Zizanio News: Βασίλης Λουλές: «Το φεστιβάλ είναι πιο σπουδαίο από αυτό που δείχνει»

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”46690″ img_size=”full”][vc_column_text]Συνέντευξη στους Κόκκινο Λέανδρο & Νίκη Συρογιάννη

Πώς μπορέσατε να συνδυάσατε τις σπουδές ηλεκτρολόγου μηχανικού με τη σκηνοθεσία και τον κινηματογράφο που είναι κάτι τελείως διαφορετικό;

Αρχικά δεν έχει σχέση τι σπουδάζει κανείς και με τι ασχολείται στη ζωή του. Για να ασχοληθεί κάποιος με τον κινηματογράφο, σίγουρα θα πρέπει να του αρέσει και να έχει όρεξη για αυτό που κάνει. Ανεξάρτητα από αυτό που θα σπουδάσεις, μπορείς στο μέλλον να ασχοληθείς με ό,τι θέλεις, δεν είναι ανάγκη από την αρχή να έχεις σπουδάσει ας πούμε δραματική σχολή ή κάτι τέτοιο.

Είχατε κάποια κινηματογραφικά ερεθίσματα από μικρός, κάποιο συγγενικό σας πρόσωπο ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο;

Όχι, οι γονείς μου βιοπαλαιστές ήταν. Εγώ σπούδασα αυτό που ήθελα, απλά από μικρός που ήμουν είχα μαγευτεί από τον κινηματογράφο και πάντοτε ήθελα να ασχοληθώ με το χώρο αυτό και επειδή σημασία στη ζωή έχει να κάνεις αυτό που αγαπάς έτσι επέλεξα να ασχοληθώ με το χώρο αυτό.

Σίγουρα αγαπάτε αυτό που κάνετε και γι’ αυτό είστε και πολύ καλός σε αυτό. Διαβάσαμε μάλιστα ότι οι ταινίες σας, πέρα από το ότι είναι πολυβραβευμένες, χρησιμοποιούνται και ως εκπαιδευτικό υλικό σε σχολεία του εξωτερικού. Θεωρείτε ότι αυτό είναι αποτελεσματικό κατά πόσο συμβάλλει στην εκπαίδευση;

Η προβολή βίντεο επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά αντιλαμβάνονται. Είναι πολύ σημαντικό να συνδυάζεις τη γλώσσα, τον ήχο και την εικόνα, γιατί έτσι αποτυπώνονται στην μνήμη του θεατή πιο γρήγορα και για μεγάλο χρονικό διάστημα.    

Ποια είναι η σχέση σας με τον Πύργο και το φεστιβάλ; Πώς μάθατε γι’ αυτό;

Έτυχε να έρθω στον Πύργο πρώτη φορά το 2011, για το φεστιβάλ ξέρω από πολύ παλιά. Είχα συμμετάσχει με ταινία δική μου, ένα δικό μου ντοκιμαντέρ την πρώτη χρονιά που συμπεριλήφθηκαν τα ντοκιμαντέρ στο διαγωνιστικό κομμάτι. Από τότε έχω έρθει άλλες δύο φορές. Έχει συμμετάσχει και ο γιός μου, το 2015 με δικό του ταινιάκι στην Camera Zizanio. Μου αρέσει πολύ το Φεστιβάλ, είναι ένα αλλαγμένο φεστιβάλ, έχει διαφορετική αύρα. Έχω πάει σε πολλά φεστιβάλ, και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αλλά αυτό έχει κάτι ιδιαίτερο, πολύ οικείο, δεν είναι καθόλου δήθεν, δεν προσποιείται καθόλου ότι είναι κάτι πιο σπουδαίο από αυτό που όντως είναι και μάλλον είναι πιο σπουδαίο από αυτό που δείχνει. Δηλαδή δεν προβάλλει σωστά αυτό που αξίζει, σαν να τα κρύβει, σαν να μη θέλει να τα διαφημίζει…

Επισκεφτείτε το blog των παιδιών zizanionews.wordpress.com για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]