Αναπολώντας το χθες: Ο άρχοντας και ο ράφτης

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”34601″ img_size=”full”][vc_column_text]Τα παλιά χρόνια σε μια χώρα που βασίλευε η δημοκρατία ο άρχοντας του τόπου κηρύχθηκε ένοχος για εγκλήματα που είχε διαπράξει. Το δικαστήριο του λαού αποφάσισε ότι τα εγκλήματα αυτά πρέπει να τιμωρηθούν κυρίως για λόγους κοινωνικής τάξης.

Επειδή όμως ο άρχοντας ήταν μοναδικός και η παρουσία του απαραίτητη, και επειδή είχαν πολλούς ράφτες, πήραν και κρέμασαν στη θέση του άρχοντα έναν απ’ τους ράφτες.

Η ιστορία δεν μας λέει τι έκαναν οι υπόλοιποι. Ούτε αν αποκαταστάθηκε η «τάξη». Αν έπιασε τόπο η θυσία ή αν θρονιάστηκε στις ζωές των κατοίκων η ανησυχία.

Αυτό είναι το κακό με κάποιες ιστορίες. Δεν είναι ούτε παρηγορητικές ούτε λυτρωτικές. Είναι όμως διδακτικές. Κάπως έτσι αφήνουμε να εξελιχθούν τα πράγματα. Ο άρχοντας μένει πάντα στο απυρόβλητο. Και ο φτωχός ράφτης πληρώνει για το πάπλωμα. Έτσι γίνεται σε μια κοινωνία που έχασε τα οράματα και ζει με πολλαπλά κατάγματα…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]