Το Χρονογράφημα: Λίγο ακόμα θα δούμε…

Φαίνεται ότι ο μαραθώνιος της αξιολόγησης φτάνει στο τέλος του. Και αν πιστέψουμε το αφήγημα της κυβέρνησης με το τέλος της πονεμένης αυτής ιστορίας, θα αρχίσει με την ποσοτική χαλάρωση να γράφεται το εξιτήριο από την επιτροπεία και τα μνημόνια.

Θα μπει η σφραγίδα της «αποφυλάκισης» της χώρας με την είσοδο στις «αγορές» και την ομαλοποίηση τέλος πάντων της οικονομίας.Κουβαλώντας φυσικά στις πλάτες μας- για πόσο άραγε- πλεονάσματα, μέτρα και αντίμετρα. Κληρονομιά μιας δύσκολης εποχής που φεύγει (;).

Όλα μοιάζουν πολύ καλά για να είναι αληθινά. Να το δούμε πρώτα, λένε με δυσπιστία οι πολίτες που έχει τρομάξει το μάτι τους με όσα τόσα χρόνια «τελειώνουν» και μένουν μονίμως ανοιχτά.

Εκτός από τους «εγχώριους» που προσπαθούν να συντηρήσουν το κλίμα ανασφάλειας και φόβου, οι «εταίροι» μας δεν είναι δα και οι πλέον αξιόπιστοι. Μας συνήθισαν άλλωστε οκτώ χρόνια τώρα σε εκβιασμούς.

Αν όμως- λέω αν- το νέο success- story με το οποίο κυβέρνηση και θεσμοί μας χαϊδεύουν τα αφτιά αποδειχθεί ρεαλιστικό, αναρωτιέμαι μήπως ήρθε η ώρα να συναντηθούμε ξανά με τις… αυταπάτες μας.

Να στρέψουμε το βλέμμα στους σακατεμένους από τα μνημόνια συνταξιούχους, να ζωντανέψουμε την ελπίδα στον άνεργο, να γιατρέψουμε την Υγεία, να επενδύσουμε ξανά στην Παιδεία, να κοιτάξουμε τους νέους στα μάτια.

Αγκομαχώντας έστω να ελπίσουμε ξανά…