Μαριάννα Μενύχτα: Τι είναι βία τελικά;

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”121626″ img_size=”full”][vc_column_text]

Γράφει η Μαριάννα Μενύχτα,

Φοιτήτρια ΕΜΠ, τμήμα Χημικών Μηχανικών

[/vc_column_text][vc_column_text]Μια νέα εποχή ανατέλλει για τη γενιά των φοιτητών εν έτει 2021. Ίσως η ‘νέα’αυτή εποχή να φέρνει μνήμες σε κάποιους από γεγονότα που έλαβαν χώρα κάπου στα τέλη του ’60 με αρχές του ’70.

Οι παλιοί σίγουρα θα θυμάστε. Ήταν αυτά τα χρόνια όπου ένιωθες τον φόβο στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα απ’ τη στιγμή που έβγαινες απ’ το σπίτι σου, καλή ώρα όπως και σήμερα, με τις αστυνομικές δυνάμεις να παραφυλάνε στη γωνιά κάθε δρόμου και να ελέγχουν την κυκλοφορία, αλλά και να την απαγορεύουν . Ήταν τα χρόνια της λογοκρισίας, όταν δεν μπορούσε ο κόσμος να διαβάσει ό, τι ήθελε, να ακούσει οποιαδήποτε μουσική τον ευχαριστούσε και σαφέστατα η δίωξη καραδοκούσε για τους ανυπάκουους.

Καλή ώρα όπως και σήμερα, αφού θέλησαν να επιβάλουν φίλτρο ή και φίμωτρο στους καλλιτέχνες, αποκλείοντας περιεχόμενο το οποίο υποκινεί σε βία ή μίσος εναντίον ομάδας ανθρώπων ή μέλους ομάδας λόγω πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης. Σε κάθε εποχή αυτό χαρακτηρίζεται φασιστικό, αντιδημοκρατικό και η λίστα με τα επίθετα συνεχίζεται.

Στην σημερινή εποχή, όπου η κοινωνία βάλλεται και κοχλάζει λόγω των δυσμενών συνθηκών που αντιμετωπίζουμε απροστάτευτοι και αβοήθητοι από την κυβέρνηση, ένα τέτοιο μέτρο-τρομονόμος μάλλον εξωθεί την κοινωνία στα άκρα, εξοργίζει θα λέγαμε τους καλλιτέχνες αλλά και το κοινό τους, καθώς στερεί τη μόνη διέξοδο εκτόνωσης που μας έχει απομείνει. Την τέχνη, την έκφραση, τον στίχο. Αυτό εκδήλωσε η αντίδραση χιλιάδων ατόμων πανελλαδικά σε διάφορες πόλεις, που ξεχύθηκε στους δρόμους επιτυγχάνοντας την τροποποίηση του πολύβουου άρθρου 8, την οποία εξακολουθούμε να βλέπουμε με καχυποψία, αλλά προς το παρόν ας είναι.

