Η τραγική συγκυρία των νέων καταστροφικών πυρκαγιών, ιδιαίτερα στη Βόρεια Εύβοια και την Αττική, ανακαλεί στη μνήμη μας το ολοκαύτωμα της Ηλείας, από το οποίο συμπληρώνονται δεκατέσσερα χρόνια στις 24 Αυγούστου 2021.
Με κυβέρνηση Ν.Δ. και τότε, συνακόλουθη η συζήτηση για την τύχη του Ταμείου Μολυβιάτη, σε συνάρτηση και με τα τωρινά σχέδια ανασυγκρότησης που απειλούν την υστεροφημία του άλλοτε υποδειγματικού δημάρχου Καλαμάτας Σταύρου Μπένου.
Υπενθυμίζω ότι το Ταμείο Μολυβιάτη, επισήμως Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών (ΕΤΑΕΑ), υπήρξε καρπός του πανελλήνιου και διεθνούς συγκλονισμού, κυρίως για το ολοκαύτωμα της Ηλείας, με δωρεές 92 χιλιάδων ατόμων και φορέων για άμεση βοήθεια και αποκατάσταση. Το αρχικό ποσό στο Ταμείο ήταν περίπου 200 εκατομμύρια, για την ακρίβεια 197.803.548,24 ευρώ.
Μομφή δεν έχω να καταθέσω για τη χρηστή διαχείριση της διοίκησης με πρόεδρο τον «πρύτανη» της ελληνικής διπλωματίας Πέτρο Μολυβιάτη, ο οποίος δεν είχε αποφασιστικό ρόλο στα σχέδια ανασυγκρότησης, που ήταν ευθύνη της κυβέρνησης και ώς ένα βαθμό των τοπικών αρχών. Προκύπτουν, όμως, ευθύνες για την ταχύτητα αξιοποίησης των κονδυλίων του ΕΤΑΕΑ, δεδομένου ότι στις αρχές του 2009 το υπόλοιπο ανερχόταν σε 142.217.004,85 ευρώ («Ελευθεροτυπία» 8.1.2009).
Στο μεταξύ, η Ηλεία είχε πληγεί (Ιούνιος 2008) από καταστροφικό σεισμό και είχε δικαίωμα πρόσθετης υποστήριξης. Μετά τις πρόωρες εκλογές του 2009, όταν ο Κώστας Καραμανλής παρέδωσε την «καυτή πατάτα» της χρεοκοπίας στους Γιώργο Παπανδρέου και Γιώργο Παπακωνσταντίνου, ο Πέτρος Μολυβιάτης παραιτήθηκε, κάνοντας αναλυτικό απολογισμό τής μέχρι τότε διαχείρισης του Ταμείου. Η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών διόρισε νέο Δ.Σ. με πρόεδρο τον Ν. Κομνηνίδη, στις 4.6.2010.
Λίγα τα πεπραγμένα της νέας διοίκησης, την οποία βαραίνει το γεγονός ότι επέτρεψε την υπεξαίρεση από το κράτος του υπολοίπου (118 εκατομμύρια) στο Ταμείο τον Δεκέμβριο του 2010, το οποίο πέρασε στα ταμεία του κράτους με τον νόμο 3895/2010 του Γ. Παπακωνσταντίνου. Στο ερώτημα του τίτλου, η απάντηση είναι ότι το Ταμείο Μολυβιάτη «φαγώθηκε» από το 1ο Μνημόνιο, όπως και οι σάρκες του ελληνικού λαού από την τότε νεοφιλελεύθερη επιδρομή.
Λογικά, λοιπόν, το υπόλοιπο του Ταμείου Μολυβιάτη θα έπρεπε να είχε αποδοθεί στους δικαιούχους του, μετά την ευτυχή έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια, την οποία πέτυχε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Προσωπικά, το είχα προτείνει έχοντας βρει σύμφωνα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος, αλλά η πρότασή μου δεν καρποφόρησε. Εκτιμώ ότι δεν θα ήταν σοβαρή μείωση στο «μαξιλάρι» των 37 δισεκατομμυρίων που παρέδωσε η κυβέρνηση Τσίπρα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.
