Αν είχατε μπροστά σας ένα πολυσέλιδο κείμενο και σας υποχρέωναν να το διαβάσετε, όπου υπήρχε αιχμηρή κριτική κατά του νεοφιλελευθερισμού, των δυνάμεων της αγοράς, της ολιγαρχίας, των κυβερνήσεων που κατηγορούνται πως δεν προστατεύουν τους φτωχούς, αλλά και κατά εκείνων των πολιτικών ηγετών που επιδιώκουν δημοτικότητα με τις ανάρμοστες και εγωιστικές κλίσεις τους ή θεσπίζουν πολιτικές μίσους και φόβου προς άλλα έθνη, και σας ζητούσαν να τοποθετήσετε τον συντάκτη του σε κάποια ιδεολογική περιοχή τι θα λέγατε; Αν, για παράδειγμα, πέφτατε πάνω σε φράσεις όπως:

• «Υπήρχαν εκείνοι που μας έκαναν να πιστέψουμε ότι η ελευθερία της αγοράς είναι αρκετή για τη διατήρηση της ασφάλειας, ότι το δόγμα της νεοφιλελεύθερης πίστης αποτελεί τη μοναδική λύση στα κοινωνικά προβλήματα. Μια καλή πολιτική όμως καθιστά δυνατή τη δημιουργία θέσεων εργασίας και όχι τις περικοπές τους».
• «Η οικονομική κρίση του 2007-2008 ήταν μια χαμένη ευκαιρία για αλλαγή, αντί να παραγάγει αυξημένη ελευθερία για τους πραγματικά ισχυρούς, οι οποίοι βρίσκουν πάντα έναν τρόπο να ξεφεύγουν αλώβητοι. Η κοινωνία πρέπει να αντιμετωπίσει τις καταστροφικές συνέπειες της αυτοκρατορίας του χρήματος».
• «Το δικαίωμα στην ιδιωτική ιδιοκτησία μπορεί να θεωρηθεί μόνο δευτερεύον φυσικό δικαίωμα που απορρέει από την αρχή του καθολικού προορισμού των αγαθών».

Θα είχατε καμιά αμφιβολία ότι πρόκειται για μανιφέστο αριστερού κόμματος ή για δοκίμιο ριζοσπάστη οικονομολόγου που πολεμά τον νεοφιλελευθερισμό και τις παραφυάδες του; Χάσατε. Ο συγγραφέας είναι ο Πάπας Φραγκίσκος και το… επίμαχο κείμενο είναι η τρίτη εγκύκλιος από την ανάληψη των ηνίων της Καθολικής Εκκλησίας.

Πηγή: efsyn.gr