Την ίδια μέρα, το πανελλήνιο συλλαλητήριο εκπαιδευτικών, φοιτητών και μαθητών που συγκλείσθηκε επίσης σε όλη τη χώρα, δεν κατάφερε να αποτρέψει την ψήφιση του νομοσχεδίου-παρωδία της κυρίας Κεραμέως και του κύριου Χρυσοχοΐδη που πλήττει άμεσα και θανάσιμα την παιδεία, κυρίως την τριτοβάθμια. Προτού αναφερθώ στα αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά μέτρα που πάρθηκαν, θα μου επιτρέψετε να ταυτίσω την ημέρα επιβολής ολικού αυστηρού lockdownστην πρωτεύουσα αλλά και στη Θεσσαλονίκη με την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου-τερατουργήματος αλλά και την ώρα ψήφισης, έπειτα από μια εκτενή, «εποικοδομητική» συζήτηση της ολομέλειας με την ώρα που ξεκινά η απαγόρευση κυκλοφορίας λόγω πανδημίας.
Οπότε, μετά από μια εξαντλητική ημέρα έχοντας μετρήσει πολλά χιλιόμετρα στο κέντρο της Αθήνας και με λαιμό ταλαιπωρημένο φωνάζοντας «Φασίστα, σκουπίδι…» (η συνέχεια δικιά σας) λίγο μετά τις 11μ.μ. πληροφορούμαστε πως το νομοσχέδιο Κεραμέως ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία με 166 «υπέρ». Πρώτα γεννάται η απορία, πού βρέθηκαν 166 άτομα αμφιβόλου νοημοσύνης να συμφωνήσουν με τον Πρωθυπουργό που υποστηρίζει πως «Στις σχολές δεν μπαίνει η Αστυνομία, αλλά η Δημοκρατία». Άλλωστε όπως όλοι ξέρουμε είναι άκρως δημοκρατικός εξοπλισμός το γκλοπ και το σπρέι πιπεριού με τον οποίο θα είναι εφοδιασμένο το σώμα που θα εκπαιδευτεί αλλά θα υπάγεται κιόλας στην ΕΛ. ΑΣ.

Είναι άκρως δημοκρατική η καταπάτηση του Αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων, γεγονός που δε συμβαίνει σε κανένα από τα ξένα πανεπιστήμια-πρότυπα που μας προβάλλουν.
Η ανομία στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν αποπειράθηκε ποτέ να σταματήσει, δεν δόθηκαν δραστικές λύσεις, επαρκής χρηματοδότηση για τη διασφάλιση των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά και των υποδομών που χρησιμοποιεί, δεν πιάστηκαν ποτέ οι ένοχοι για την κατάπτωση των ιδρυμάτων μας. Βλέπετε, η κοστοβόρα συγκρότηση ολόκληρου σώματος προστασίας κρίνεται καταλληλότερη απ’ την αποκατάσταση του φωτισμού των εκτάσεων που φιλοξενούν τις σχολές μας, πιο συμφέρουσα απ’ την απόλυση των υπαλλήλων φύλαξης και όλων των όντως δημοκρατικών πρωτοβουλιών που δεν υιοθετήθηκαν ποτέ.
Σίγουρα είναι προς όφελος των φοιτητών ο διαρκής τρόμος ενός πειθαρχικού ή και μιας διαγραφής, γιατί όχι; Η ασφυκτική πίεση του ν+2 ή του ν+3 ανάλογα με τη σχολή φοίτησης για την ολοκλήρωση του κύκλου σπουδών επιβάλλεται αδιαμφισβήτητα για να δώσει κίνητρο στους φοιτητές, αψηφώντας τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν αδυνατώντας να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους στις σχολές στο ορισμένο σύντομο χρονικό διάστημα. Εδώ να αναφέρουμε πως η όποια καθυστέρηση δεν επηρεάζει, αλλά το κυριότερο, δεν επιβαρύνει κανέναν.

Ο Πρωθυπουργός μας χαρακτηριστικά ανέφερε ότι «Στα Πανεπιστήμια της γνώσης δε χωρά η βία». Για τη βία που υφίσταται καθημερινά ο ελληνικός λαός μέσω της καταστολής, της ανεργίας, την φτώχειας, των συστημάτων υγείας και παιδείας που υπολειτουργούν και παραπαίουν έχετε λάβει γνώση; Όλα αυτά είναι βία. Κυρίως όμως βία είναι οι ξυλοκοπημένοι φοιτητές από αστυνομικούς και οι αναίτιες προσαγωγές τους, μαντέψτε πού και πότε. Στη διαδήλωση κατά της πανεπιστημιακής αστυνομίας φυσικά! Μιας αστυνομίας που θέλει μόνο να μας προστατέψει και να μας συνετίσει, εμάς τους επικίνδυνους φοιτητές που χρειαζόμαστε αδιάκοπη παρακολούθηση και έλεγχο.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]