Χρήστος Αθανάσουλας: Με 50 αποχρώσεις του «κόκκινου» να διώξουμε το «γκρι» απ’ τη ζωή μας
Το έχω ξαναπεί: Δεν έχω χιλιάδες ούτε καν εκατοντάδες οπαδούς. Έχω μόνο 50 φίλους!..
Tι φίλους, όμως!… Μπορεί να σας φαίνονται «τα χρώματα της Ίριδας» όλοι μαζί αλλά εμένα μου φαίνονται «50 αποχρώσεις του κόκκινου»…
-Είναι 50 απόπειρες, 50 ουτοπίες… Είναι 50 παράδεισοι, 50 ιδέες, 50 αξίες, 50 διαβάσεις…
-Είναι 50 γονίδια αναζήτησης, 50 όνειρα, 50 ελπίδες… 50 άνθρωποι, που ξέρουν να γράφουν ιστορία… 50 αγκαλιές για κάθε τι απλό κι ανεπιτήδευτο…
-Είναι ομορφιά και ζωή οι φίλοι μου…
-Οι φίλοι μου αγναντεύουν παραπέρα… βλέπουν ήδη πέρα από το «γκρίζο», βλέποντας μια πόλη καλύτερη, σε μια χώρα καλύτερη να σαλπάρει.
-Βλέπουν την πρόοδο οι 50 φίλοι μου… «κι η πρόοδος είναι η πραγματοποίηση των ουτοπιών…», όπως έγραφε ο Όσκαρ Ουάιλντ.
…κι η ουτοπία των φίλων μου είναι η αναζήτηση κι η επιβεβαίωση του «δυνάμει εφικτού»…
-Οι 50 φίλοι μου πίστευαν στην κοινοκτημοσύνη και την θεωρούσαν καθαγιασμένη από τότε που άλλοι πάλευαν να αποκτήσουν ατομική ιδιοκτησία, που τους την κλέβουν τώρα οι τράπεζες…
-Οι 50 φίλοι μου θέλουν την εργασία σαν αξιοπρεπή εφαρμογή ευφάνταστων παραγωγικών, δημιουργικών σχεδίων, από τότε που άλλοι ήσαν σαλίγκαροι σε καθεστώτα δουλοπαροικίας.
-Οι 50 φίλοι μου θέλουν μια πόλη με τις γυναίκες σε δράση, από τότε που άλλοι τις ήθελαν μόνο για τα βίτσια τους…
-Οι 50 φίλοι μου θέλουν αποδοχή κάθε διαφορετικότητας, από εκείνους τους καιρούς που άλλοι προσκυνούσαν την ομοιομορφία της σεμνότυφης αναξιοπρέπειας.
-Οι 50 φίλοι μου παραμένουν αμετανόητοι εραστές της αισιοδοξίας,
την ώρα που ξέρουν ότι η ξεπουλημένη πατρίδα μας, παραμένει ένα παγκόσμιο «εργαστήριο καπιταλιστικών πειραμάτων» για την «Κινεζοποίηση» της εργασίας…
-Οι 50 φίλοι μου είναι 50 αλληλέγγυες καρδιές και αγάπες, που μπορούννα μας προστατεύσουν από την βαρβαρότητα κι από την φτώχεια των συναισθημάτων…
-Οι 50 φίλοι μου μπορούν να φανταστούν αυτό τον τόπο ευλογημένο και θέλουν να το κάνουν και στ’ αλήθεια αυτό!
…είτε ερμηνεύσουμε αλληγορικά την ευλογία (ως πνευματική κατάσταση, πνευματικά ενδιαφέροντα)
…είτε πάλι κυριολεκτικά, ευλογία είναι: τα τουριστικά μας, τα αγροτικά μας, τα κτηνοτροφικά μας, τα θαλάσσια και τα ουράνια –ηλιακή ενέργεια- τα ηλεκτρονικά, πλούτη μας…
-Οι 50 φίλοι μου μπορούν και παλεύουν την κάθε στιγμή, να βιώνουν αυτό τον τόπο σαν παράδεισο -μέσα στην κόλασή του. Γιατί «είναι ωραία στον Παράδεισο!», το πε κι ο Αγγελάκας…
-Οι 50 φίλοι μου δεν πόθησαν ποτέ να βρεθούν σε εισοδηματική νιρβάνα.
Ονειρεύονται -και με το παράδειγμά τους δείχνουν- μια πόλη και μια κοινωνία δικαίων,
…όπου δεν κυβερνούν οι «άριστοι» αλλά «άριστοι» είναι όσοι πρωτοστατούν στις δράσεις ,
…όπου δεν υπάρχουν μνημονιακοί βασιλείς, γιατί δεν χωρούν μαζί με τους ποιητές… (ποιητές είναι αυτοί που γράφουν ποιητικά για την ομορφιά αλλά και οι άνθρωποι της δράσης, αυτοί που ποιούν…)
-Οι 50 φίλοι μου δεν νοσταλγούν αλλά ζουν!… Γιατί στους δρόμους των αγώνων δεν περισσεύει χώρος και χρόνος για νοσταλγία…
ΕΠΙΜΥΘΙΟ
-Οι 50 φίλοι μου πιστεύουν ότι «μόνο όταν εξαφανίζεται η φιλαυτία, στεριώνει η αγάπη για τα κοινά…»
…Αυτοί είναι οι 50 φίλοι μου, οι 50 ψήφοι, που μου φτάνουν!…
Χρήστος Αθανάσουλας
Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου
Υποψήφιος με τη «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ»
