη της οικογένειάς των και να στολίσουν το σπιτικό τους. Υποκλίνομαι στη μνήμη τους με πολύ σεβασμό, εκτίμηση και αγάπη.