Αναπολώντας το χθες: Δώσαμε… δώσαμε
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”29861″ img_size=”full”][vc_column_text]Έχεις αυθαίρετο; Μπορείς να το σώσεις. Με δόσεις και εκπτώσεις. Τάδε έφη το υπουργείο Περιβάλλοντος. Μηδέ εξαιρουμένων και κατασκευών μετά το 2011. Παλιά μας τέχνη κόσκινο. Κάποτε για να το σώσεις, έπρεπε απλά να το δηλώσεις.
Με το αζημίωτο πάντα. Γιατί άνευ χρημάτων ουδέν εστί γενέσθαι. Τώρα στα ίδια και επί τ’ αυτά. Με δόσεις και εκπτώσεις για να διευκολυνθούν περαιτέρω οι έχοντες εκκρεμότητες με αυθαίρετα.
Η γη της επαγγελίας της εκάστοτε κυβέρνησης. Το σταθερό και σίγουρο «ταμείο παρακαταθηκών» για τον μονίμως ελλειμματικό κρατικό κορβανά. Που όταν τα πράγματα σκουραίνουν βγάζει από το συρτάρι το μαγικό κόλπο των ρυθμίσεων.
Και αν αυτές δεν αποτελούν επαρκές κίνητρο προσφέρονται και εκπτώσεις. Μόνο ζητούμενο να πληρώσεις. Έχεις δεν έχεις. Μπορείς δεν μπορείς. Θέλεις δε θέλεις. Τη «δεκάτη» στο κράτος πρέπει να την αποδώσεις. Ακόμα κι αν… αποδεκατιστείς.
Έλα όμως που κάποτε φτάνει ο κόμπος στο χτένι. Που η μαγική συνταγή γυρίζει μπούμερανγκ. Και αποφασίζεις αντί να «το σώσεις» να σωθείς ο ίδιος. Που λες, καλές οι δόσεις και οι εκπτώσεις αλλά προτιμάς το «ας πάει και το παλιάμπελο». Γιατί όταν δεν σου έχουν αφήσει ούτε μαντήλι να κλάψεις τότε τους λες «δε’ πα να κουρεύεσαι» και καθαρίζεις μεγαλόπρεπα…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
