Περιβαλλοντική Δράση Ηλείας: Έκκληση για διάσωση παλιού εργοστασίου Ξυστρή
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”3315″ img_size=”full”][vc_column_text]Η αρχιτεκτονική ομάδα του Υπουργείου Πολιτισμού ίσως αποτελεί τη σανίδα σωτηρίας για το ιστορικό κτίριο της πόλης μας, το παλιό εργοστάσιο Ξυστρή. Επειδή για να συμβεί αυτό θα πρέπει και κάτι να κινηθεί στην τοπική κοινωνία, γιατί ως γνωστόν όταν κάτι είναι τόσο τοπικό δεν μπορεί να μένει ο τόπος αμέτοχος, αποφασίσαμε να το παλέψουμε κι εμείς μαζί τους, γιατί μόνο από το Facebook δεν ελπίζουμε να καταφέρουμε κάτι. Το πρώτο που σκεφτήκαμε να κάνουμε είναι το γνωστό κι από άλλες περιπτώσεις φιλόξενο βήμα του τοπικού Τύπου για να παραθέσουμε τα επιχειρήματά μας. Συγχωρήστε μας για τη συγκινησιακή φόρτιση που εμπεριέχει το κείμενό μας αλλά γράφτηκε κάτω από μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση που μας προκάλεσε η παρέμβαση της αρχιτεκτονικής επιτροπής του Υπουργείου Πολιτισμού. Αμέσως μόλις το διαβάσαμε μας κυρίευσε ένα αίσθημα κλαυσίγελου – κλάμα και γέλιο – μαζί που ήρθε να ακουμπήσει πάνω στην πόνο και την οργή που έχει εγκατασταθεί στην ψυχή από τότε που πάρθηκε η απόφαση κατεδάφισης.
“Tο πιο πρόσφατο παράδειγμα έρχεται από τη Χαλκίδα: Παλιά οινοπνευματοποιία τώρα άλλο ένα μουσείο για την πόλη”
Άλλες πόλεις – δήμοι καμαρώνουν τα στολίδια τους που έρχονται από το παρελθόν τους και μάλιστα εάν τα έχουν εγκαταλείψει οι ιδιοκτήτες τους τα διεκδικούν και τα αποκτούν (βλέπε περίπτωση Καλαμάτας) κι εδώ εμείς: «να το γκρεμίσουμε το εργοστάσιο», «να ρίξουμε μέχρι και την καμινάδα θα πέσει στο κεφάλι μας”… Την περίπτωση να τα στερεώσουμε, να τα συντηρήσουμε, να τα αναδείξουμε ως ιδιαίτερα αρχιτεκτονήματα ούτε που τη βάλαμε στο νου μας. Να χαιρόμαστε τους δημοτικούς μας άρχοντες, τους αρχιτέκτονές μας στις δημοτικές και περιφερειακές υπηρεσίες μας. Τί άλλο να πούμε; Όταν πήγαμε στο Βόλο, στα Τρίκαλα, στο Ναύπλιο, στην Καλαμάτα και θαυμάσαμε τα παλιά εργοστάσια αμέσως ο νους στο δικό μας πήγε και το φανταστήκαμε κι αυτό φρεσκοσυντηρημένο χώρο έκθεσης παλιών μηχανημάτων, ακόμα κι αργαλειών σε λειτουργία, χώρο με φωτογραφίες, χώρο ως εναλλακτική θεατρική σκηνή, χώρο για περιοδικές εκθέσεις, τοπόσημο για την πόλη, ένα κομμάτι της ιστορίας της που έρχεται δίπλα στα άλλα όπως το Μανωλοπούλειο, οι αποθήκες ΑΣΟ. Πράγματι, όπως αναφέρουν και οι του Υπουργείου Πολιτισμού, μαζί με αυτά, αν σωθεί και το «Ξυστρή» δημιουργείται ένα ιστορικό τρίγωνο. Έχει δίκιο η επιτροπή γνωρίζοντας ότι και στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη ανέκαθεν δεν γκρεμίζουν κτίρια βιομηχανικά και ειδικά εκείνα που δεν είναι κατασκευασμένα από τσιμέντο παρά τα μετατρέπουν σε εκθεσιακούς χώρους (π.χ. στην Ιταλία στεγάζουν οίκους μόδας) ή ακόμα ένα μουσείο. Γιατί πρέπει να πούμε στο σημείο αυτό ότι όσο περισσότερα μουσεία έχει μια πόλη τόσο καλύτερα για τους πολίτες της και για τη φήμη της, αφού τα μουσεία ποτέ δεν λειτουργούν ανταγωνιστικά μεταξύ τους.
Στη Σκάλα Λακωνίας παλιός ριζόμυλος μετατρέπεται σε πολυχώρο πολιτισμού (μακέτα)
Αν εξαφανιστεί από το χάρτη της πόλης για μας προσωπικά θα προκαλέσει πληγή στην ψυχή μας που ποτέ δεν θα επουλωθεί. Σας ικετεύουμε, ακούστε τους αρχιτέκτονες του Υπουργείου Πολιτισμού, δείξτε λίγη μεγαλοψυχία σε αυτό το ερείπιο, δεν είναι απλό κουφάρι που πρέπει να φύγει από τη μέση. Είναι κομμάτι του παρελθόντος που μπορεί να αναστηθεί στο παρόν με μεγάλη υπεραξία. Έτσι κάνουν αλλού. Εμείς που ζούμε; Μάνα δεν μας γέννησε κι εμάς; Μην μας πληγώνετε έτσι κύριοι τοπικοί αρμόδιοι. Έχουμε που έχουμε όλα τα άλλα δώστε πια και λίγη χαρά, λίγη ελπίδα.
Ακούμε θέλετε να φέρετε τουρίστες. Σωστά και ωραία, αλλά να βλέπουν και τους κατοίκους του Πύργου με μια δόση ευτυχίας στα μάτια τους, όχι στα κακά τους ψυχολογικά χάλια. Η ευχάριστη ατμόσφαιρα στην πόλη δημιουργείται από τους κατοίκους, όταν οι αρμόδιοι έχουν καταφέρει να τους κάνουν να την αγαπήσουν. Μια πόλη χωρίς παρελθόν ζωντανό που φαίνεται στα τοπόσημά της, πώς να την αγαπήσεις; Έλεος άρχοντες, μην μας ψυχοπλακώνετε κι άλλο. Φεύγουν που φεύγουν οι νέοι μας, γιατί όταν τελειώνουν τις σπουδές η πλειοψηφία τους δεν επιστρέφει, να φύγουμε κι εμείς μεγάλοι άνθρωποι; Σώστε το εργοστάσιο, είναι ωραίο να «χορεύεις» ανάμεσα σε παλιές μηχανές και να σηκώνεις το κεφάλι ψηλά να θαυμάζεις το ύψος της στέγης του. Αλλά και να περιδιαβαίνεις γύρω από τα διατηρημένα παλαιά κτίρια και τις δεξαμενές είναι εξαιρετική εμπειρία, την έχουμε ζήσει και ξαναζήσει αλλά δυστυχώς όχι ακόμα στην πατρογονική μας πόλη.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
