Ανεπιθύμητες οσμές!

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”114567″ img_size=”full”][vc_column_text]Βιώνουμε μία ακόμη εποχή απαγόρευσης. Εγκαινιάστηκε με αιτία και αφορμή τον ιό, και συνεχίζεται σε διάφορες εκφάνσεις της δημόσιας ζωής. Ξαφνικά, καταργήθηκαν τα προσχήματα και οι αναστολές, και διάφοροι θεσμικοί φορείς έχουν υιοθετήσει ουσιαστικά το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Είναι η αντίληψη, η λογική, η κουλτούρα που έχει σημασία. Δείτε για παράδειγμα τι συμβαίνει στην τόσο κοντινή κι όμως τόσο μακρινή Αθήνα, όπου ένας δήμαρχος αποφάσισε χωρίς κανέναν ενδοιασμό, εν μέσω πανδημικής κρίσης, να καθιερώσει μεγάλους περιπάτους, ενώ όπου να ‘ναι θα σκάσει και η απαγόρευση των διαδηλώσεων, η οποία βρίσκεται ήδη στα σκαριά.

Αυτά βλέπουν μερικοί και εμπνέονται, προχωρώντας σε αντίστοιχες πρωτοβουλίες στον ιδιωτικό τους βίο. Όταν δηλαδή ένας διαχειριστής βγάζει ανακοίνωση ζητώντας να μην μαγειρεύουν οι ένοικοι μετά τα μεσάνυχτα, τα πράγματα είναι σοβαρά: «Σας παρακαλώ όσο γίνεται να μην μαγειρεύετε μετά τις 00:00 το βράδυ. Λόγω απορροφητήρα, διότι είναι ενιαίος σε όλα τα σπίτια και μυρίζει το σπίτι ανεπιθύμητες οσμές.Κατανοητό μέσα στην μέρα, αλλά όχι π.χ.στη 1:00. Νομίζω δεν το θέλει κανείς αυτό. Ευχαριστώ πολύ».

Φυσικά οι αντιδράσεις των γειτόνων του ήταν οι αναμενόμενες. Πολλοί έσπευσαν να απαντήσουν σχολιάζοντας καυστικά πάνω στην ίδια ανακοίνωση, ενώ ένας εξ’ αυτών κόλλησε από κάτω ακριβώς την δική του ανακοίνωση, ξεκαθαρίζοντας: «Ό,τι θέλουμε θα κάνουμε!». Το ζήτημα όμως δεν είναι αυτό. Το ζήτημα είναι ότι παρά την προσεκτική και ευγενική διατύπωση, η λογική της απαγόρευσης αρχίζει και να διαπερνά στο κοινωνικό σώμα, επανακαθορίζοντας την σχέση με τον πλησίον, όπως είναι ο γείτονας. Με ποιο δικαίωμα άραγε μπορεί κανείς να τολμήσει να ζητήσει από τους γείτονές του να μην μαγειρεύουν επειδή τον ενοχλούν οι μυρωδιές του φαγητού, και μάλιστα φτάνει μέχρις του σημείου να υποβάλει και γραπτώς την επιθυμία του; Άραγε, αύριο μπορεί να τον ενοχλήσει κάτι άλλο; Ίσως οι οιμωγές ηδονής μέσα στη νύχτα; Ίσως ένα μπλουζάκι που φοράει ο γιος του γείτονα ή το σκουλαρίκι που έβαλε στον αφαλό η κόρη του; Ενδεχομένως να μην είμαστε μακριά από τέτοια φαινόμενα. Σήμερα πάντως θα τεστάρω τους δικούς μου γείτονες τηγανίζοντας μετά τα μεσάνυχτα. Δε νομίζω βέβαια να ενοχληθεί κανείς. Το πολύ πολύ να μου χτυπήσουν για να ζητήσουν μεζέ![/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]