Μαθητές & εκπαιδευτικοί του 6ου Δημ. Σχολείου Πύργου μας ενημερώνουν για την Ευρωπαϊκή Ημέρα Ευγένειας στους Δρόμους
15η Πανελλαδική Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας (21 – 27 Μαρτίου 2022) Ι.Ο.ΑΣ. και Σ.Ε.Σ.
Οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί της Α΄ και της Ε΄ Τάξης του 6ου Δημοτικού σχολείου Πύργου με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ημέρα Ευγένειας στους Δρόμους και την Πανελλαδική Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας μας έστειλαν το κείμενο που ακολουθεί και μας ζήτησαν να το δημοσιεύσουμε.
Η Πανελλαδική Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας διοργανώνεται κάθε χρόνο στο τέλος Μαρτίου από το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας (Ι.Ο.ΑΣ.) «Πάνος Μυλωνάς» και τον Σύλλογο Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων (Σ.Ε.Σ.). Υλοποιούνται δράσεις σε όλη την Ελλάδα, με σκοπό την ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των ανθρώπων σε θέματα Κυκλοφοριακής Αγωγής και με στόχο την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων. Η 1η Εβδομάδα για την Οδική Ασφάλεια διοργανώθηκε το 2009 και από τότε πραγματοποιείται ανελλιπώς κάθε χρόνο.
Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Ευγένειας στους Δρόμους διοργανώνεται κάθε χρόνο στις 22 Μαρτίου και προέκυψε από τη συνειδητοποίηση ότι τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα οφείλονται στην επιθετική οδική συμπεριφορά. Στόχος της Ημέρας είναι να γίνουν οι δρόμοι ένας χώρος αρμονίας και όχι μία αρένα επιθετικών συμπεριφορών. Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Ευγένειας στον Δρόμο ξεκίνησε αρχικά στη Γαλλία το 2001 και στη συνέχεια υιοθετήθηκε το 2008 από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όλες οι Παγκόσμιες Ημέρες, Παγκόσμιες Εβδομάδες, Ευρωπαϊκές Ημέρες, Πανελλαδικές Εβδομάδες ή Ημέρες για την Οδική Ασφάλεια, έχουν στόχο να μας αφυπνίσουν, να συνειδητοποιήσουμε ότι η ανθρώπινη ζωή έχει αξία και δεν πρέπει να τη «σπαταλάμε» στους δρόμους, βάφοντάς τους με το αίμα μας. Να συνειδητοποιήσουμε ότι κανένα παιδί δε θέλει να μείνει ορφανό. Κανένας γονιός δε θέλει να χάσει το παιδί του. Καθημερινά «χάνουμε» 3.500 παγκοσμίως και 5 ανθρώπους στην πατρίδα μας.
Αλήθεια, στην πόλη μας, πώς τιμάμε τις Παγκόσμιες, Ευρωπαϊκές, Πανελλαδικές, Εβδομάδες ή Ημέρες για την Οδική Ασφάλεια; Τις «τιμάμε» άραγε, όπως κάνουμε καθημερινά, δείχνοντας το λάθος παράδειγμα στα παιδιά μας είτε ως φυσικοί είτε ως θεσμικοί γονείς; Και το κάνουμε μη δίνοντας προτεραιότητα στον πεζό, στον ποδηλάτη, στη μητέρα με το καροτσάκι, στον ηλικιωμένο; Μήπως τις τιμάμε παρκάροντας σε πλατείες, διαβάσεις πεζών, σε θέσεις ΑμεΑ ή πάνω σε πεζοδρόμια μην αφήνοντας περιθώριο να περάσει κάποιος, με κινητικό πρόβλημα ή μη; Μήπως όλα αυτά, όπως και η παράνομη κίνηση σε πεζόδρομους και πεζοδρόμια, αποτελούν μόνιμη εικόνα στο κέντρο της πόλης μας και όχι μόνο;
Στο σχολείο μαθαίνουμε τι σημαίνει πεζοδρόμιο. Στην καθημερινότητα όμως, βλέπουμε ότι το πεζοδρόμιο είναι χώρος μόνιμης ή προσωρινής στάθμευσης, μόνιμο γκαράζ, κήπος, κοτέτσι, προέκταση της οικοδομής, ιδιωτικός περιφραγμένος χώρος με απλή περίφραξη ή με μάντρες, καγκελόπορτες λες και είναι κάστρα.
Σε όλο το ζωικό βασίλειο οι γονείς εκπαιδεύουν τα παιδιά τους, να βρίσκουν τροφή, να προστατεύονται από κινδύνους, να σέβονται την ομάδα, να σέβονται την ιεραρχία. Όλα τα ζώα του είδους κάνουν το ίδιο. Οι φυσικοί και οι θεσμικοί γονείς κάνουν όλοι το σωστό. Εμείς οι άνθρωποι που είμαστε έλλογα όντα, στην πόλη μας, πώς εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας σε θέματα Κυκλοφοριακής Αγωγής; Τα εκπαιδεύουμε δείχνοντας το ΛΑΘΟΣ, περιμένοντας όμως από αυτά όταν πάρουν το πολυπόθητο δίπλωμα οδήγησης και πάρουν το τιμόνι στα χέρια τους να κάνουν το ΣΩΣΤΟ! Πώς είναι δυνατόν να συμβεί αυτό; Αυτά με τη σειρά τους, αντιγράφουν ότι βλέπουν και όταν έρθει η ώρα θα επαναλάβουν ακριβώς το ίδιο ΛΑΘΟΣ! Τα παιδιά έχουν ανάγκη από υγιή πρότυπα, για να τα αντιγράψουν, για να τα μιμηθούν.
