«Μονόδρομος η απόδοση δικαιοσύνης για το έγκλημα των Τεμπών»
-Ημέρα πένθους για την Ελλάδα η 28η Φεβρουαρίου 2023
-Οι 57 νεκροί ζητούν δικαίωση
Το ημερολόγιο έγραφε 28 Φεβρουαρίου 2023, κοντά στον οικισμό του Ευαγγελισμού Λάρισας, όταν η επιβατική αμαξοστοιχία της εταιρείας Hellenic Train συγκρούστηκε μετωπικά με εμπορική αμαξοστοιχία της ίδιας εταιρείας.
Στις 23:21 ο επιβατικός συρμός Intercity 62, με μηχανή ηλεκτροκίνησης Siemens Mobility 120-022, που μετέφερε περισσότερους από 350 επιβάτες και εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη, συγκρούστηκε με την εμπορική αμαξοστοιχία 63503 που εκτελούσε το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Λάρισα. Η σφοδρή σύγκρουση, ο εκτροχιασμός και η ανάφλεξη των συρμών προκάλεσε τον θάνατο 57 ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των δύο μηχανοδηγών, ο ένας εκ των οποίων ήταν ο Γιώργος Κουτσούμπας από την Αμαλιάδα που επίσης έχασε τη ζωή του. Οι τραυματίες ήταν τουλάχιστον 85. Πρόκειται για το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα που έχει καταγραφεί στην Ελλάδα.
Ενας χρόνος από το έγκλημα που συντελέστηκε στα Τέμπη. Ο πόνος και ο θυμός δεν φεύγουν, η οργή όχι μόνο δεν σβήνει αλλά είναι εδώ και ξεχειλίζει. Βρισκόμαστε ακριβώς έναν χρόνο μετά και τίποτα δεν έχει αλλάξει. Αποδόθηκαν ευθύνες στην εταιρεία, στον κρατικό μηχανισμό αλλά και σε όσους κυβέρνησαν διαχρονικά την χώρα; Τιμωρήθηκαν άραγε οι ένοχοι για ένα έγκλημα που ήταν προδιαγεγραμμένο; Μπορούμε να μιλάμε για ασφαλείς σιδηροδρόμους εν έτει 2024;
Όσες αράδες κι αν γραφτούν, όσα κείμενα, όσες λέξεις, δεν αρκούν για να περιγράψουν τον πόνο, την οδύνη, την ανοιχτή πληγή που άφησε στην ελληνική κοινωνία η πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας. Το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023 έμελλε να στιγματίσει τη ζωή αμέτρητων ανθρώπων, να τερματίσει τη ζωή των 57 επιβατών της μοιραίας αμαξοστοιχίας Intercity 62 και να δημιουργήσει ένα κύμα οργής και δίψας για δικαίωση.
Ένα χρόνο σχεδόν μετά από το δυστύχημα, οι συγγενείς των θυμάτων ψάχνουν ακόμη τον τρόπο να συνεχίσουν τη ζωή τους χωρίς τα αγαπημένα τους πρόσωπα, χωρίς την αγκαλιά τους. Ο χρόνος σταμάτησε σε εκείνο το βράδυ που περίμεναν να τους υποδεχτούν στο σταθμό των τρένων, αλλά το δρομολόγιο δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του.
«Δεν με πειράζει ο πόνος. Με πειράζει που έχασε τη ζωή και τα όνειρά της. Ο δικός μου πόνος είναι το λιγότερο. Εκείνη δεν έχει ούτε τον πόνο. Δεν έχει τίποτα. Σταμάτησε απλά να υπάρχει», αναφέρει η μητέρα της 19χρονης Μάρθης Ψαροπούλου και πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών των Θυμάτων «Τέμπη 2023», Μαρία Καρυστιανού που συγκλόνισε με την ομιλία της στη Βουλή και στο Ευρωκοινοβούλιο τονίζοντας με σθένος αλλά και πόνο ψυχής «Σε αυτό το έγκλημα, που αφορά, όχι 57 ανθρώπους, αλλά όλη την κοινωνία, η απόδοση της δικαιοσύνης είναι μονόδρομος»!!
