Επαίτες και «επαίτες»

Βγάζουν μεροκάματο στις γιορτές  –  Προσοχή στους… απατεώνες

Με δεκάδες επαίτες, μικρούς και μεγάλους, αρτιμελής και κινητικά αναπήρους, έλληνες, αθίγγανους και αλλοδαπούς, έχει πλημμυρίσει τις τελευταίες εβδομάδες η πόλη του Πύργου. Άνθρωποι, που εμφανίστηκαν από το … πουθενά, ζητώντας ελεημοσύνη από τους περαστικούς, για να αγοράσουν φάρμακα, γάλα ή ψωμί όπως λένε…

Κάποιοι, κρατώντας στην αγκαλιά τους μωρά, άλλοι, απλώς με τα χέρια απλωμένα, στέκονται καρτερικά για ώρες, για μερικά λεπτά ή ευρώ από τους διερχόμενους που ενδεχόμενα καταφέρουν να συγκινήσουν με τις ιστορίες τους.

Οι περαστικοί όμως είναι βιαστικοί και πολύ λίγοι ενδιαφέρονται να δώσουν κάτι στους ζητιάνους που έχουν κατακλύσει τους κεντρικούς δρόμους του Πύργου. Η εικόνα άλλωστε των επαιτών στα μάτια των περαστικών τις μέρες κυρίως των γιορτών είναι πλέον γνωστή και συνηθισμένη.

Η επαιτεία είναι πανταχού παρούσα στις εορταστικές περιόδους, σε όλους τους κεντρικούς δρόμους και σχεδόν σε όλες τις εκκλησίες της πόλης. Γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά και ηλικιωμένοι απλώνουν το χέρι τους στους περαστικούς, ανήμποροι άνθρωποι είτε σε αναπηρικά καροτσάκια είτε ξαπλωμένοι στο πεζοδρόμιο προβάλλουν τον βαθμό της αναπηρίας τους. Και αναρωτιέται κανείς, που βρέθηκαν ξαφνικά τόσοι επαίτες; Που ήταν όλες αυτές τις ημέρες και πως ζούσαν τόσο καιρό; Πως ξαφνικά, τα πεζοδρόμια και οι γωνίες, γέμισαν ανήμπορους ανθρώπους;

Επαίτες ή απατεώνες;

Σίγουρα, κάποιοι από αυτούς είναι επαίτες από οικονομική ένδεια, κάποιοι όμως είναι επαίτες- επαγγελματίες οι οποίοι έχουν μάθει από μικρή ηλικία να βγάζουν τα προς τα ζην ζητώντας ελεημοσύνη.

Επαίτες-απατεώνες, που προσποιούνται τους αναπήρους ή ότι βιώνουν οικογενειακά δράματα με ασθένειες συγγενικών ατόμων τους. Επαίτες, οι οποίοι εκπαιδεύουν ανήλικα παιδιά στην επαιτεία και τα εκμεταλλεύονται. Γιατί εικόνες εκμετάλλευσης, δεν βλέπουμε μόνο στα δελτία ειδήσεων αλλά και σε σημεία της μικρής μας πόλης, όπως τα φανάρια όπου τσιγγανάκια, ξυπόλητα στέκονται με τις ώρες στη νησίδα, περιμένοντας καρτερικά να ανάψει κόκκινο για να μπορέσουν να προσεγγίσουν τους σταματημένους οδηγούς.

Ποιοι όμως λένε την αλήθεια, ποιοι πραγματικά έχουν ανάγκη για βοήθεια κανείς δεν μπορεί να το απαντήσει έτσι απλά. Τις άγιες όμως τούτες μέρες, στην εποχή της κρίσης, ίσως και να μην έχει σημασία να το εξετάσουμε. Ας βοηθήσουμε, ετσι απλά, αν το αισθανθούμε Που είναι το κράτος πρόνοιας για τους πραγματικά αναξιοπαθούντες συμπολίτες και που το κράτος προστασίας των πολιτών από τους μικροαπατεώνες…