Φως στο τούνελ
Σε μία τοποθεσία η οποία για ευνόητους λόγους κρατείται μυστική και αρκετά μέτρα κάτω από το έδαφος, λειτουργεί ένας παιδότοπος. Βρισκόμαστε στη Συρία, στη χώρα που κάθε μέρα πληγώνεται βαριά αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί με κάθε τρόπο να παραμείνει ζωντανή. Γιατί μπορεί ο πόλεμος να έχει απλώσει το μαύρο δίκτυ του πάνω από τα εδάφη της, οι άνθρωποι όμως εξακολουθούν να αντιστέκονται με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο απέναντι στη διάχυτη βαρβαρότητα. Στα πλαίσια αυτής της εκπληκτικής θέλησης για ζωή, μία εθελοντική ομάδα νέων ανθρώπων δούλεψε επί δύο συναπτά έτη για να ενώσει δύο υπόγεια τούνελ με μία σήραγγα, δημιουργώντας έτσι ένα ασφαλές καταφύγιο παιχνιδιού και χαράς για κάθε παιδί, την ώρα που στην επιφάνεια οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται ανηλεώς και ο θάνατος προελαύνει.
Το γεγονός και μόνο ότι εν μέσω αυτής της απίστευτης τραγωδίας υπάρχουν ακόμη άνθρωποι (όπως ο τεταρτοετής φοιτητής της Αρχιτεκτονικής Yaseen) διατεθειμένοι να παλέψουν για το δικαίωμα ενός παιδιού στο παιχνίδι, συνιστά από μόνο του ένα μικρό θαύμα. Κι αυτό γιατί μπορεί το κίνητρο, δηλαδή η «παιδική χαρά», να θεωρείται κάτι το αυτονόητο σε άλλες συνθήκες, ωστόσο στην κόλαση της Συρίας όπου 500.000 παιδιά εκτιμάται πως ζουν σε εμπόλεμες περιοχές, σχεδόν αποκομμένα από κάθε ανθρωπιστική βοήθεια (μερικά για περισσότερα από δύο χρόνια) είναι σχεδόν αδιανόητο. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με στοιχεία της UNICEF, περισσότερα από 200 παιδιά επισκέπτονται την αυτοσχέδια παιδική χαρά στην οποία έδωσαν το όνομα Land of Childhood, δηλαδή «Η χώρα των παιδιών». Είναι σίγουρα ένα δυνατό φως, από τα χιλιάδες που καίνε και μάχονται το σκοτάδι του πολέμου. Πέρα από την ελπίδα να δυναμώσει κι άλλο και να φιλοξενήσει ακόμα περισσότερα παιδικά γέλια, η μεγάλη ευχή είναι αυτό το πολύτιμο φως να ενωθεί μια μέρα με εκείνο του ήλιου και να αφορά όλα τα παιδιά της Συρίας. Γιατί κάθε παιδί αξίζει να γελά έχοντας το βλέμμα του στραμμένο ψηλά στον φωτεινό ουρανό.
