Η παράδοση

Κατ’ αναλογία στο ευρωκοινοβούλιο, κιβωτός διάσωσης – ενίοτε κι ανάπαυσης – με μεγάλους μισθούς και προνόμια, πρέπει ν’ αντικατοπτρίζει όλες τις τάσεις, τις απόψεις, τις επιθυμίες, τις απαιτήσεις του εκλογικού σώματος, ώστε να γίνονται σεβαστά τα αιτήματα αντιπροσώπευσης. Μήπως δεν αποτελούν μέρος της κοινωνίας οι γραφικοί, οι άνθρωποι με γκρίζο παρελθόν, οι κόλακες, οι σαλίγκαροι –που έρποντας και γλείφοντας ξορκίζουν το τίποτα-, οι στα κούφια λόγια γρήγοροι;

Θα μπορούσε κάποιος ν’ απαντήσει ότι στο σαλονάκι της Ευρώπης πρέπει να φτάνουν μόνο οι επαΐοντες και οι διαβασμένοι, οι συνετοί και οι χρηστοί, αλλά αυτό είναι αφέλεια καθαρή. Στο κάτω-κάτω υπάρχουν ανάμεσά μας τόσοι μέτριοι, δεν πρέπει να εκπροσωπηθούν κι αυτοί από έναν άνθρωπο του αναστήματός τους

Τα μέλη της Ευρωβουλής δεν είναι τίποτε λιγότερο από ένας καθρέπτης της κοινωνίας. Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Και για να πούμε την αλήθεια, μια παράδοση τενεκέδων την έχουμε. Υποψιάζομαι ότι  θα διατηρηθεί. Άλλωστε μόνο τα «κουκιά» ενδιαφέρουν τον αρχηγό…