Αναπολώντας το χθες: Στα παραμύθια της γιαγιάς…

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”34601″ img_size=”full”][vc_column_text]Δεν χρειάζεται να έχει κανείς πτυχίο κοινωνιολόγου για να συνειδητοποιήσει σήμερα ότι ανάμεσα τους κατέχοντες (χρήμα, κύρος, εξουσία) και τους όλο και πιο εξαθλιωμένους μη κατέχοντες, ανοίγεται ένα συνεχώς αυξανόμενο βάραθρο που καταπίνει αυτούς που είναι- η υποτίθεται πως είναι- στη μέση.

Το φαινόμενο των νεόπτωχων, ο αυξανόμενος αριθμός των μικρών επιχειρήσεων που κλείνουν κάθε μέρα, τα «κόκκινα δάνεια», ο ευτελισμός της αξίας των ακινήτων, η εξαπλώμενη ανασφάλεια, μιλούν πιο πειστικά από οποιαδήποτε ανάλυση για το τι συμβαίνει.

Μια ματιά στους κατώτερους μισθούς και συντάξεις αρκεί να μας πείσει ότι η εξαθλίωση της «μεσαίας τάξης» επιβεβαιώνει το απυρόβλητο των κατεχόντων παρά ανακουφίζει τους ασθενέστερους.

Και ότι η συρρίκνωση του μεσαίου στρώματος της κοινωνίας, υποσκάπτει δραματικά την απαραίτητη συνοχή της.

Στα παραμύθια η μεσαία αδελφή είναι η πιο αδικημένη. Και αυτός που την προσβάλλει πληρώνει το τίμημα της αδικίας του.

Στα παραμύθια όμως. Στην πραγματική ζωή;…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]