Να μην στοιχειώσουν ξανά τα όνειρα
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”48492″ img_size=”full”][vc_column_text]Ο παλιός χρόνος έφυγε, παίρνοντας μαζί του όσα μας κέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ένας καινούργιος ανατέλλει και όσες ελπίδες κι αν φουσκώνουν στις ψυχές, υπάρχει η γριά πείρα που σου λέει ότι δεν θα διαφέρει και πολύ από τον προηγούμενο. Θα είναι ίδιος κι απαράλλαχτος με τις ίδιες χαρές και τις ίδιες λύπες που απλά μεγαλώνοντας μάθαμε να τις αντιμετωπίζουμε περισσότερο στωικά. Οι μεγάλες αλλαγές δεν έρχονται αν δεν τις επιδιώξεις, και τις πιο πολλές φορές, δεν έρχονται ακόμα κι αν αφιερώσεις όλη σου τη δύναμη.
Έτσι είναι η ζωή. Μας ανατρέπει τα σχέδια, μας αναγκάζει να εγκαταλείψουμε στόχους και όνειρα, αλλά και μας προτρέπει να χτίσουμε νέα.
Θα θελα όμως- έτσι σαν ευχή- να νιώσω ότι τούτο το χρόνο όλα μπορούν να πάνε καλά. Να πάψει η αγωνία να σκιάζει τις σκέψεις, ακόμα κι αν η αίσια λύση δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, ακόμα κι αν οι φόβοι που βασίζονται στην λογική μου βάζουν φρένο.
Να αφεθώ στον νέο χρόνο όπως αφήνομαι στη θάλασσα. Κι αν είμαι βράχος άγριος να με σμιλεύσει, κι αν είμαι λείος το άγγιγμα του να είναι χάδι, κι αν είμαι ψάρι να κολυμπήσω στα γαλανά νερά του. Θα θελα- έτσι σαν ευχή- τούτο το χρόνο να μην κινήσουμε γι’ αλλού κι αλλού η ζωή να μας πάει. Να μην στοιχειώσουν ξανά τα όνειρα. Να’ ναι ο χρόνος που θα φέρει τον «νέο κόσμο» που τόσα χρόνια πασχίζει να γεννηθεί…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
