Γεώργιος Θ. Ντοάς: Προκρούστης
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”100707″ img_size=”full”][vc_column_text]Την τελευταία διετία οι καταστροφικές κυβερνητικές πολιτικές κατά του νομού, έχουν λάβει τα χαρακτηριστικά μιας παρατεταμένης εφιαλτικής αλληλουχίας, σκυλεύσεων σε βάρος του.
Η κυβέρνηση με τις αποφάσεις της περιφρονεί ακατάπαυστα τους Ηλείους και προσβάλλει τον τόπο απροκάλυπτα.
Τον σπρώχνει βίαια στο μάτι του κυκλώνα, αφήνοντάς τον έρμαιο στο χάος του τρομερού θηρίου.
Η κυβερνητική αναλγησία απογοητεύει τους νέους και τους αποθαρρύνει με ό,τι αλλόκοτο συμβαίνει, εξαναγκάζοντάς τους σε φυγή για άλλες πολιτείες, άλλα κράτη.
Ο πρωθυπουργός που προεκλογικά εξυμνούσε την Ηλεία, έχει την κύρια ευθύνη για το άγος της και για τα δρακόντεια, καταστροφικά διατάγματα που εκδίδονται σε βάρος της.
Η Κυβέρνησή του,συμπεριφέρεται στις Ηλείες και τους Ηλείους ως άλλος Προκρούστης, «κόβοντας» και ξηλώνοντας δομές, υποδομές και άλλα κεκτημένα τους, προσπαθώντας να τους πείσει ότι είναι για το καλό τους, αφού αυτά θα «φυτρώσουν» πάλι πιο δυνατά και ισχυρά.
Ο ίδιος θα γραφεί στην ιστορία του τόπου ως πολιτικός διώκτης του, σβήνοντας τα οράματα και τα όνειρα των πολιτών, σκοτώνοντας τις ελπίδες τους για μια πορεία προς την ανάπτυξη και την πρόοδο.
Οι Ηλείοι εξοργίζονται, αισθανόμενοι ότι είναι παραδομένοι σε εξουσιαστές, που ,ως εισβολείς στον νομό , σηλύουν τα ιερά και τα όσιά του, πολεμώντας τον λυσσασμένα και σύροντάς τον έως της τελικής πτώσης του.
Οι Ηλείοι αγωνιούν, αισθανόμενοι ότι είναι παραδομένοι στους εξουσιαστικούς καταστροφείς τους, που τους προστάζουν να αποδεχτούν ότι οφείλουν να ζουν στην ασημαντότητα, στη μιζέρια, στην κακομοιριά, στην παρακμή και στην καλπάζουσα οπισθοδρόμηση του τόπου τους.
Η κυβερνητική καταστροφικότητα του τόπου έχει λάβει τα χαρακτηριστικά της επιθετικής υστερίας.
Η κυβερνητική ειδέχθεια έχει οδηγήσει το νομό στα φοβερά δεινά του παρόντος, που προεικάζουν τα δεινότερα του μέλλοντος.
Είναι ιστορικός, κοινωνικός και πολιτικός νόμος, ότι για έναν τόπο υποβαθμισμένο και απαξιωμένο, δεν υπάρχει επόμενη ημέρα, όταν είναι ίδια θλιβερή με το κάθε σήμερα.
Ο τόπος όμως δεν ανήκει στην κυβέρνηση για να γίνεται μπαλάκι στα χέρια των κυβερνητικών ταχυδακτυλουργών.
Ο τόπος ανήκει στους πολίτες του, επομένως αυτοί μπορούν να τον σώσουν από καθετί ανάρμοστο, ανίερο, καταστροφικό συμβαίνει σε βάρος του.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
