Το 2007 το παγκόσμιο χρέος ήταν 142 τρις δολάρια και 2,5 φορές μεγαλύτερο από το παγκόσμιο ΑΕΠ.
Το 2020 το παγκόσμιο χρέος κινείται στα 257 τρις δολάρια και είναι 3,2 φορές μεγαλύτερο από το παγκόσμιο ΑΕΠ.
Μεγαλύτερο δηλαδή απ’ όταν ξέσπασε η προ δεκαετίας κρίση.
Το 2008 υπολογιζόταν ότι η «φούσκα» των λεγόμενων «παραγώγων» ξεπερνούσε έως και 10 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ.
Σήμερα, επισήμως η «φούσκα» ανέρχεται στα 640 τρις (δηλαδή 800% πάνω από το παγκόσμιο ΑΕΠ).
Στην καλύτερη περίπτωση, λοιπόν, ο πλανήτης θα πρέπει τα επόμενα 8-10 χρόνια ό,τι παράγει να το διαθέτει αποκλειστικά στην αποπληρωμή της “φούσκας”.
Το σύστημα «μπούκωσε» ξανά, πριν ανακάμψει από τη δίνη της προηγούμενης κρίσης.
Ήδη, δε, από τα μέσα Γενάρη το ΔΝΤ προέβλεπε νέα κρίση και τεράστια οικονομική καταστροφή, μεγαλύτερη της Μεγάλης Ύφεσης.
Αλλά αμφιβάλλει και κανείς ότι αυτή η νέα φρίκη θα αξιοποιηθεί κιόλας από τα βαμπίρ που διατείνονται ότι «οι κρίσεις είναι ευκαιρία» σαν πρόσχημα και «άλλοθι» για να εξαπολύσουν εκστρατεία επιβολής μέτρων, όπου τα νέα δήθεν «δίκαια βάρη», που θα διευρύνουν τις ανισότητες και τον εργασιακό μεσαίωνα, θα βαφτίζονται σαν «αναπόφευκτα», «αναγκαστικά» και «μοιραία»;
