Πολλά γεννούν το δέος, το μέγα δέος ο άνθρωπος γεννά

Από την εμφάνιση του ανθρώπου στη γη, άρχισε ένας αγώνας επιβίωσης, ένας αγώνα για τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής του. Στο μακρύ δρόμο της εξέλιξής του ο άνθρωπος, προσπαθώντας να επιτύχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση αγαθών, να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής και να προοδεύσει, δεν αντιμετώπισε το περιβάλλον με σεβασμό και με αρχές αειφορίας

Η βιομηχανική επανάσταση συνετέλεσε ώστε να αναπτυχτεί η τεχνολογία και αυτή πλέον  να λειτουργήσει ως τροχοπέδη απέναντι στη προστασία του περιβάλλοντος. Ο  άνθρωπος εξελισσόταν και το περιβάλλον γινόταν όλο και πιο φτωχό.

Η ανάπτυξη της βιομηχανίας γίνεται με  κατανάλωση φυσικών πόρων. Έτσι άρχισε μια αλόγιστη, απρογραμμάτιστη και μη ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων, αποβλέποντας μόνον σε άμεσα οφέλη, μέσα από μια καθαρά ανθρωποκεντρική αντίληψη. Η οικολογική ισορροπία διαταράχτηκε διότι  απλά το σύστημα αξιών πάνω στο όποιο βασίστηκε η τεχνολογική επανάσταση δεν ήταν προκαθορισμένο. .

Σήμερα, οι επιστήμονες εκφράζουν  μια νέα ανησυχία για το μέλλον του πλανήτη, προβλέποντας ότι σε περίπτωση που η θερμοκρασία της γης αυξηθεί κατά 2 ⁰C οι συνέπειες για τον πλανήτη θα είναι μη αναστρέψιμες.

Σήμερα που έχουν αποδυναμωθεί στο έπακρο τα κράτη υπό τον ανελέητο σφυροκόπημα της νέας τάξης της παγκοσμιοποίησης και μεγάλοι οικονομικοί όμιλοι σε παγκόσμιο επίπεδο αποφασίζουν για το μέλλον των λαών της γης, η λύση της οικολογικής υποβάθμισης φαντάζει πιο απόμακρη και δύσκολη από ότι στο παρελθόν. Από τη μια η απληστία των εταιρειών  και από την άλλη  η υιοθέτηση, εκ μέρους των λαών, ενός συγκεκριμένου καταναλωτικού προτύπου δεν βοηθά ώστε να επέλθει κάποια ισορροπία μεταξύ τεχνολογίας και  οικολογίας.

Η Γη, έχει την ικανότητα να επαναφέρει τις λειτουργίες της στο βέλτιστο επίπεδο, μόνο που το κάνει με τους δικούς της ρυθμούς, που είναι εξαιρετικά βραδείς. Μέχρι να κατανοήσει ο άνθρωπος τις συνέπειες την επεμβάσεών του στα ευαίσθητα γήινα οικοσυστήματα θα είναι σχεδόν αδύνατη η επαναφορά τους στην αρχική δυναμική τους. Η ανθρωπότητα θα αναγκαστεί να ζήσει με  τις συνέπειες, μικρές ή μεγάλες, και να προσαρμοστεί  στις καινούργιες συνθήκες στις οποίες αυτός έχει διαμορφώσει. Οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές για την οικονομία κάθε κράτους.

Υπάρχουν  δύο  εκδοχές για τη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον:

1. Η αισιόδοξη που προβλέπει μια μετάλλαξη, στη λογική και στις βασικές αρχές και αξίες του ανθρώπου που θα βοηθήσουν ώστε αυτός να αντιληφθεί τη σημασία της ισορροπίας στη φύση και να δράσει άμεσα .

2. Η απαισιόδοξη που υποστηρίζει ότι ακόμη και αν συμβεί αυτό, ο άνθρωπος θα αργήσει τόσο πολύ που η οικολογική καταστροφή θα έχει ήδη συντελεστεί και η επανόρθωσή της θα είναι σχεδόν πολύ απαιτητική και σχεδόν αδύνατη.

Σήμερα είναι επιτακτική η ανάγκη, όπως ποτέ να σκύψουμε πάνω στο πρόβλημα που είναι πλέον ορατό  και να το αντιμετωπίσουμε με ορθότητα, αλλά  και σεβασμό απέναντι  στις μελλοντικές γενεές.

Πρέπει να γίνει βίωμά μας η βασική αρχή  ότι «όταν καταστρέφονται τα δάση η έρημος ακολουθεί»

Μη περιμένουμε να βρούμε τον εχθρό που θα μας ενώσει διότι είναι εδώ, ορατός πλέον και είναι  η ρύπανση, η απειλή του θερμοκηπίου, η έλλειψη νερού.

Γεώργιος Μπακογιάννης

Χημικός Μηχανικός