Χωρίς φόβο και πάθος…
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”37337″ img_size=”full”][vc_column_text]Με αφορμή, σχόλιο του εκδότη της Πρωινής, στο χθεσινό φύλλο με τίτλο «Χωρίς φόβο και πάθος» λάβαμε την παρακάτω επιστολή από τον Γραμματέα του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηλείας Τάκη Μυλωνόπουλου, την οποία δημοσιεύουμε αυτούσια καταθέτοντας στη συνέχεια και τα δικά μας σχόλια.
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΚΔΟΤΗ ΤΗΣ ΠΡΩΙΝΗΣ
Αγαπητέ φίλε Γιάννη,
Κατ’ αρχήν να εκφράσω τις ευχαριστίες μου προς την δ/νση της εφημερίδας για τη δημοσίευση της επιστολής μου,που αφορούσε το πρόβλημα του αξονικού τομογράφου του νοσοκ. Πύργου (και όχι μόνο).
Κατά την γνώμη μου τέτοιασοβαράπροβλήματα που αφορούν τη δημ. υγεία (αξον. τομογράφος, τμήμα επειγόντων περιστατικών, παθολογική κλινική νοσοκ. Πύργου, λειτουργία δ/κου συμβουλίου ΓΝΗ ,ΠΦΥ η ΤΟΜΥ, κέντρα υγείας, περιφ. Ιατρεία γεν. ιατροί ,υποβάθμιση νοσοκ. Αμαλιάδας και ΠΕΔΥ Πύργου) και πολλά άλλα που έχει αναδείξει με δημοσιεύσεις κατά το παρελθόν ο υπογράφων, οφείλουν να αναδεικνύονται από εκδότες και δημοσιογράφους, «χωρίς φόβο και πάθος», πράγμα που τα τελευταία χρόνια η υπεύθυνη των θεμάτων Δημ. Υγείας της εφημερίδα σας, αποφεύγει συστηματικά καθιστώντας την εφημερίδα «παπαγαλάκι των κυβερνητικών εξαγγελιών» που αρκετές φορές την εκθέτουν και αυτήν και εσάς – ενώ κατά το παρελθόν η κριτική σας απέναντι στις Διοικήσεις νοσοκομείων ήταν σαφέστατα πιο αυστηρή και καλά κάνατε! Τώρα γιατί;
Αυτό όμως είναι δικό σας θέμα και δεν με αφορά, και τελικά αυτοί που σας κρίνουν είναι οι αναγνώστες σας.
Τώρα με αφορμή το μικρό σχόλιο στο χθεσινό σας φύλλο με τίτλο «Χωρίς φόβο και πάθος» για το προσωπικό (ιατρικό και νοσηλ/κο) του νοσοκ. Πύργου, θα συμφωνήσω απολύτως, όπως το έχω κάνει πολλές φορές κατά το παρελθόν. Επειδή όμως αναφέρετε ότι δεν «συνηθίζεται να χαϊδεύετε αυτιά κι ότι είστε ιδιαίτερα αυστηρός στις κρίσεις σας» ,θα ήθελα να μου απαντήσετε πώς θα κρίνατε το γεγονός, όταν το οικογενειακό σας περιστατικό με σοβαρό κίνδυνο υγείας (εύχομαι να μην σας τύχει ποτέ) χρειαζόταν, λόγω μη λειτουργίας του αξον. τομογράφου, και του ακτινολογικού τμήματος να μεταφέρεται με το ασθενοφόρο στη ΠΑΤΡΑ ή στο ΑΓΡΙΝΙΟ ή στα ΓΙΑΝΝΕΝΑ!
Τι εντύπωση θα είχατε (όχι για το προσωπικό βέβαια) για τη δ/ση του νοσοκ. Πύργου, αλλά και για την περιφερ. Δ/νση, 6η ΥΠΕ;
Ποια θα ήταν η αντίδρασή σας, όταν χρειαζόσασταν κρεβάτι στη ΜΕΘ του νοσοκ. Πύργου και δεν θα μπορούσαν να σας περιθάλψουν, λόγω ακαταλληλότητας του αξον. Τομογράφου;
Θα μπορούσα να σας αναφέρω πλειάδα άλλων προβλημάτων αλλά ας το αφήσουμε για άλλη φορά.
Επειδή συνήθως όπως στην προκειμένη περίπτωση, η αδιαφορία η ανικανότητα και η έλλειψη βούλησης (πολιτικής και μη) κρύβονται πίσω από χιλιοειπωμένες απαντήσεις, όπως1.«παραλάβαμε χάος…..ή.. ήταν καλύτεροι οι άλλοι;;» 2 . «έχει δημοσιευθεί η προκήρυξη και περιμένουμε….» 3. « η κρίση είναι υπεύθυνη…..» κλπ, κλπ θα ήθελα να πιστεύω ότι δεν θα τα ξανακούσω για άλλη μια φορά.
