Ο κόσμος της εργασίας: Μετά τον βάσιμο λόγο, η ώρα των αποζημιώσεων;

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”95221″ img_size=”full”][vc_column_text]Με επικοινωνιακό ορυμαγδό και πλήθος ανακριβειών το τυπικό τέλος της προστατευτικής διάταξης με την εγκύκλιο Βρούτση. Η χρήσιμη επισήμανση του ΚΚΕ και το υπόμνημα του ΣΕΒ για ριζική αναμόρφωση του δικαίου των απολύσεων και των αποζημιώσεων.

1 […] Κατά συνέπεια… θεωρείται ότι από τις 17-05-2019 … η καταγγελία της εργασιακής σχέσης είναι έγκυρη εφόσον έχει γίνει εγγράφως, έχει καταβληθεί η οφειλόμενη αποζημίωση και έχει καταχωρηθεί η απασχόληση του απολυομένου στα τηρούμενα για τον ΕΦΚΑ μισθολόγια…

2 Ως εκ τούτου η καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου έχει τον χαρακτήρα μονομερούς αναιτιώδους δικαιοπραξίας, το κύρος της δηλαδή δεν εξαρτάται από την ύπαρξη νόμιμης αιτίας … Η καταγγελία ως εκ τούτου δεν είναι καταχρηστική όταν δεν υπάρχει αιτία…

3 Επιπλέον, παύει εφεξής η υποχρέωση του εργοδότη … να συμπληρώνει στο «Έντυπο Ε6-Καταγγελία σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου» (με ή χωρίς προειδοποίηση) πεδίο στο οποίο θα αναφέρεται ο βάσιμος λόγος καταγγελίας…

Σ ’αυτές τις τρεις φράσεις συμπυκνώνεται η θορυβωδώς προαναγγελθείσα εγκύκλιος του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση για την τυπική κατάργηση του βάσιμου λόγου ως προϋπόθεσης για την εγκυρότητα μιας απόλυσης.

Ο κ. Βρούτσης, όπως είχε υποσχεθεί, υπέγραψε  την εγκύκλιο (36542/1007 της 19/8/2019) με την οποία η ήδη νομοθετημένη κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης εξαφανίζεται από τα έντυπα Ε6 με την οποία αναγγελλόταν η απόλυση στο σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ».

Η επιστροφή στο καθεστώς της αναιτιολόγητης απόλυσης αποδυναμώνει τη θέση των εργαζομένων που ενδεχομένως θα ήθελαν να προσφύγουν δικαστικά κατά της απόλυσης και ικανοποιεί την πιεστική απαίτηση των εργοδοτικών ενώσεων, προεξάρχοντος του ΣΕΒ, παρότι η καταργηθείσα διάταξη που θέσπιζε τον βάσιμο λόγο, σύμφωνα με τον Αναθεωρημένο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη, δεν ίσχυσε στην πράξη παρά 2-3 εβδομάδες.

Εξόφθαλμες ανακρίβειες

Θέμα ριζικής αλλαγής του δικαίου απολύσεων και αποζημιώσεων είχαν θέσει από τον περασμένο Μάιο οι εργοδοτικές οργανώσεις στο υπόμνημα κατά του συστήματος αιτιολογημένης απόλυσης. Με την εγκύκλιο του υπουργείου Εργασίας  έγινε το… πρώτο βήμα

Ο υπουργός Εργασίας πλαισίωσε και χθες την εγκύκλιο με θορυβώδεις δηλώσεις περί «κατάργησης των μεσαιωνικών προβλέψεων για το “ηλεκτρονικό φακέλωμα” των εργαζομένων και για προστασία στην πράξη των εργαζομένων».

