«Η Ελλάς τελεί από χθες υπό την ισχυράν προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο πρόεδρος εζήτησε από το Κογκρέσο την έγκριση δανείου ύψους 400 εκατ. δολαρίων για τη χώρα μας, και πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικόν δια να βοηθήσουν εις την ανασυγκρότηση με το αιτιολογικό «αν δεν βοηθηθεί αμέσως η Ελλάς, το αποτέλεσμα θα είναι βαρυσήμαντον δια την Δύση και την Ανατολή…».

Δυστυχώς… η είδηση δεν αφορά το ταξίδι του σημερινού πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο, αλλά το αποτέλεσμα της επίσκεψης του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη τον Δεκέμβριο του 1946 για να ζητήσει οικονομική βοήθεια από τον πρόεδρο Τρούμαν.

Έκτοτε κύλησε πολύ νερό στο μύλο.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο έβδομος μετά την μεταπολίτευση πρωθυπουργός που επισκέπτεται την υπερδύναμη. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των υπερατλαντικών ταξιδιών συνοψίζεται μάλλον σε δυο λέξεις. «Ουδέν χειροπιαστό». Μόνο ωραίες φωτογραφίες, διαπίστωση χημείας και η επιβεβαίωση της διακρατικής φιλίας.

Οι εποχές έχουν αλλάξει. Το σχέδιο Μάρσαλ Νο 2 είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό.

Υπάρχει όμως η ευκαιρία που προκύπτει από τη συγκυρία. Η «γεωπολιτική θέση» είναι σταθερή αξία που μπορεί να αλλάξει την ισορροπία. Τα μηνύματα από το ταξίδι του Τσίπρα είναι ενθαρρυντικά. Όσο για τα επενδυτικά, μακάρι να εκπλαγούμε θετικά…