Οι αναπληρωτές είναι εκπαιδευτικοί!
Όχι στις χιλιάδες απολύσεις των αναπληρωτών
Του Νίκου Τσούλια
Η δημαγωγία δεν είναι μόνο συνειδητή λειτουργία πολιτικής εξαπάτησης και στοιχείο παρακμιακής υποκουλτούρας – είναι και «τέχνη», γιατί πρέπει η εκφορά του λόγου της να εκφράζει με πειστικότητα τις πιο παράλογες επιθυμίες ευρέων λαϊκών στρωμάτων αλλά γιατί πρέπει πρωτίστως να ντύνεται με τεχνάσματα για να καλύπτουν τη γύμνια του λόγου που θα αναμετριέται στη συνέχεια με την πραγματικότητα στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής.
Και εδώ καλείται η μαύρη – κατάμαυρη προπαγάνδα να «αιτιολογήσει» την αποκάλυψη της απάτης. Η προπαγάνδα που συνοδεύει τη δημαγωγία είναι η πιο κυνική. Επιμένει μέχρι τέλους στην κατασκευή νεομυθολογίας. Είδαμε και βλέπουμε στις ημέρες μας τη μεγαλύτερη πολιτική δημαγωγία της μεταπολιτευτικής περιόδου. Είδαμε και βιώνουμε την «κατάργηση» των Μνημονίων να γίνεται ψήφιση άλλου ενός και χειρότερου μνημονίου και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος να αντιστρέφεται πλήρως, χωρίς να δίνεται καμιά εξήγηση! Είδαμε ακόμα να μετασχηματίζεται ο γλωσσικός μας κώδικας – κάτι που γίνεται μόνο από τα αυταρχικά καθεστώτα – και να αλλάζουν οι λέξεις και οι έννοιές τους, ώστε να διαφοροποιούν τεχνητά αυτό που στην ουσία εκφράζουν.
Έτσι φτάσαμε και στο Υπουργείο Παιδείας, όπου η απόλυση χιλιάδων εκπαιδευτικών θεωρείται ως μη πρόσληψη! Θα είχε δίκιο το Υπουργείο Παιδείας αν η ανάγνωση της πραγματικότητας δεν γινόταν με μια κυνική και απαράδεκτη σκοπιμότητα. Γιατί δεν είναι δυνατόν να μην ξέρει ο λαλίστατος Υπουργός μας ότι οι αναπληρωτές προσλαμβάνονται κάθε χρόνο, ότι χιλιάδες αναπληρωτές έχουν αρκετά χρόνια προϋπηρεσίας, ότι καλύπτουν πραγματικά και πλήρη λειτουργικά κενά των σχολείων, ότι είναι εκπαιδευτικοί οι οποίοι απλώς αναμένουν τον τυπικό διορισμό τους, ότι η πολύ μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών διαχρονικά έχει διατελέσει στο θεσμό των αναπληρωτών, ότι οι αναπληρωτές είναι μόνο ένα μεταβατικό στάδιο για την τυπική ένταξή τους.
Αποτελεί μέγιστη πρόκληση να μιλάει ο Υπουργός για «παρκαρισμένους εκπαιδευτικούς» – χωρίς να γίνεται συγκεκριμένος στο τι εννοεί – προκειμένου να αποπροσανατολίσει την ελληνική κοινωνία από τις χιλιάδες απολύσεις των αναπληρωτών, που ήδη έχει προετοιμάσει. Όλα τα μέτρα που έχει πάρει υπηρετούν αυτό το στόχο. Και να ποια είναι μερικά από τα συγκεκριμένα μέτρα της κατεδαφιστικής για τη δημόσια εκπαίδευση πολιτικής: Διπλασιασμός των μαθητών ανά τμήμα στο Νηπιαγωγείο, μείωση ωρών και κατάργηση τμημάτων στο Δημοτικό, κατάργηση του Ολοήμερου σχολείου, μαζικός περιορισμός των ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, κατάργηση της μείωσης των 3 ωρών από το ωράριό των υπευθύνων εργαστηρίων πληροφορικής και φυσικών επιστημών, εφαρμογή τρίτης ανάθεσης στους εκπαιδευτικούς όπως στις παλιές δεκαετίες που δεν υπήρχαν οι σχετικές ειδικότητες, συγχωνεύσεις σχολείων, μείωση των ωρών των φιλολογικών μαθημάτων με φτηνές δικαιολογίες για τη μη τόσο μεγάλη (…) σημερινή αναγκαιότητα της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών, μαζική συρρίκνωση του αριθμού των λυκείων λόγω της σχεδιαζόμενης μείωσης των ετών σπουδών τους από τρία χρόνια σε δύο, κλείσιμο αρκετών σχολείων της ειδικής αγωγής και άλλα που θα ακολουθήσουν…
Ο κ. Κατρούγκαλος και σύμπαν το κόμμα του κ. Φίλη είχε κάνει σημαία του προεκλογικού αγώνα τους την επαναπρόσληψη της άδικης απόλυσης των καθαριστριών των σχολείων από την προηγούμενη κυβέρνηση. Και ήταν μια απόλυτα ορθή πολιτική ενέργεια. Και τώρα τι; Από υπερασπιστές των απολυμένων γίνονται οι ίδιοι μέσα σε ελάχιστο χρόνο οι συντελεστές χιλιάδων απολυμένων εκπαιδευτικών! Τι έγινε η ευαισθησία τους, δεν αφορά αυτή τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς; Γι’ αυτό παίζουν με το γλωσσικό κώδικα μέσα από μια μαύρη προπαγάνδα σταλινίστικης εκδοχής θεωρώντας ότι δεν γίνεται απόλυση αλλά μη πρόσληψη; Είναι δυνατόν να είναι τόσο κυνικοί;
Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί είναι απόλυτα αναγκαίοι για τη λειτουργία της εκπαίδευσης. Είναι ήδη εκπαιδευτικοί και όχι υπό πρόσληψη προσωπικό! Αποτελούν ένα πολύ δημιουργικό κομμάτι του σχολείου και των εκπαιδευτικών. «Αλωνίζουν» όλη την ελληνική επικράτεια με τις πιο αντίξοες οικονομικές (και όχι μόνο) συνθήκες, αρκεί και μόνο να αναλογιστούμε ότι τα νοίκια που πληρώνουν συχνά καλύπτουν το μεγάλο μέρος του επιδόματος που παίρνουν από την πολιτεία και που κατ’ ευφημισμό καλείται «μισθός». Έχουν πάρει «απόφαση ζωής» και έχουν προσανατολίσει την επαγγελματική τους σταδιοδρομία με τον πιο απόλυτο τρόπο στο δημόσιο σχολείο. Κανένας «περαστικός» ούτως ή άλλως Υπουργός δεν μπορεί να τους ανατρέψει αυτή την απόφαση της ζωής τους, δεν μπορεί να ακυρώσει την εκπαιδευτική τους ιδιότητα!
«Να αλλάξουμε την Ευρώπη και τον Κόσμο» και να καταργήσουμε τα Μνημόνια των «προσκυνημένων» και των «προδοτών», ήταν τα κεντρικά δημαγωγικά συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ προ των εκλογών. Τώρα που έχουν πάρει αυτοί τη θέση των «προδοτών», τι γίνεται; Και ξεκινάνε γι’ αυτή την «αριστερή επανάσταση» με τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και την απόλυση χιλιάδων αναπληρωτών; Προφανώς ζώντας το φαντασιακό όνειρο της εξουσίας δεν μπορούν να δουν τον εφιάλτη που τους έχει ήδη ετοιμάσει η πραγματικότητα και η ιστορία…