Η επιχειρηματολογία του κ. Βρούτση συνοδεύτηκε από χαρακτηριστικές ανακρίβειες. Οπως ότι «στο πληροφοριακό σύστημα “ΕΡΓΑΝΗ” είχαν καταγραφεί περιπτώσεις λόγων απόλυσης που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγούσαν τους απολυμένους σε αδυναμία εύρεσης δουλειάς την επόμενη μέρα. Κάποια παραδείγματα: “Αργός και οκνηρός, ανεπαρκής, αδικαιολόγητες απουσίες, ιατρικοί λόγοι κ.λπ.”. Ολα αυτά πλέον διαγράφονται και οι εργαζόμενοι αποφεύγουν την υπονόμευση του επαγγελματικού τους μέλλοντος».

Είναι το λιγότερο παράδοξο να επιμένει ο αρμόδιος υπουργός δημόσια σε αυτούς τους ισχυρισμούς, τη στιγμή που όλοι οι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία προσλήψεων-απολύσεων (φοροτεχνικοί, λογιστές, δικηγόροι, εργοδότες, εργαζόμενοι) γνωρίζουν ότι το έντυπο Ε6 και μετά την ενσωμάτωση του «βάσιμου λόγου απόλυσης» απλώς επέβαλλε αναφορά σε μία από τρεις επιλογές:

1. ικανότητα εργαζομένου κατά την εκτέλεση της εργασίας,

2. συμπεριφορά του εργαζομένου ή

3. λειτουργικές απαιτήσεις της επιχείρησης. Ουδείς γνωρίζει πού ακριβώς αναφέρονται στο «ΕΡΓΑΝΗ» οι γλαφυρές περιγραφές λόγων απόλυσης που επικαλείται ο υπουργός.

Υπόμνημα ΣΕΒ

Η επισήμανση του ΚΚΕ ότι πίσω από τον επικοινωνιακό θόρυβο της κυβέρνησης αποκρύπτεται η επιδίωξη των επιχειρηματικών ομίλων για πλήρη κατάργηση της αποζημίωσης έχει βάση. Στο υπόμνημα που είχε καταθέσει ο ΣΕΒ στις 8 Μαΐου, στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τη νομοθέτηση του βάσιμου λόγου απόλυσης από την προηγούμενη κυβέρνηση, τασσόταν κατά του άρθρου 48 για τον βάσιμο λόγο απόλυσης με μια ενδιαφέρουσα επιχειρηματολογία: αφενός επικαλούνταν τις πρακτικές (επιλεκτικά) της Γερμανίας, της Φινλανδίας και της Βρετανία όπου δεν προβλέπεται αποζημίωση του απολυόμενου με βάσιμο λόγο (άρα το δίλημμα κατά τον ΣΕΒ ήταν ή αποζημίωση ή αιτιολογημένη απόλυση).

Αφετέρου έθετε ανοιχτά ζήτημα «εξορθολογισμού» της αποζημίωσης ως εξής: «Αν η κυβέρνηση έχει σκοπό να εισαγάγει σύστημα αιτιολογημένης απόλυσης θα πρέπει να προβεί σε μια συνολική, και δη ριζική, αναμόρφωση του δικαίου απόλυσης, που να αντιμετωπίζει τόσο το ζήτημα της αιτίας της απόλυσης, όσο, και, μεταξύ άλλων, το ζήτημα της καταβολής νόμιμης αποζημίωσης, όχι κατ’ ανάγκη στην κατεύθυνση της κατάργησής της, αλλά του εξορθολογισμού τόσο του καταβαλλόμενου ποσού όσο και των περιπτώσεων που θα πρέπει να καταβάλλεται».

Με δεδομένους τους μνημονιακούς ακρωτηριασμούς στις αποζημιώσεις και την ταχύτατη ανταπόκριση της κυβέρνησης της Ν.Δ. στην απαίτηση του ΣΕΒ να καταργηθεί η διάταξη για τις απολύσεις, οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν ότι μπορεί να υπάρξει οδυνηρή συνέχεια. Στο όνομα της… προστασίας τους φυσικά.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]