Με ένα έργο και μια παράσταση-ύμνος στο θέατρο και στους ανθρώπους του, έκανε πρεμιέρα το βράδυ του Σαββάτου στο θέατρο Απόλλων, η Ομαδα Τέχνης «Δούρειος Ίππος» που αναμετρήθηκε έντιμα και επάξια με το αριστουργηματικό έργο του Λουίτζι Πιραντέλλο «Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε», κολυμπώντας πραγματικά στα βαθιά με «σωσίβιο» την ίδια την αγάπη των ηθοποιών και του σκηνοθέτη Παρασκευά Παπαπετρόπουλου για την τέχνη. Θαρρώ πως πραγματικά η παράσταση αυτή αποτελεί μια χειρονομία αγάπης του σκηνοθέτη προς το θέατρο, αλλά και προς του θεατές αφού και ο ίδιος μας εξομολογήθηκε , «πιστεύω» του είναι ότι το κοινό της επαρχίας έχει το δικαίωμα να παρακολουθήσει μεγάλα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας. Και όλα αυτά τα χρόνια ο Παρασκευάς αυτού του είδους το θέατρο επιλέγει.
Ένα έργο πολύ δύσκολο, ο Πιραντέλλο είναι μια σχολή από μόνος του, που χρειάστηκε πολύ κόπο αλλά και μαεστρία για να φτάσει στο θεατή και να κινητοποιήσει το συναίσθημά του. Οι ηθοποιοί της παράστασης, πραγματικά ξεπέρασαν ερμηνευτικά τον εαυτό τους, προσφέροντας στο κοινό πολύ όμορφες στιγμές, γέλιου αρχικά και θλίψης στο φινάλε, με μεγάλες ανατροπές, αφού και στην πραγματική ζωή εναλλάσσονται τα συναισθήματα. Κι εδώ, ο Πιραντέλο μεταγράφει με μεγάλη μαεστρία φιλοσοφικές σκέψεις χρησιμοποιώντας την τέχνη των μεταμορφώσεων και των αντικατοπτρισμών.
Ωραία κοστούμια, ατμόσφαιρα Σικελιάνικη, ζωντανή μουσική με τον Μπάμπη Κοντοπανάγο στο πιάνο να συνοδεύει την Σαντέζα ( Έλλη Γιαννοπούλου) που τραγουδά ζωντανά μεταφέροντάς μας στην ατμόσφαιρα ενός καμπαρέ, όπως και άλλα δύο κορίτσια της παράστασης, που δημιούργησαν όμορφα συναισθήματα στο κοινό.
Μια παράσταση μέσα σε μια άλλη… παράσταση
Τι βλέπουμε επί σκηνής; Μια παράσταση μέσα σε μια άλλη… παράσταση! Ένας θίασος όπου πρωταγωνιστές είναι μια ολόκληρη οικογένεια, οι γονείς και οι κόρες τους, προσπαθεί να διασκευάσει σε θεατρικό έργο το διήγημα του Λουίτζι Πιραντέλλο “Λεονόρα, Αντίο!”. Οι σκηνοθετικές εντολές προκαλούν σύγχυση στους ηθοποιούς, οι οποίοι στο μεταξύ ταυτίζονται τόσο πολύ με τους ρόλους τους, ώστε διώχνουν τον σκηνοθέτη προκειμένου να ζήσουν τις ζωές των χαρακτήρων που υποδύονται!
Η παράσταση–ανοιχτή πρόβα εξελίσσεται μετ’ εμποδίων καθώς σε αρκετά σημεία προκαλούνται εντάσεις και διαφωνίες μεταξύ σκηνοθέτη και ηθοποιών. Είναι οι αναγκαίες αφορμές για να εξεταστούν διάφορα ζητήματα ουσίας για τη σκηνική τέχνη και την υποκριτική.
Τα όρια του τι παρακολουθούμε κάθε φορά, μια παράσταση, μια πρόβα ή την κανονική ζωή των ηθοποιών, είναι δυσδιάκριτα. Μια κωμωδία για έναν θίασο ματαιόδοξων θεατρίνων ή ένα οικογενειακό μελόδραμα με φόντο τη Σικελία; Ποιος θα βρίσκεται κάθε φορά στη «σκηνή»: ο κόσμος των ηθοποιών ή ο κόσμος των ηρώων; Μάλιστα, στο κείμενο του Πιραντέλο οι δύο κόσμοι δεν είναι ποτέ ευδιάκριτοι: όταν πεθαίνει η Μομίνα Λα Κρότσε, θύμα του ζηλόφθονου Βέρι που την κρατά φυλακισμένη στον γάμο τους, η συγκίνηση που γεννιέται από την ερμηνεία της ηθοποιού που την υποδύεται είναι τόσο μεγάλη ώστε, προς στιγμήν, οι δύο διαστάσεις ταυτίζονται. Βλέπουμε την ηθοποιό να επανέρχεται με δυσκολία στην «κανονική» ζωή, εμφανώς καταπονημένη από την προσπάθεια που μόλις κατέβαλε για να «γίνει» η Μομίνα, μια στιγμή μαγική όπου δεν μπορεί κανείς να διακρίνει το φανταστικό με το πραγματικό, το θέατρο μέσα στο θέατρο.
Και πραγματικά οι ηθοποιοί αλλά και όλοι οι συντελεστές της παράστασης άξιζαν το θερμό χειροκρότημα του κοινού και προσωπικά θεωρώ ότι ήταν το πιο δύσκολο ως τώρα εγχείρημα της Ομάδας στην πολύχρονη πορεία της, όχι μόνο για τα έμπειρα και παλαιότερα μέλη της όπως την δικιά μας ξεχωριστή Παναγιώτα Ιωάννου, τον Βασίλη Αγγελόπουλο, τον Νίκο Καραμάνη – που μας χάρισε στιγμές απίστευτου γέλιου- , τον Θανάση Χαϊκάλη, στον Μπάμπη Κοντοπανάγο που ήταν εξαιρετικός και σε όλους τους άλλους ηθοποιούς που μας κατέπληξαν. Την Σοφία Σάλτη, την Γαβριέλα Λαμπροπούλου, την Νάνσυ Συντέτου, την Ελευθερία Σταματοπούλου,τον Γιάννης Κομπλόη, τον Γιώργο Ραφαήλ Ζωγόπουλο, την Έλλη Γιαννοπούλου, την Έφη Μαυρομάτη, τον Κώστα Σπίνο, τον Κώστα Σμιθ, τον Νίκο Βασιλόπουλο, τον Παναγιώτη Παπιώτη, τον Δημητρη Μαρινόπουλο και τις μικρούλες Λυδία Μιντς και Γεωργία Γκουβέρου, που ακόμα και στους πιο μικρούς ρόλους αναδείχθηκαν σε σημαντικά και αναπόσπαστα μέρη της παράστασης.
Η παράσταση θα παίζεται καθημερινά (πλην Δευτέρας και Τρίτης) μέχρι και τις 8 Μαρτίου στο θέατρο Απόλλων.
