Ο Γιώργος Γραμματικάκης και το Ποτάμι της γνώσης
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”59751″ img_size=”full”][vc_column_text]Πάνε σχεδόν τέσσερα χρόνια από τότε που διάβασα μία αρκετά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Γιώργου Γραμματικάκη. Ήταν λίγο πριν από τις ευρωεκλογές και πολλοί εκείνη την εποχή προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι στα κομμάτια θέλει ένας σοβαρός ακαδημαϊκός με την πολιτική και κυρίως με το Ποτάμι. Σε εκείνη την συνέντευξη, όπως και σε αντίστοιχες τις οποίες παραχώρησε εκείνη την περίοδο ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, το βασικό του επιχείρημα περιστρεφόταν αρκετά ασαφώς γύρω από την ίδια ιδέα: Ότι το Ποτάμι δεν έχει σχέση με ένα «πολύ διαβλητό πολιτικό παρελθόν» –δικά του λόγια– και άρα συνιστά μία παρθενογέννητη οντότητα, αμόλυντη από το κατεστημένο που κυβέρνησε επί δεκαετίες τον τόπο.
Δεν καταλάβαινα τότε και δεν καταλαβαίνω ακόμη αυτό το επιχείρημα. Μάλλον επειδή καταρρίφθηκε από την τροπή που πήρε το Ποτάμι, από την ίδια την ζωή. Εξακολουθώ ωστόσο να εκτιμώ τον επιστήμονα και συγγραφέα Γραμματικάκη, και ελπίζω πάντα να καταφέρνει να διατηρεί τις αποστάσεις του από τα θολά νερά στα οποία τσαλαβουτούν μερικοί εκ των συντρόφων του. Κάποιοι μάλιστα επέλεξαν να αφήσουν τελείως το Ποτάμι, για να κυλιστούν ελεύθεροι από προσχήματα στον βούρκο. Είναι ο ίδιος βούρκος στον οποίο μάλλον ανήκαν εξαρχής. Ευτυχώς ο Γραμματικάκης απέχει διακριτά απ’ όλα αυτά. Τον βοηθά και το ευρωκοινοβούλιο. Κρατά τον πολιτικό μακριά από πλείστα εθνικά απόβλητα.
Γι’ αυτό και χάρηκα ειλικρινά που ήρθε στα μέρη μας. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι ήταν σωστή η πρόσκληση η οποία του απευθύνθηκε. Φάνηκε εξάλλου, τόσο από την αθρόα προσέλευση του κόσμου, όσο και από τα λεγόμενα του ίδιου του προσκεκλημένου. Γι’ αυτό και από το Ποτάμι της πολιτικής, προτιμώ πάντοτε περισσότερο να τον βλέπω να διασχίζει το Ποτάμι της γνώσης.
Υγ. Όντως φαντάζουν εκατομμύρια τα χρόνια που έχουν περάσει ακούγοντας υποσχέσεις για τον δρόμο. Η διαφορά είναι ότι μετά από ένα τόσο μεγάλο διάστημα το καλοκαίρι παίρνουν μπροστά οι μπουλντόζες και πολύ φοβάμαι ότι αυτό δεν συνιστά επιτυχία εκείνων που ανέκαθεν πολιτεύονταν με υποσχέσεις αλλά αυτών που ευελπιστούν να επανεκλεγούν απαριθμώντας έργα…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