Ευκαιρία είναι να θυμηθούμε κάποιες σημαντικές πρακτικές. Άλλωστε η επανάληψη είναι η μήτηρ της μάθησης.
Ζώνη, κράνος, γιλέκο και παιδικά καθίσματα για τη μικρότερη διαδρομή
Αφού βεβαιωθούμε ότι όλοι οι επιβαίνοντες φορούν τη Ζώνη Ασφαλείας και τα παιδιά είναι στα παιδικά καθίσματά τους, ασφαλισμένα φυσικά με τη Ζώνη τους, τότε βάζουμε μπροστά το αυτοκίνητο για να ξεκινήσουμε. Καμία κατηγορία οδηγών δεν πρέπει να εξαιρείται από τη Ζώνη Ασφαλείας. Το Κράνος το φορούμε πάντα στο κεφάλι και όχι στον αγκώνα. Εννοείται πάντα με δεμένο τον ιμάντα. Στην πόλη μας οι ιμάντες απ’ τα Κράνη ανεμίζουν, όπως τα κοτσιδάκια της Χάιντι. Σε καμία περίπτωση δεν ανεβαίνουμε σε μηχανή μικρού ή μεγάλου κυβισμού ως αναβάτες ή συνεπιβάτες χωρίς Κράνος. Ούτε για ένα μέτρο! Και οι ποδηλάτες εννοείται ότι κινούνται πάντα με Κράνος και γιλέκο.
Χρήση κινητού τηλεφώνου
Όπως ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΜΕ το κινητό για την ασφάλεια της πτήσης, πρέπει να ΑΠΕΝΕΡΓΟΠΟΙΟΥΜΕ το κινητό για την ασφάλεια της διαδρομής. Καλύτερα να «χάσουμε» π.χ. έναν πελάτη, παρά να χάσουμε τη ζωή μας!
Όριο ταχύτητας στην πόλη
Καλό είναι να μην ξεπερνάμε το όριο των 30 Km/h μέσα στην πόλη, για δύο λόγους. Πρώτον για να προλαβαίνουμε το λάθος του άλλου και δεύτερον για να μπορούμε να προσφέρουμε προτεραιότητα στους πεζούς, ποδηλάτες κ.λ.π. Δεν κερδίζουμε τίποτα κινούμενοι με μεγαλύτερη ταχύτητα.
Όρια ταχύτητας γενικότερα ─ Σήμανση
Αρκετοί οδηγοί δε λαμβάνουν καθόλου υπ’ όψη τους τις πινακίδες του Κ.Ο.Κ. Όρια ταχύτητας, Αναγγελίες Κινδύνου, Απαγόρευσης, Υποχρέωσης. Βλέπουν μια ευθεία και αναπτύσσουν ταχύτητα κατά βούληση. Οι πινακίδες γι’ αυτούς είναι αόρατες. Στο Κουρτέσι για παράδειγμα έχει όριο 50 Km/h. Κινείσαι έως 50 Km/h και σε προσπερνάει ο άλλος με 80 Km/h ίσως και περισσότερο. Γιατί; Δεν τους προβληματίζει ότι είναι κατοικημένη περιοχή και ζουν άνθρωποι; Πριν ένα χρόνο «χάσαμε» ένα 9χρονο παιδί. Ακολούθησε την μπάλα και … παρασύρθηκε από μια μηχανή.
Στάθμευση
Θέλουμε να τονίσουμε ότι παρκάρουμε όπου επιτρέπεται και πάμε με τα πόδια στη δουλειά μας. Δεν διπλοπαρκάρουμε!
Προτείνουμε την ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ!
Δίνοντας προτεραιότητα στον πεζό, στον ποδηλάτη, στην έγκυο, στον μαθητή, στη μητέρα με το καροτσάκι, στον ηλικιωμένο, κερδίζουμε ένα χαμόγελο, ένα νεύμα, ένα ευχαριστώ! Δε θα χρειαζόταν κανένα επιπλέον μάθημα Κυκλοφοριακής Αγωγής αν όλοι ανεξαιρέτως, εφαρμόζαμε τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.)! Αν το πιστέψουμε πραγματικά, μπορούμε να μηδενίσουμε τα θύματα στους δρόμους. Μπορούμε να «γυρίσουμε σελίδα» οδικής συμπεριφοράς. Πρέπει να γίνουμε όλοι πρεσβευτές του σωστού, κάνοντας απλώς αυτό που πρέπει! Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο!!!
