Του Πάνου Τριγάζη *

Με τον γνωστό του στόμφο, επιπέδου…. Χάρβαρντ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο συνέδριο της Ν.Δ. απηύθυνε την κατηγορία εναντίον Τσίπρα, ότι διέπραξε το «έγκλημα» που δεν έκαναν «έξι προηγούμενοι πρωθυπουργοί».

Το κατά Κυριάκο «έγκλημα» του σημερινού πρωθυπουργού είναι ότι αναγνώρισε μακεδονική εθνότητα και γλώσσα. Ομως, έκανε λάθος στο μέτρημα, παραλείποντας έναν εκ των πρωθυπουργών, τον Λουκά Παπαδήμο, ο οποίος διαδέχθηκε τον Γ.Α. Παπανδρέου ύστερα από κοινοβουλευτικό πραξικόπημα.

Πράγματι, οι επτά προηγούμενοι πρωθυπουργοί δεν δέχτηκαν (;) τη μακεδονική γλώσσα και εθνότητα, διότι απέτυχαν να λύσουν ένα μείζον εθνικό θέμα. Μόνο ο Κυριάκος θα «καμάρωνε» για την εν λόγω αποτυχία!

Ποιοι ήταν οι μη «αμαρτήσαντες» πρώην πρωθυπουργοί; Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν πρόλαβε να λύσει το Μακεδονικό, διότι ανετράπη από τον Αντώνη Σαμαρά, ενώ ο Ανδρέας Παπανδρέου, παρότι βαριά άρρωστος, πιστώνεται με την Ενδιάμεση Συμφωνία την οποία έχει υπογράψει ο Κάρολος Παπούλιας επιτρέποντας την ένταξη της γειτονικής χώρας στον ΟΗΕ, με το όνομα Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Ο Κώστας Σημίτης, μέχρι τώρα, δεν έχει κάνει καμιά δήλωση για τη Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ του καταλογίζεται ότι δεν ασκούσε επαρκή έλεγχο στους αρμόδιους για την εθνική άμυνα υπουργούς του, που βαρύνονται με τα γνωστά σκάνδαλα.

Για τον Κώστα Καραμανλή, έχω να πω ότι εργάστηκε για λύση, αρχικά με υπουργό Εξωτερικών τον «πρύτανη» της ελληνικής διπλωματίας, Πέτρο Μολυβιάτη, και στη συνέχεια την Ντόρα Μπακογιάννη, ενώ του πιστώνεται η λεγόμενη εθνική γραμμή του Βουκουρεστίου. Ωστόσο, οι υπουργοί του είχαν δεχθεί ως βάση σχέδιο του ΟΗΕ, που όριζε ρητά ότι η nationality και η γλώσσα της γειτονικής χώρας είναι Macedonian.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, που τα είχε πάει πολύ καλά ως υπουργός Εξωτερικών, πολύ γρήγορα βρέθηκε στη φουρτούνα του πρώτου μνημονίου, το οποίο του στοίχισε και την πρωθυπουργία, προς όφελος του Παπαδήμου. Για τον Αντώνη Σαμαρά ουδέν σχόλιον, πέραν του ότι ζει με τον αντικομμουνισμό και αντιλήψεις του Ψυχρού Πολέμου.

Προφανώς, ένας πρωθυπουργός δεν κρίνεται από τις επιδόσεις του σε ένα μόνο θέμα, αλλά συχνά οι πραγματικοί ηγέτες αναδεικνύονται όταν προβαίνουν σε ιστορικής σημασίας επιλογές, όπως έκαναν οι Τσίπρας και Ζάεφ στο Μακεδονικό, προς όφελος των δύο πατρίδων, του συνόλου των Βαλκανίων και ολόκληρης της Ευρώπης. Προπαντός οι ηγέτες χρειάζονται τόλμη σαν εκείνη που επέδειξε ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπογράφοντας σύμφωνο φιλίας με τον ΚεμάλΑτατούρκ, οκτώ χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

* μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