Zizanio News: Το ζιζάνιο μας… ταξιδεύει!

Ταξίδι στην Ιταλία

Γράφει η Αλεξία Παναγιωτοπούλου

Το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό με το Φεστιβάλ και θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω  ως το καλύτερο ταξίδι της ζωής μου, μέχρι στιγμής. Μέσα Ιουλίου επισκέφθηκα το Σαλέρνο, μια πόλη της Ιταλίας, που φιλοξενεί κάθε χρόνο το φεστιβάλ κινηματογράφου Giffoni Film Festival. Ένα πάρα πολύ καλά οργανωμένο φεστιβάλ, γεμάτο πολιτιστικά δρώμενα, μουσική και χρώματα.

Το βασικό του μέρος ήταν οι κριτικές επιτροπές από παιδιά (3-21 ετών) όπου παρακολουθούσαν καθημερινά από μια ταινία μεγάλου μήκους και στο τέλος της εβδομάδας ανέδειξαν την καλύτερη. Γνωριμίες, νέοι απ’ όλη την υφήλιο και εμπειρίες μοναδικές.

Σίγουρα θα μου μείνει αξέχαστο και θα ήθελα να ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δόθηκε τους υπεύθυνους της Camera Zizanio, του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους και φυσικά την συνοδό μου, Ναταλία Σπυροπούλου.

War and Peace: Tαξίδι στη Σερβία

Γράφει η Ελένη Αργυροπούλου

Από την πρώτη μου χρονιά ως ζιζάνιο θυμάμαι χαρακτηριστικά τις ιστορίες που άκουγα από τα παιδιά που είχαν ταξιδέψει στο εξωτερικό ως εκπρόσωποι του Φεστιβάλ. Αγγλία, Ιταλία, Γερμανία. Τα παιδιά αυτά είχαν δει και ζήσει πράγματα που ο καθένας θα “ζήλευε”. Έτσι και εγώ λοιπόν “ζήλευα” μέχρι την μέρα που βρέθηκα σε ένα αεροπλάνο έχοντας ως προορισμό το Νοβι Σαντ, της Σερβίας.

Εκεί συμμετείχα στο Danube Peace Boat, ένα πρόγραμμα που στόχευε στην συμφιλίωση και κατανόηση ανάμεσα σε άτομα από διαφορετικές χώρες και κοινωνικά στρώματα. Έτσι λοιπόν η ομάδα που σχηματίστηκε στο πρότζεκτ αυτό περιλάμβανε άτομα από την Ιταλία, την Σερβία, την Ελλάδα και την Κροατία. Μέναμε σε ένα σχολείο για παιδιά με ειδικές ανάγκες και μας δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστούμε μαζί τους. Η ομαδική αυτή δουλειά κατέρριψε ρατσιστικά στερεότυπα και μας βοήθησε όλους να δούμε τέτοιου είδους ιδιαιτερότητες με άλλη ματιά.

Το φετινό θέμα ήταν επηρεασμένο από την Γκουέρνικα του Πάμπλο Πικάσο, ένα έργο που εκφράζει έντονη διαμαρτυρία εναντίον του πολέμου. Από αυτό το έργο έπρεπε να εμπνευστούμε και εμείς για να φτιάξουμε την “δική μας Γκουέρνικα”. Όλοι μαζί λοιπόν εκφράσαμε αγάπη, ειρήνη, φιλία, δύναμη με χρώμα πάνω στο χαρτί συμβολίζοντας την ενότητά μας.

Και εγώ αυτό πήρα μαζί μου στο τέλος του ταξιδιού, την ενότητα. Δούλεψα με ανθρώπους που δεν μιλούσαν αγγλικά, με ανθρώπους που από πολλούς θεωρούνται “ανίκανοι”, κι όμως αυτό δεν με εμπόδισε από το να τους καταλάβω ή από το να δεθώ μαζί τους. Στο ταξίδι αυτό εισέπραξα και πρόσφερα αγάπη και αυτό είναι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να μου δώσει κανείς!

Ταξίδι στην Ουαλία

Γράφει ο Λάμπης Ζέζας

Το ταξίδι στην Ουαλία ήταν μια μοναδική εμπειρία για μένα, αφού ταξίδευα για πρώτη φορά στο εξωτερικό. Η ομάδα μας ήταν τετραμελής: δύο μεγάλοι και δύο ζιζάνια. Φτάσαμε μετά από ένα ταξίδι τεσσάρων ωρών στο Μάντσεστερ. Πήραμε το τρένο και σε λίγη ώρα ήμασταν στο Prestatyn. Εκεί μείναμε σε ένα… ΚΑΣΤΡΟ!!! Την ίδια μέρα πήγαμε στην τελετή έναρξης που έγινε στην εκκλησία του κάστρου. Τις επόμενες μέρες είδαμε ταινίες, επισκεφθήκαμε την πόλη και γνωρίσαμε καινούριους φίλους που είχαν έρθει από άλλες χώρες για το φεστιβάλ. Αυτή ήταν η δεύτερη διοργάνωσή του Wicked Wales International Youth Film Festival. Ήταν μία σημαντική εμπειρία που με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πόσο σημαντικό είναι το δικό μας Φεστιβάλ.

Ταξίδι στη Βιέννη

Γράφει η Μαριάννα Μενύχτα

Tαξίδια και τέχνη. Ο καλύτερος και απευχόμενος συνδυασμός. Φέτος μου δόθηκε για πρώτη φορά η ευκαιρία, ως ζιζάνιο, να ακολουθήσω σε ένα ταξίδι στη Βιέννη. Η διοργάνωση ήταν υπό την αιγίδα του αυστριακού υπουργείου παιδείας και ως επί το πλείστο ήταν η τελετή βράβευσης που είχε να απονέμει στις πολυάριθμες κ διακεκριμένες συμμετοχές.  Οι εμπειρίες που αποκόμισα απ’ την επίσκεψή μου και απ’ τη συμμετοχή μου στις διάφορες εκεί εκδηλώσεις ήταν πρωτόγνωρες και πολύτιμες. Γνώρισα σπουδαίες προσωπικότητες απ’ τον γερμανικό και αυστριακό, κυρίως, χώρο του κινηματογράφου, παρακολούθησα αξιόλογες δημιουργίες νέων και συζήτησα μαζί τους.

Η συμμετοχή μου σε αυτό το ταξίδι κέντρισε το ενδιαφέρον μου στον τομέα του σινεμά ακόμη περισσότερο, και καλλιέργησε την επιθυμία μου και την περιέργειά μου για ενασχόληση με τη δημιουργία μιας ταινίας. Επιτέλους, ως ζιζάνιο κι εγώ, γεύτηκα την εμπειρία ενός ταξιδιού με αντικείμενο τις ταινίες και την τέχνη γενικότερα, τις ανταλλαγές  και τη συναναστροφή με ξένους ανθρώπους από την Ευρώπη.