ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ: Η εργαλειοποίηση της κοινωνίας…
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Το…. «φως το αληθινόν» εννοείται ότι δεν το είδαν στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους οι δικαιούχοι του power pass καθώς η πλειοψηφία υπέστη φοβερή ψυχρολουσία η οποία όμως ήταν αναμενόμενη και γι αυτό οι περισσότεροι το “γλεντάνε” στα social media κάνοντας διαγωνισμό αναρτήσεων στα διψήφια νούμερα που πήραν ως… αποζημίωση για την ρήτρα αναπροσαρμογής ακόμα και εκατοντάδων ευρώ! Οι προσδοκίες για τα «600 ευρώ» που είχαν καλλιεργηθεί από υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη αλλά και φίλα προσκείμενα ( ευγενικά το λέω) ΜΜΕ βρέθηκαν αντιμέτωπες με πολλά εικοσάρια, τριαντάρια κ.ο.κ ολοκληρώνοντας το φιάσκο της παραπλάνησης των καταναλωτών! Έπεσε λοιπόν γερός “κουβάς”! Όποιος πάρει το 600σάρι, σίγουρα έχει κερδίσει το λόττο και η καταγραφή θα είναι ιστορική. Μέχρι τώρα, έχουμε… τζακ ποτ!
Το περίεργο βέβαια είναι ότι αν και περίσσεψε η οργή μετά την ψυχρολουσία, εν τούτοις δεν εκφράστηκε είτε γιατί στην πραγματικότητα κανένας καταναλωτής δεν είχε πειστεί ότι θα “αποζημιωθεί” για τους υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος που είχε καταβάλλει και που εξόντωσαν στην κυριολεξία τα νοικοκυριά, είτε γιατί εμείς οι Έλληνες παρά τον Γολγοθά που έχουμε ανέβει και συνεχίζουμε να ανεβαίνουμε- έχει και τον… ατελείωτο αυτή η ανηφόρα- εξακολουθούμε να διατηρούμε το χιούμορ μας! Μπλακ χιούμορ βεβαίως, που ωστόσο δεν ξέρω αν τελικά αυτό μας σώζει ή στην πορεία μπορεί να γίνει κι ελαφρώς… επικίνδυνο!
Και λέω επικίνδυνο γιατί δεν είναι καλό να συνηθίζεις τα πάντα, τον εμπαιγμό, την ασυδοσία, το ξεπούλημα, την κατάντια μας εν τέλει, γρήγορα μπορεί να μετατραπεί σε θυματοποίηση, κάτι ανάλογο που συμβαίνει με τα θύματα που έχουν υποστεί βία και δεν φτάνουν ποτέ στο σημείο να την καταγγείλουν. Όσο υπερβολική και να φαίνεται αυτή η τοποθέτηση, νομίζω πως δεν είναι λίγοι εκείνοι που το εισπράττουν ακριβώς όπως εγώ. Ένας οργισμένος λαός που πέφτει θύμα μιας οργανωμένης και συνεχούς παραπλάνησης- – και αυτό δεν αφορά μόνο το power pass για να μιλάμε με όρους και γλώσσα “αρίστων”- βρίσκει διέξοδο στο χιούμορ και στον σαρκασμό. Συχνά λοιπόν, δεν αφήνει την οργή του να ξεχειλίσει για τα μεγάλα και σπουδαία, ενώ το κάνει για άλλα πράγματα λιγότερο σημαντικά.
Δεν μπορούμε όμως να “καταπίνουμε” τα πάντα και κυρίως τα ουσιαστικά που έχουν να κάνουν με τη ζωή μας, την οποία εν τέλει διαχειρίζονται άλλοι! Η παθητική στάση που συχνά κρατάμε απέναντι στα σοβαρά και σημαντικά, είναι από μόνη της επικίνδυνη. Βεβαίως για να λέμε και τα καλά, αυτός ο λαός ευτυχώς μπορεί και διατηρεί ακόμα την ηθική του και υπερασπίζεται την έννοια της δικαιοσύνης, γιατί στον αντίποδα αυτής της απάθειας, υπήρξε μια γενικευμένη αντίδραση και οργή απέναντι στην προκλητική απόφαση αποφυλάκισης του Λιγνάδη που εκφράστηκε και μέσα από τα πανό αποδοκιμασίας που σήκωσαν το Σαββατοκύριακο στα θέατρα καλλιτέχνες και μερίδα θεατών.
Κι ας φρόντισε η Υπουργός Πολιτισμού και η κυβέρνηση να τα ρίξουν στο ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας λόγο για “εργαλειοποίηση του Πολιτισμού” και της τέχνης σε ένα θέμα τόσο πολιτικό! Μα αν είναι συριζαίοι όλοι όσοι αντιδρούν, δηλαδή το σύνολο της κοινωνίας, τότε θα έπρεπε ο Μητσοτάκης να είχε φύγει νύχτα! Ενώ ας πούμε δεν θεωρείται εργαλειοποίηση του Πολιτισμού όταν ξεπουλάνε διάφοροι το όνομα της Αρχαίας Ολυμπίας με ότι αυτή συμβολίζει, είτε για να κάνουν… μπίζνες εκμεταλλευόμενοι το brand name, είτε δανειζόμενοι το κύρος του βαρύ ονόματος για να ανεβάσουν το γόητρο της χώρας χωρίς μάλιστα τα ανάλογα ανταποδοτικά οφέλη.
Γι αυτό θα ήταν καλό από δω και πέρα να ανοίξουμε μια συζήτηση για την εργαλειοποίηση της κοινωνίας , μήπως και ξυπνήσουμε…
