Παπούτσι από τον τόπο σου

Μέσα σε όχι περισσότερο από δέκα λεπτά, πρόλαβε να μου δείξει προϊόντα από 7 ή 8 διαφορετικές ιστοσελίδες. Άτιμο πράμα το διαδίκτυο. Όση περισσότερη ώρα σερφάρεις, τόσο πιο πολύ χάνεσαι σε έναν ωκεανό πληροφοριών, αγαθών, υπηρεσιών. Το χάος το ίδιο. Αυτό βέβαια δεν έδειχνε καθόλου να απασχολεί τον φίλο μου που καθόταν σαν υπνωτισμένος μπροστά από την οθόνη, ρουφώντας αδηφάγα τις προσφορές και κάνοντας νευρωτικά, απανωτά κλικ με το ποντίκι. «Κοίτα κι αυτά! Για κοίτα και εκείνα! Πωωω! Αυτά τα έχει σε προσφορά μέχρι τις 08/11, αν τα παραλάβεις από το κατάστημα στην Πάτρα». Κι όλα αυτά για ένα ζευγάρι παπούτσια. Κάπου εκεί όμως ο κόμπος έφτασε στο χτένι, γιατί ο Γιώργος το συζητούσε σοβαρά να ταξιδέψει μέχρι την Πάτρα, μόνο και μόνο για να αγοράσει παπούτσια. Και να πω ότι μέναμε σε κανένα χωριό στη μέση του πουθενά ή σε καμιά βουνοκορφή απόκρημνη, να πω πάει στα κομμάτια. «Στον κάμπο μένουμε Γιώργο, και μάλιστα στην πρωτεύουσα! Σύνελθε». Ο Γιώργος ήρθε όντως γρήγορα στα λογικά του αλλά η περίπτωσή του είναι χαρακτηριστική. Τόσα μαγαζιά μπροστά στα πόδια του, και εκείνος ήταν διατεθειμένος να κάψει μπόλικη βενζίνη για να ενισχύσει μία «ξένη» οικονομία. Και οι φίλοι μας οι Αχαιοί πρέπει να ζήσουν, καμία αντίρρηση. Όμως η δική τους αγορά απολαμβάνει μία σειρά από μεγάλα πλεονεκτήματα τα οποία ούτως ή άλλως εγγυώνται την λειτουργία της. Εδώ κάτω όμως τα πράγματα, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι τελείως διαφορετικά. Η πρωταρχική συνθήκη και μοναδική ελπίδα επιβίωσης της εντόπιας αγοράς, είναι η στήριξή της εκ των έσω. «Αν δε στηρίξεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει», δε λέει η παροιμία; Υπάρχει όμως και μία άλλη, εξίσου κατάλληλη για την περίπτωση. Είναι εκείνη που λέει «παπούτσι από τον τόπο σου». Και να πω ότι τα πουλάνε τρύπια. Μια χαρά παπούτσια έχουν.