Χωρίς αυτό να σημαίνει με τίποτα ότι θέλω να προκαταλάβω την διαφορετική άποψη.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Τάκης Μυλωνόπουλος
Γραμ. Φαρμ/κου Συλλόγου Ηλείας
Πρ. μέλος Δ/κου συμβουλίου ΓΝΗ
Χωρίς φόβο και πάθος ΙΙ
Η Πρωινή και κατ’ επέκταση η υπογράφουσα, δεν εγκλωβίζεται σε προσωπικές αντιπαραθέσεις, ούτε ασκεί μίζερη και ισοπεδωτική κριτική. Έχουμε μάθει, να αναγνωρίζουμε τα θετικά και να υπογραμμίζουμε τα αρνητικά. Χωρίς εμμονές.
Ο ρόλος του δημοσιογράφου είναι να καταγράφει το ρεπορτάζ και να παρουσιάζει τα γεγονότα, θέτοντας τα στη κρίση των αναγνωστών.
Και ο χαρακτηρισμός «παπαγαλάκι», είναι εντελώς άστοχος για όσους γνωρίζουν λίγο καλύτερα την μακρόχρονη πορεία μου στο χώρο της δημοσιογραφίας.
Όλα τα «σοβαρά προβλήματα» που θέσατε, οφείλω να σας ενημερώσω ότι η «Πρωινή», πολλάκις τα έχει παρουσιάσει και αναδείξει (ΤΟΜΥ, ΤΕΠ, Παθολογική, Αξονικός κτλ)με γνώμονα την άμεση και έγκυρη ενημέρωση των αναγνωστών της.
Η αλήθεια είναι, πως θέλουμε να είμαστε δίκαιοι. Εκτιμάμε λοιπόν, τις φιλότιμες προσπάθειες, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης, απ’ όπου και αν προέρχονται.
Ναι, υπήρξαν περίοδοι που η προσέγγιση των θεμάτων υγείας στο Νομό ήταν αυστηρή. Ήταν όμως οι περίοδοι της «ευημερίας» που παρά το ύψος των δημοσίων δαπανών για την υγεία, η κατανομή ήταν ανορθολογική και υπολείπονταν πολλά περισσότερα απ’ όσα σήμερα, που τα τμήματα και οι κλινικές, στις περισσότερες των περιπτώσεων, διαθέτουν το απαιτούμενο ιατρικό προσωπικό, και λειτουργούν παρά τις όποιες δυσκολίες ικανοποιητικά.
Και φυσικά, εν καιρώ κρίσης, αντιλαμβανόμαστε αν μη τι άλλο, το πόσο δύσκολο είναι να μπει «τάξη» στον πυλώνα υγείας του Νομού που για αρκετά χρόνια, επιτρέψτε μου την έκφραση «έμπαζε νερά».
Η «Πρωινή» και εγώ,θα συνεχίσουμε να είμαστε δίκαιοι, αναγνωρίζοντας τις θετικές πρωτοβουλίες, χωρίς να χαϊδεύουμε… αυτιά!
Κατανοούμε την πικρία σας για την αντικατάσταση από μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Γ.Ν. Ηλείας, θα μας επιτρέψετε όμως να αναρωτηθούμε… Γιατί παραμείνατε μέλος του Δ.Σ. όντας διορισμένος από τη σημερινή κυβέρνηση, τη στιγμή που διαφωνούσατε με τις κυβερνητικές επιλογές σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και μάλιστα έχοντας ήδη παραιτηθεί από το τμήμα Υγείας του Σύριζα;
Όσον αφορά τα ερωτήματα που θέτετε, σας παραπέμπω στις δηλώσεις του καθ’ ύλην αρμόδιου, του Διοικητή του Γ.Ν. Ηλείας που φιλοξενούνται στη σελίδα 11.
Κική Κολοβέρου
Δημοσιογράφος
Μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Πελοποννήσου, Ηπείρου και Νήσων.
Σ.Σ. Η πραγματικότητα και η καθημερινότητα όλων έχει αλλάξει. Μαγικά ραβδάκια δεν υπάρχουν και αν στο παρελθόν υπήρχαν και μάλιστα «χρυσά» δεν αξιοποιήθηκαν προς όφελος του συνόλου. Συστήνω λοιπόν, σύνεση, υπομονή και προσοχή, αισιοδοξώντας και ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
