Ίσως για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια η παρουσία ενός πρωθυπουργού στη ΔΕΘ ήταν κάτι παραπάνω από ένα κυβερνητικό πανηγυράκι εξαγγελιών. Όχι ότι δεν ακούσαμε εξαγγελίες ή και αισιόδοξες προβλέψεις, όπως πάντα. Η διαφορά όμως σε σχέση με το παρελθόν είναι πως όλα αυτά τοποθετούνται σε ένα διαφορετικό πλαίσιο το οποίο μπορούμε να ισχυριστούμε ότι έχει περισσότερη συνάφεια με την πραγματικότητα, παρά με το λεγόμενο πολιτικό αφήγημα.

Αρχικά ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε το ίδιο λάθος που έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Πολιτεύτηκε με το σύνθημα «Η ελπίδα έρχεται», κάτι το οποίο πούλησε πολύ καλά αλλά δυστυχώς σημάδεψε την πρώτη θητεία με τα γνωστά αποτελέσματα. Φυσικά αυτό το συμπέρασμα μοιάζει υπερβολικά εύκολο σήμερα, ας μην ξεχνάμε όμως ότι τότε την χώρα την είχε συνεπάρει ο αέρας μιας επανάστασης που δεν ήρθε ποτέ.

Αυτό ήταν το λάθος, ανεξαρτήτως της μορφής που του έδιναν τα επιτελεία των κομμάτων. «Ελπίδα», «Success story», «έξοδος στις αγορές», «έξοδος από τα μνημόνια», κλπ. Αυτή η βιάση να δημιουργηθεί η εντύπωση στο πόπολο ότι όλα βαίνουν καλώς, ακόμη κι όταν κάτι τέτοιο δεν ισχύει, μας πήγε πίσω. Η μεγαλύτερη ζημιά είναι ότι καλλιεργήθηκε εντονότατα όλα αυτά τα χρόνια η πεποίθηση πως η λύτρωση από τα μνημόνια και η οικονομική ανάκαμψη θα έρθουν σαν απροσδόκητη λιακάδα μετά την σφοδρή καταιγίδα.

Η αλήθεια όμως είναι ότι άργησε να φέξει αλλά κι όταν ακόμη άρχισε να φαίνεται το φως, κανείς δεν ένιωσε αμέσως την θέρμη του. Πήρε κάμποσα χρόνια. Σήμερα η αγορά έχει πάρει μπρος. Οι επενδύσεις κινούνται. Ακόμη και η ανεργία δείχνει μετά από πολλά χρόνια μία σταθερή τάση αποκλιμάκωσης. Τα μηνύματα είναι θετικά και οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας βελτιώνονται μέρα με τη μέρα. Πραγματικά κι όχι εικονικά. Αν μάλιστα ο πρωθυπουργός κάνει όσα εξήγγειλε στη ΔΕΘ, τότε πλέον θα μιλάμε για τροχιά πλήρους επανόδου.

Προς το παρόν προχωράει αργά και είναι λογικό. Το σημαντικό είναι να μην σταματήσει και εδώ που τα λέμε δεν θα σταματήσει γιατί τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους. Όποιος δεν το αποδέχεται αυτό, μάλλον τα κοιτάζει μέσα από κομματικές ή άλλες σκοπιμότητες. Το ίδιο το πεδίο της πραγματικής πολιτικής έχει αλλάξει και θα ήταν καλό να το αντιληφθούν όσοι μελλοντικά φιλοδοξούν να συμμετέχουν στις εξελίξεις.