Αρκετοί γαλάζιοι αναλυτές είχαν παρουσιάσει την αύξηση του κατώτατου μισθού το 2019, περίπου σαν μία από τις πληγές του Φαραώ.

Τι ότι το μέτρο θα έχει απρόβλεπτες, αρνητικές συνέπειες και θα επιβαρύνει την οικονομία, τι ότι δυσκολεύει την είσοδο στην αγορά εργασίας και αυξάνει την ανεργία και την παράνομη εργασία, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τα ασφαλιστικά ταμεία, τι ότι ο Τσίπρας σπέρνει ελπίδες και θα θερίσει λεπίδες…

Άδικα ανησυχούσαν. Δεν επηρέασε αρνητικά την απασχόληση η αύξηση του κατώτατου μισθού τον περασμένο Φεβρουάριο κατά 11% (από 586 σε 650 ευρώ) ή κατά 27% (από 510 σε 650 ευρώ) στους νέους κάτω των 25 ετών που λάμβαναν τον υποκατώτατο, ο οποίος και καταργήθηκε.

Στην έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή για το τέταρτο τρίμηνο του 2019 αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι δεν επιβεβαιώνονται οι ανησυχίες που είχαν εκφρασθεί, οπότε αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στις διαπραγματεύσεις για τη νέα αναπροσαρμογή τον Ιούνιο.

Στον ΣΕΒ τέτοια ακούν, σύνεση από το Μαξίμου ζητούν και για μια «επανάληψη της μαξιμαλιστικής πολιτικής του Τσίπρα» αγρυπνούν.