Ελπίζω η λογική να βάλει το χέρι της

Εδώ που φτάσανε τα πράγματα, όπου κανείς φυσάει και το γιαούρτι, ουδείς γνωρίζει αν το Eurogroup στην εν Λουξεμβούργο συνερχόμενη ευρωοικονομική σύνοδο, θα λάβει απόφαση που θα χαλαρώνει τη θηλιά στο λαιμό της Ελλάδας ή θα τη σφίξει περισσότερο.

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν –πόσοι νάχουμε απομείνει άραγε- ότι με την εκπνοή των «τελεσιγράφων» κάτι θα αποφασισθεί θετικό για τη χώρα μας.

Το πιστεύω διότι, ως φύσει αισιόδοξος και στοιχειωδώς εχέφρων, νομίζω ότι η πολιτική ανοησία των διαπραγματευτών –αμφοτέρων των πλευρών- έχει πάντα πάτο. Κάπου τελικώς τα βρίσκουν και κλείνουν τον κύκλο της «αναμέτρησης», λίγο πριν μας βγάλουν το λάδι εντελώς. Κάπου εδώ βρισκόμαστε νομίζω παρά τις Κασσάνδρες που διαλαλούν -για να μην πω εύχονται ενδόμυχα- νέο ναυάγιο.

Οι δανειστές θα θέλουν όσο γίνεται περισσότερα, οι οφειλέτες θα αντιπροτείνουμε όσο μας παίρνει λιγότερα και δεν μπορεί κάπου θα κλείσει ο κύκλος. Διότι μπορεί οι πρώτοι να έχουν το πάνω χέρι, δεν μπορεί όμως να μην τους απασχολεί πόθεν θα εισπράξουν τα οφειλόμενα αν το κατάστημα βάλει λουκέτο. Ελπίζω λοιπόν η λογική να βάλει το χέρι της γιατί η δικαιοσύνη δεν διακρίνεται ακόμα στον ορίζοντα…