Zητείται φως εκ σκότους

του Πάνου Τριγάζη

 Γιορτάσαμε Χριστούγεννα, ήρθε και ο Άγιος Βασίλης, όχι από την Καισαρεία, όπως θα θέλαμε εμείς, αλλά από την Λαπωνία, εμπορευματοποιημένος και αυτός μέσα στο κυρίαρχο σύστημα που ζούμε. Όσο για τα Θεοφάνεια, δεν ήρθε το πνεύμα εκ περιστεράς, διότι το περιστέρι σκοτώθηκε στην Ουκρανία και όχι μόνο.

Στην Ελλάδα, διεκδικούμε το φως εκ δεξιού σκότους, στο οποίο έχουμε βυθιστεί τα τελευταία χρόνια, διότι η Δεξιά του Μητσοτάκη είναι δεξιότερα της Δεξιάς του μεταδικτατορικού Καραμανλή, που ούτε υποκλοπές έκανε ούτε περιορισμούς στην δημοκρατία επέβαλε ούτε γενικευμένες ιδιωτικοποιήσεις, που είναι το «ευαγγέλιο» του σημερινού πρωθυπουργού.

Επειδή το φως εκ σκότους μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό, επισημαίνω πρωτοχρονιάτικο τίτλο της Αυγής «Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν το ξημέρωμα». Μας το θύμισε η ορκωμοσία την Πρωτοχρονιά του Εμανουέλ Λούλα ντα Σίλβα ως νέου προέδρου της Βραζιλίας, με προσκεκλημένο στην σχετική τελετή τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξη Τσίπρα. Εξαιρετικά τιμητική η πρόσκληση από τον πρώην συνδικαλιστή ηγέτη που υπήρξε επί πολλά χρόνια μεταλλωρύχος. Θα έλεγα και ουσιαστική, διότι με την αναμενόμενη επιστροφή Τσίπρα στην πρωθυπουργία η Ελλάδα θα έχει έναν ισχυρό σύμμαχο στην διεθνή σκηνή, βελτιώνοντας και τις σχέσεις της ΕΕ με την Λατινική Αμερική, σε μια περίοδο πολλαπλών κρίσεων.

Αν αναρωτηθείτε γιατί δεν προσκλήθηκε ο σημερινός πρωθυπουργός στην ορκωμοσία Λούλα,  η απάντηση είναι ότι αν είσαι φίλος του Γουαϊδό και του Μπολσονάρο, δεν μπορεί να είσαι φίλος και του Λούλα και τόσων άλλων αριστερών ηγετών στην Λατινική Αμερική. Σημειώνω ότι ο Μπολσονάρο τήρησε στάση παρόμοια με του Σαμαρά, που το 2015 είχε αρνηθεί να προσέλθει στο Μαξίμου για να παραδώσει στον τότε νικητή των εκλογών Αλέξη Τσίπρα. Το ίδιο έκανε και ο Μπολσονάρο, που δεν αποδέχθηκε την ήττα του, όπως και ο ομοϊδεάτης του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ.

Επανέρχομαι στα του οίκου μας και διαπιστώνω ότι ο κύβος έχει ριφθεί για τις επόμενες εκλογές, πιθανότατα μέσα στον Απρίλιο και πριν το Πάσχα. Σκληρή προβλέπεται  μάχη της συντήρησης με την πρόοδο, του χθες με το σήμερα και το αύριο, γι’ αυτό και δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός ούτε συμπεριφορές που θα κλονίσουν την συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή μέχρι τις εκλογές, που δεν κρίνονται μόνο από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις, αλλά και από την παραδοσιακή δουλειά πόρτα- πόρτα. Μπορούν και οι φίλοι του κόμματος να κάνουν σημαντική δουλειά  στον χώρο τους είτε είναι ο επαγγελματικός είτε της κατοικίας τους. Εννοείται ότι ο κρίσιμος παράγοντας είναι τα 172 χιλιάδες μέλη του κόμματος.

Προγραμματικά, έχουμε την υπεροχή και επιπλέον έχουμε τον απολογισμό της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με πολλά επιτεύγματα τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πολιτική. Αλήθεια, έχει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να επιδείξει κάποιο επίτευγμα σαν την συμφωνία των Πρεσπών και απόφαση της ΕΕ για κυρώσεις στην Τουρκία;

Με όλες τις δυσκολίες,  επαναλαμβάνω ότι ο νέος χρόνος μπορεί να είναι χρόνος -λυτρωτής  για την Ελλάδα και την Ευρώπη, από πολλά δεινά!

Ο Πάνος Τριγάζης είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία