Γ.Κανελλόπουλος: “Στον καύσωνα του ΄87 την πλήρωσαν οι ευάλωτοι»
Ο συνταξιούχος αστυνομικός Γιάννης Κανελλόπουλος από τον Ελαιώνα Πύργου μιλάει στην «Πρωινή» για την εμπειρία του στο «καμίνι» της Αθήνας πριν από 36 χρόνια
«Στον καύσωνα του ΄87 την πλήρωσαν οι ευάλωτοι»
«Τον Ιούλιο του ΄87 υπηρετούσα στην Άμεση Δράση στην Αθήνα, με περιοχή ευθύνης τις λαϊκές γειτονιές του κέντρου, Ομόνοια, Εξάρχεια, Γκύζη, Ζωγράφου. Επί δέκα ημέρες, ανασύραμε 60 με 70 σορούς από διαμερίσματα. Κάθε μέρα, ειδικά τα απογεύματα, μας καλούσαν στο “εκατό” διαχειριστές πολυκατοικιών και μας έλεγαν ότι έχουν να δουν τον γείτονά τους δέκα μέρες ή ότι από το διπλανό δυάρι βγαίνει έντονη και άσχημη μυρωδιά. Εμείς πηγαίναμε πρώτοι και μαζί με κλειδαρά, τη συνδρομή του τοπικού Αστυνομικού Τμήματος και του ΕΚΑΒ, βάζαμε πετσέτα με οινόπνευμα στο πρόσωπό μας για να μπούμε μέσα και βρίσκαμε τους ανθρώπους “τουμπανιασμένους” είτε στο μπάνιο είτε στο κρεβάτι και τον ανεμιστήρα ανοιχτό πάνω στο τραπέζι… Ανοίγαμε το παράθυρο για να φύγει η πτωμαΐνη και μετά ειδοποιούσαμε το ΑΤ για να ενημερώσει τους οικείους του θύματος, αν υπήρχαν…».
Με αυτά τα λόγια περιγράφει στην «Πρωινή» την εμπειρία του από τον φονικό καύσωνα του 1987 στην Ελλάδα ο συνταξιούχος Αστυνομικός Γιάννης Κανελλόπουλος από τον Eλαιάνα του δήμου Πύργου, ο οποίος υπηρετούσε εκείνη την περίοδο ως νέος Αρχιφύλακας της Ελληνικής Αστυνομίας στην Αθήνα.
«Βγήκα από τη Σχολή το ΄79 και το ΄81 τοποθετήθηκα στην Άμεσο Δράση στην Αθήνα. Αυτό που έζησα το ΄87, ήταν πρωτόγνωρο. Δεν είχαμε ξαναζήσει κάτι τέτοιο και ο κόσμος δεν ήταν προετοιμασμένος για τέτοιες καταστάσεις. Κλιματιστικά δεν υπήρχαν ή αν υπήρχαν, θα είχαν μόνον οι πλούσιοι στα βόρεια προάστια. Ο δικός μου τομέας ευθύνης, ουσιαστικά όλη η Λεωφόρος Αλεξάνδρας, από Εξάρχεια μέχρι παρυφές Λυκαβηττού, ήταν “καμίνι”, άντε να είχαν κανέναν ανεμιστήρα όσοι έμεναν εκεί…» σημειώνει.
Ταξικά άδικος ο καύσωνας
Ο κ. Κανελλόπουλος στέκεται ιδιαίτερα στο γεγονός ότι ακραίες καταστάσεις όπως ο καύσωνας είναι και… ταξικά άδικες, αφού πλήττουν πρώτα τους κοινωνικά ευάλωτους των μεγάλων αστικών κέντρων.
«Οι πρώτοι που δεν άντεχαν και πέθαιναν, ήταν υπερήλικες ή άτομα με προβλήματα υγείας, που ζούσαν μοναχικά. Θυμάμαι μία περίπτωση ενός ανάπηρου πολέμου, που τον βρήκαμε νεκρό στο μπάνιο και το ξύλινο πόδι του στο διάδρομο. Προφανώς προσπαθούσε ο άνθρωπος να δροσιστεί και δεν τα κατάφερε… Άλλο θύμα που μας σόκαρε η περίπτωσή της, ήταν μια γυναίκα 35-40 ετών στη Βατάτζη στα Εξάρχεια. Ήταν υπέρβαρη, λογικά πάνω από 150 με 200 κιλά, που έμενε μόνη της και τη βρήκαμε νεκρή στις μέρες του καύσωνα. Τα περισσότερα θύματα ήταν συνταξιούχοι και ανάπηροι, δηλαδή πολίτες κοινωνικά ευάλωτοι και μοναχικοί. Κάποιους τους βρήκαμε σε προχωρημένη σήψη, που σημαίνει ότι είχαν αποβιώσει και δεν τους αναζήτησε κανένας», εξηγεί και τονίζει πως δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν μόνο του σε τέτοιες καταστάσεις.
«Αυτό που διαπίστωσα το καλοκαίρι του ΄87 με τον καύσωνα, ήταν ότι όσοι έμεναν μόνοι τους και έχρηζαν βοήθειας, ήταν τα πρώτα θύματα γιατί δεν μπορούσαν να αυτοεξυπηρετηθούν και μοιραία κατέληξαν. Για αυτό δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν δικό μας άνθρωπο μόνο του σε δύσκολες στιγμές», δήλωσε στην «Πρωινή» ο κ. Κανελλόπουλος προσθέτοντας ότι σήμερα είναι καλύτερη η κατάσταση.
«Σήμερα ο κόσμος έχει περισσότερα μέσα να χρησιμοποιήσει, ανεμιστήρες και κλιματιστικά, καθώς και παιδεία καλύτερη. Υπάρχει ενημέρωση για τι γίνεται και αρκετοί ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για να προφυλαχθούν. Ο καύσωνας του ΄87 μας βρήκε απροετοίμαστους όλους. Ήταν πρωτόγνωρο φαινόμενο και κανένας δεν μας είχε ενημερώσει για να προετοιμαστούμε. Ο κρατικός μηχανισμός τότε έκανε ό,τι μπορούσε. Εμείς πηγαίναμε σε 6-7 περιστατικά τη μέρα και παίρναμε μόνοι μας προφυλάξεις για να μην πάθουμε κάτι. Την επόμενη χρονιά, το ’88, ήταν λίγο καλύτερα, αφού όλοι έτρεξαν να πάρουν συσκευές για να είναι έτοιμοι. Όμως για μένα το σημαντικότερο είναι να μη μένει κανένας μόνος του, γιατί όσοι χρήζουν βοήθειας και είναι κοινωνικά ευάλωτοι, είναι πάντα τα πρώτα θύματα ακραίων φαινομένων όπως ο καύσωνας», σημείωσε στην «Πρωινή» ο κ. Κανελλόπουλος.
