Αιρετικά και επίκαιρα: «Επιχείρηση ελευθερία» υπό όρους

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”144620″ img_size=”full”][vc_column_text]Απειλητικό προοίμιο της φθινοπωρινής επιδημιολογικής εικόνας φαντάζει ο αριθμός των κρουσμάτων που ανακοίνωσε την Τρίτη ο ΕΟΔΥ. Τα 4.608 νέα περιστατικά μολύνσεων συνιστούν τη χειρότερη επίδοση από την αρχή της πανδημίας, Η αμέσως προηγούμενη αρνητική επίδοση είχε σημειωθεί στις 30 Μαρτίου 2021 με 4.340 κρούσματα, ενώ το 2020 ο μεγαλύτερος αριθμός διαγνώσεων που είχε καταγραφεί ήταν τα 3.316 στις 12 Νοεμβρίου.

Ο υπουργός Υγείας μας ευχήθηκε αυγουστιάτικα «καλό χειμώνα», δηλώνοντας πώς η κυβέρνηση, παρέα με την Επιτροπή των  ειδικών, γέμισαν τις μπαταρίες τους και είναι πανέτοιμοι για τα ίδια «λάθη» της περασμένης χρονιάς. Τα μέτρα κατά των μη εμβολιασμένων πολιτών τα ακούσαμε, τα μέτρα για την προστασία της δημόσιας Υγείας, τους δύσκολους μήνες που έρχονται, αγνοούνται, ως συνήθως.

Η μετάλλαξη Δέλτα διέλυσε το όραμα κρατών, με υψηλή εμβολιαστική κάλυψη, ότι η πανδημία θα μπει εύκολα και οριστικά στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας». Οι ιδιαιτερότητές της δυναμίτισαν την ελπίδα ανάπτυξης της περίφημης «ανοσίας της αγέλης» που θα απελευθέρωνε ολοκληρωτικά την ανθρώπινη κοινότητα από την ανάγκη μέτρων προστασίας.

Σήμερα η επιστήμη στην προσπάθεια  να πείσει τον κόσμο να εμβολιαστεί έναντι του οξέος αναπνευστικού συνδρόμου (SARS-CoV-2) διανύει ένα είδος κρίσης αξιοπιστίας. Επιπλέον, ο τρόπος συμβολής της πολιτικής σε αυτήν την επιχείρηση πειθούς κάνει τον κάθε άνθρωπο να αναρωτιέται αν αυτή η εκστρατεία περιέχει ορθή προσέγγιση του ζητήματος του εμβολιασμού, ως επιστημονική και αναλυτικά τεκμηριωμένη θέση ή είναι πολιτική θέση, ηθικά και νομικά αμφιλεγόμενη, με σκοπό  να καλύψει την μη εκπλήρωση δημόσιων υποχρεώσεών της, όσο αφορά το κοινωνικό δικαίωμα στην δημόσια και δωρεάν περίθλαση και δεν φρόντισε την ενίσχυση με μόνιμο και έμπειρο προσωπικό -τις δομές φροντίδας- που να μπορεί να κρατήσει όρθιο το σύστημα υγείας.

Η κυβέρνηση κρύβει κάτω από το χαλί τις ευθύνες για την υπολειτουργία των νοσοκομείων, την κατάρρευση των δομών του δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλειας και την συρρίκνωση ενός ήδη υποτονικού δικτύου πρόληψης.  Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η πολιτική εξουσία επέλεξε να ακολουθήσει στο θέμα του εμβολιασμού τον αυταρχισμό, την περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών, όπως την ελευθερία κίνησης και απαγόρευσης εισόδου σε καφέ, γήπεδα, κινηματογράφους κ.α., στην
αλλαγή των όρων εργασίας, με αναστολή απόλυση και μη καταβολή ενσήμων σε όσους δεν εμβολιαστούν.

Ελευθερία υπό όρους λοιπόν αλλά μόνο σε όσους επέδειξαν καλή διαγωγή και εμβολιάστηκαν άρα διαθέτουν πράσινο πάσο εμβολιασμού. Πρόσφατα μάλιστα δικαστήριο έκρινε συνταγματικό τον νόμο του υποχρεωτικού εμβολιασμού διότι έτσι «προστατεύεται το υπέρτατης αξίας έννομο αγαθό της υγείας και της ζωής του συνόλου των πολιτών και ιδίως των ευπαθών ομάδων». Σωστά και αυτό το υπέρτατο αγαθό πρέπει να είναι η επιδίωξη μας.

Σε αυτόν τον νεφελώδη κόσμο των καθημερινών αναλύσεων, της ασάφειας και της απροσδιοριστίας, όπου συχνά κοινωνικές λειτουργίες εξουδετερώνουν κάποιες άλλες, επηρεάζοντας βαθύτατα την πραγματικότητα της κοινωνικής συμβίωσης μας, οι βεβαιότητες μας που τις νομίζαμε καθολικές και αιώνιες θα κλονιστούν. Γιατί καθώς θα πασχίζουμε να βρούμε απαντήσεις, σε αυτήν την διακεκαυμένη ζώνη, θα αναγκαστούμε να υπερβούμε όρια ιδεολογικά που ρυθμίζουν την κοινωνική συμπεριφορά μας.

Αλλά αυτό που επείγει, μέσα σε αυτήν την μεγάλη και επικίνδυνη εκρυθμία, είναι πως πρέπει να βρούμε απαντήσεις που να επανεπινοήσουν την ζωή μας, πριν κυλήσουμε ξανά στα σπήλαια της πρωτόγονης ανθρώπινης κοινότητας.

Ο ελέφαντας σε αυτό το δωμάτιο φυσικά, είναι το εξαιρετικά πιθανό σενάριο ενός νέου lockdown. H κυβέρνηση δηλώνει ξανά και ξανά ότι «η χώρα δεν θα ξανακλείσει», μιλώντας για τους εμβολιασμένους που «κέρδισαν την ελευθερία τους» και τους «αξίζει η κοινωνική ζωή». Είναι όμως απίθανό η αύξηση των διασωληνωμένων να μη φέρει και καθολικούς περιορισμούς, τουλάχιστον σε κάποιον βαθμό. Κι αν σήμερα πολλοί εμβολιασμένοι γελούν με τις συνέπειες που θα πληρώσουν οι «αντίπαλοί τους», μη εμβολιασμένοι, για τις επιλογές τους, φοβάμαι μήπως  έρθει  η ώρα που θα συμβεί και το αντίθετο.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]