Τα χτυπήματα του έρωτα
Αναμφίβολα το Παρίσι είναι η πόλη η οποία έχει χτυπηθεί περισσότερο από κάθε άλλη επί ευρωπαϊκού εδάφους από τους τζιχαντιστές. Δυστυχώς οι πληγές στο πρόσωπο μιας εκ των ιστορικότερων και ομορφότερων πόλεων στον κόσμο, δεν περιορίζονται μόνο στις ζωές που χάθηκαν. Αμέσως μετά τις ανθρώπινες απώλειες και την θλίψη που προκάλεσαν, έρχεται το κλίμα του διάχυτου φόβου και της μαυρίλας. Το Παρίσι, η πόλη, κάποτε, του φωτός και του έρωτα, μετατράπηκε σε σκυθρωπή σκιά του λαμπρού παρελθόντος της. Παντού βουβά πρόσωπα, σκυμμένα κεφάλια και γενικά κλειστοί άνθρωποι. Αυτή είναι η πραγματική ήττα του Παρισιού, το οποίο δε θυμίζει σε τίποτα τις παλιές καλές ημέρες «του κρασιού και των τριαντάφυλλων». Ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι όλα έχουν τελειώσει. Όπως πάντα κάποιοι αρνούνται να συνθηκολογήσουν και κάνουν ό,τι μπορούν για να αναιρέσουν τα βραδυφλεγή αποτελέσματα της τζιχαντιστικής θηριωδίας. Σε αυτό το πλαίσιο μάλλον εντάσσεται το πρότζεκτ του καλλιτέχνη Julien Nonnon, ο οποίος ξάφνιασε ευχάριστα τους Παριζιάνους, προβάλλοντας ερωτικά φιλιά σε κτίρια της γαλλικής πρωτεύουσας. Υπό τον τίτλο «le_baiser», εκατό ζευγάρια πήραν μέρος στην «βιβλιοθήκη της αγάπης», για να θυμίσουν ποιο ήταν αλλά και τι μπορεί να ξαναγίνει το Παρίσι. Εκτός από την προφανή επιδίωξη του καλλιτέχνη να επενεργήσει θετικά πάνω στην ψυχολογία των κατοίκων, το πρότζεκτ εμπερικλείει και ένα σημαντικό συμβολισμό, που προφανώς δεν θα μπορούσε να μην σχετίζεται, έμμεσα έστω, με τα τυφλά τρομοκρατικά χτυπήματα. Απέναντι στις πράξεις μίσους, ο Nonnon αντιπαραθέτει τις πράξεις της αγάπης, αξιώνοντας με αντίστοιχα απόλυτο τρόπο την κυριαρχία που η βία έχει αρχίσει να επιβάλλει στην πόλη. Αυτές τις προεκτάσεις αποκτά το εγχείρημα, ειδικά με τον τρόπο ο οποίος επιλέχθηκε να εκδηλωθεί: σε διάφορα σημεία και γειτονιές, με πρωταγωνιστές καθημερινούς ανθρώπους. Κάπως έτσι επιχειρείται μία αντιστροφή της διαρκούς τρομοκρατικής απειλής που μπορεί να βλάψει τον καθένα, οπουδήποτε. Εκεί που θα έσκαγε μια βόμβα, σκάει ένα φιλί. Εκεί που θα χανόταν μια ζωή, γιορτάζει την ύπαρξή της μία άλλη.