Η παρωδία της Εξεταστικής Επιτροπής
Η εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα Τέμπη ξεκίνησε στις 23 Νοεμβρίου. Ολοκλήρωσε τις εργασίες της, μετά από 89 ημέρες, την περασμένη Τρίτη 20 Φεβρουαρίου, γιατί έτσι το αποφάσισε η κυβερνητική πλειοψηφία. Στην τελευταία συνεδρίαση, οι εκπρόσωποι ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελληνικής Λύσης, Νέας Αριστεράς και Σπαρτιατών άδειασαν την αίθουσα (Νίκη και Πλεύση Ελευθερίας παρέμειναν μέχρι το τέλος) σε μια κίνηση διαμαρτυρίας για την πρόωρη διακοπή της διαδικασίας. Ξεκαθαρίζοντας συμβολικά ότι δε θέλουν να θεωρηθούν «συνένοχοι» σε μια διαδικασία που καθ’ όλη τη διάρκεια του τριμήνου τη συνοδεύουν οι λέξεις «παρωδία» και «συγκάλυψη», την οποία μάλιστα δε θα νομιμοποιήσουν εκδίδοντας πορίσματα, τη στιγμή μάλιστα που από τη διαδικασία αποκλείστηκαν «μάρτυρες- κλειδιά». Η κυβέρνηση εξήγησε το κλείσιμο της εξεταστικής με κάτι σαν «δεν είχαμε τι άλλο να πούμε» κι ετοιμάζεται να εκδώσει (όπως και τα υπόλοιπα κόμματα που παρέμειναν μέχρι τέλους) το πόρισμά της στις 8 Μαρτίου για να συζητηθεί κατόπιν στη Βουλή.
Η κυβέρνηση απομακρύνει την κουβέντα από τον καταλογισμό πολιτικών ευθυνών (ευθύνες που, τουλάχιστον όσον αφορά τη μη ολοκλήρωση της 717, περιλαμβάνουν και προηγούμενες κυβερνήσεις), ενώ τα κενά και οι παραλήψεις της διαδικασίας μέχρι τώρα, βέβαια, γεννούν κι άλλα κραυγαλέα ερωτηματικά.
Στα Τέμπη έχασαν τη ζωή τους 57΄ άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέοι άνθρωποι, άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας. Είναι ένα ακόμα συλλογικό τραύμα που φυσικά δεν έχει επουλωθεί, όπως δείχνουν οι περισσότερες από 700.000 υπογραφές στο ψήφισμα για ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Συγκλονίζουν οι συγγενείς των θυμάτων
Λίγες ημέρες πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη, όλα τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από την Επιτροπή Διερεύνησης Ανεξάρτητων Πραγματογνωμόνων Οικογενειών, των οικογενειών των 57 ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στο τραγικό δυστύχημα, δείχνουν πως αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί, αν λειτουργούσαν έστω κάποια από τα επίμαχα συστήματα, όπως η φωτοσήμανση.
Αυτό ήταν ένα από τα κομβικά συμπεράσματα στο οποίο κατέληξε η Ε.Δ.Α.Π.Ο, και επανέλαβε κατά την παρουσίαση των ευρημάτων της υπόθεσης σε μια συγκλονιστική συνέντευξη τύπου την Δευτέρα στην Ε.Σ.Η.Ε.Α., λίγο μετά την παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη, η οποία ζήτησε τη διερεύνηση των καταγγελιών θυμάτων, συγγενών τους και ΜΜΕ για συγκάλυψη των πραγματικών ευθυνών στο πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα. Σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης μίλησαν και οι συγγενείς των θυμάτων, περιγράφοντας τον διπλό τους πόνο με τους χειρισμούς της υπόθεσης, μετά την απώλεια των αγαπημένων τους ανθρώπων. Ο Αντώνης Ψαρόπουλος, μπαμπάς της 20χρονης Μάρθης, περιέγραψε την απελπισία και την προσπάθειά του να εκλογικεύσει τα συναισθήματα και την οργή του, ώστε να μπορέσει να προσφέρει με τις δικές του δυνάμεις στην όσο το δυνατόν καλύτερη, ενδελεχέστερη διερεύνηση του συγκεκριμένου συμβάντος, το οποίο -όπως ανέφερε χαρακτηριστικά: “Το έχω πει ξανά ότι είναι έγκλημα και ως τέτοιο θα έπρεπε να έχει προσεγγιστεί εξ αρχής”.
