Δανεικά και αγύριστα…
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”53065″ img_size=”full”][vc_column_text]Η επαναφορά της έρευνας για τα θαλασσοδάνεια υπενθυμίζει μια ακόμη πτυχή της ασυδοσίας δεκαετιών των κόμματων εξουσίας, ενώ ταυτόχρονα γεννά ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο αυτή η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο το 2013, χωρίς να αποδοθούν ποτέ ευθύνες και χωρίς να προστατευτεί το δημόσιο συμφέρον.
Δεν υπάρχουν πολλές χώρες του κόσμου όπου τα τραπεζικά ιδρύματα να παρείχαν υπέρογκα δάνεια δεκάδων εκατομμυρίων σε φορείς με ανύπαρκτη πιστοληπτική ικανότητα και με εγγυήσεις τη χρηματοδότηση από μελλοντικά εκλογικά αποτελέσματα, τα οποία θεωρούσαν δεδομένα. Οι κομματικοί δανειολήπτες με “αέρα” χρηματοδοτούνταν για να καλύψουν άγνωστες ανάγκες, που θα έπρεπε να καλύπτει αυτή καθαυτή η κρατική χρηματοδότηση, την οποία και χρησιμοποιούσαν ως εγγύηση. Για την ακρίβεια υπάρχει μόνο μία χώρα στον κόσμο…
Όλη η μεθόδευση για κάθε νοήμονα άνθρωπο “φώναζει” πως πρόκειται για “δανεικά και αγύριστα”. Ακόμη και στα χρόνια της κρίσης που ο ελληνικός λαός ανακεφαλαιοποιούσε με αιματηρές θυσίες τις τράπεζες, αυτές έδιναν θαλασσοδάνεια σε κόμματα, ΜΜΕ και επιχειρήσεις της κρατοδικοδίαιτης επιχειρηματικότητας. Και σήμερα, ορισμένοι, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης, απροκάλυπτα ζητούν “κουρέματα” και διαγραφή μεγάλου μέρους των χρεών. Πρόκειται για τους ίδιους που χλεύαζαν ως “λαϊκιστές” όσους διατύπωναν τέτοια αιτήματα για τα κόκκινα δάνεια των νοικοκυριών.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
