Χρήστος Γιάνναρος: Η «επένδυση»…

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”86194″ img_size=”full”][vc_column_text]Μια «ανάσα» πριν από την επίσκεψη Πομπέο στην Ελλάδα και τον β’ γύρο του «Στρατηγικού Διαλόγου», που έρχεται να σφραγίσει τη μετατροπή της Ελλάδας σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο, με τη διεύρυνση της Συμφωνίας για τις βάσεις, ο Αμερικανός πρέσβης για μια ακόμα φορά ήταν αποκαλυπτικός, σημειώνοντας πως «ως ΗΠΑ έχουμε κάνει μια στρατηγική επένδυση στη σχέση μας με την Ελλάδα (…) Αυτή είναι μια πρόοδος που ξεκίνησε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και τώρα με πρωθυπουργό Μητσοτάκη, βλέπουμε μια ευκαιρία (…) να την ανεβάσουμε σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο».

Τα αισθήματα βέβαια είναι «αμοιβαία» με την αστική τάξη της χώρας, που αντίστοιχα «επενδύει» και εκείνη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, τόσο για τη «γεωστρατηγική αναβάθμισή» της στην περιοχή όσο και για την «προσέλκυση επενδύσεων» με στόχο την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, όπως έδειξε και η πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ.

Αλλά τι έχει να περιμένει ο ελληνικός λαός από την «επένδυση» αυτή;

Μήπως μεγαλύτερη ασφάλεια και ένα «απάνεμο λιμάνι» μέσα στη φουρτούνα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπως λένε η κυβέρνηση ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και επιτελεία;

Το ακριβώς αντίθετο: Η «επένδυση» των ΗΠΑ βάζει το λαό στη «ρώσικη ρουλέτα» των ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως άλλωστε ομολογεί και ο πρέσβης, όταν ενθαρρύνοντας τα σχήματα συνεργασίας με το Ισραήλ προς την Ανατολική Μεσόγειο, λέει ότι «είναι μια περιοχή ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων» για την Ενέργεια και ότι «ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων επέστρεψε στην Ανατολική Μεσόγειο για τα καλά».

Ενθαρρύνοντας ταυτόχρονα τους πρωταγωνιστικούς ρόλους της Ελλάδας στην προώθηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού στο «στρατηγικό σταυροδρόμι» των Βαλκανίων, απέναντι στους «γεωπολιτικούς μας αντιπάλους, ιδιαίτερα την προσπάθεια της Ρωσίας να υπονομεύσει την ενεργειακή διαφοροποίηση, να υπονομεύσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, να εμποδίσει την επιλογή που έχουν κάνει πολλές κυβερνήσεις στην περιοχή των Βαλκανίων προς το ΝΑΤΟ…».

Μήπως η «επένδυση» των ΗΠΑ στην Ελλάδα, με δεδομένη την κρίση που περνάνε οι σχέσεις τους με την Τουρκία, αποτελεί «ασπίδα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα» και στις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης σε Αιγαίο και Κύπρο, όπως λένε η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα;

Κάθε άλλο, αφού τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας γίνονται ένα ακόμα «διαπραγματευτικό χαρτί» στο ευρύτερο ιμπεριαλιστικό παζάρι ΗΠΑ – ΝΑΤΟ με την Τουρκία, όπως επιβεβαίωσε ο Πάιατ λέγοντας ότι «Ελλάδα και ΗΠΑ (…) πιστεύουμε ότι είναι έντονα προς το συμφέρον μας η Τουρκία να παραμείνει αγκυροβολημένη στη Δύση, μέρος της ευρωατλαντικής μας κοινότητας» και σημειώνοντας πως οι Αμερικανοί «ενθαρρύνθηκαν» από τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν «και το πολύ σαφές μήνυμα της ελληνικής κυβέρνησης (…) στη διατήρηση μιας σταθερής γειτονιάς, η οποία παρέχει ένα ελκυστικό περιβάλλον για τους ξένους επενδυτές», σκιαγραφώντας τα σχέδια συνδιαχείρισης σε Αιγαίο και Κύπρο.

Μήπως τα οφέλη της «επένδυσης» των ΗΠΑ στην Ελλάδα σημαίνουν «ευημερία για το λαό», όπως λένε τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, η κυβέρνηση, οι τοπικοί άρχοντες, κουνώντας στο λαό τα «τριάντα αργύρια», για να δεχτεί να γίνει η χώρα ορμητήριο των δολοφόνων;

Το ακριβώς αντίθετο, όπως επιβεβαιώνει το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, εκεί όπου διαφήμισε στους επιχειρηματικούς ομίλους την αντιλαϊκή πολιτική, το σάρωμα εργασιακών δικαιωμάτων, το νέο χτύπημα στις Συλλογικές Συμβάσεις και στα συνδικάτα, την καθήλωση του μέσου μισθού, μαζί με τα νέα προκλητικά προνόμια και φοροαπαλλαγές ως «εγγύηση» για να επενδύσουν στην Ελλάδα.

Και βέβαια τα σχέδια αυτά σηματοδοτούν τεράστιους κινδύνους για το λαό, αφού η άλλη όψη τους είναι η ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, με τον Πάιατ να λέει χαρακτηριστικά ότι «όσο πιο επιτυχημένος είναι ο πρωθυπουργός στην ατζέντα του για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, τόσο καλύτερα είναι η Ελλάδα σε θέση να επιτελέσει αυτόν το ρόλο ως πυλώνας σταθερότητας, είτε πρόκειται για τη συνεργασία μας στη στρατηγική ενεργειακή πολιτική είτε για τη στρατιωτική συνεργασία».

Με δυο λόγια, η μόνη σίγουρη «επένδυση» για τον ελληνικό λαό, για τη ζωή και το μέλλον του, είναι η «επένδυση» στον δικό του αγώνα, ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, για να ξεκουμπιστούν μια και καλή οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις του θανάτου, για αποδέσμευση της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Είναι η επένδυση στον αγώνα σε σύγκρουση με την αστική τάξη, τις κυβερνήσεις και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, που έχουν να «προσφέρουν» μόνο φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά στους λαούς. Στον αγώνα που πρέπει να αποκτήσει ως προοπτική την πάλη για την εργατική – λαϊκή εξουσία, τη μόνη που μπορεί να εγγυηθεί την ειρήνη, την ασφάλεια, την αλληλεγγύη και τη συνεργασία ανάμεσα στους λαούς.

*Χρήστος Γιάνναρος, Μέλος της Τ.Ε. Ηλείας του ΚΚΕ. [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]