Ξορκίζοντας το κακό με αναστολές και δάνεια

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”115121″ img_size=”full”][vc_column_text]Το «φθινόπωρο» της ελληνικής οικονομίας

Τα ληξιπρόθεσμα και ανείσπρακτα χρέη στα ασφαλιστικά Ταμεία ξεπέρασαν στο πρώτο τρίμηνο τα 36 δις ευρώ και αυξήθηκαν κατά 932 εκατομμύρια ευρώ – κοινώς, τα νέα «φέσια προς τον ΕΦΚΑ από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο, και πριν από το μεγάλο τσουνάμι της πανδημίας, άγγιξαν το 1 δις.

Η εικόνα αυτή θα μπορούσε να είναι και αναστρέψιμη εάν δεν είχε ακολουθήσει το lockdown και οι αναστολές πληρωμών κι εάν τα Ταμεία εξακολουθούσαν να έχουν πλεονάσματα. Ο ΕΦΚΑ όμως ήδη ρευστοποιεί καταθέσεις και επενδύσεις γα να καλύψει πληρωμές συντάξεων και έκτακτες υποχρεώσεις, και το πλεόνασμά του μετατρέπεται σε έλλειμμα, παρ’ ότι το υπουργείο Εργασίας, για να συγκρατήσει περαιτέρω αυξήσεις σε δαπάνες και ελλείμματα έχει παγώσει τις εκδόσεις νέων συντάξεων.

Στο μέτωπο των φορολογικών εισπράξεων επίσης, τα δημόσια έσοδα τον Ιούνιο κυριολεκτικά γκρεμίστηκαν με βουτιά 40%, μετά από πτώση 33,5% και τον Απρίλιο. Η εικόνα τον Ιούλιο αναμένεται ανάλογη, εάν όχι χειρότερη, προδιαγράφοντας εκτροχιασμό του ελλείμματος ακόμη πιο πάνω από το 3% στο οποίο εκτιμάται ότι βρισκόταν στο τέλος Ιουνίου.

Την ίδια ώρα, και παρά το θεαματικό άνοιγμα του τουρισμού, τουλάχιστον μία στις τρεις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις της χώρας παραμένουν κλειστές, ανάλογη εικόνα υπάρχει και στην εστίαση, και 750.000 εργαζόμενοι του ευρύτερου κλάδου βρίσκονται στον αέρα μετά την παταγώδη αποτυχία του προγράμματος «Συν-Εργασία». Πολύ απλά, οι επιχειρήσεις προτιμούν να μείνουν κλειστές παρά τις διαρκείς εκκλήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Άδωνι Γεωργιάδη να «αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης τους», και οι εργοδότες προτιμούν να κάνουν απολύσεις παρά να κάνουν χρήση του μοντέλου Βρούτση για «μισή δουλειά – μισούς μισθούς».

Απέναντι σ’ αυτήν την πραγματικότητα, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την Παρασκευή ένα ακόμη πακέτο μέτρων 3,5 δις, το οποίο απευθύνεται κυρίως στους κλάδους του τουρισμού και των εποχικών επιχειρήσεων – ένα πακέτο όμως, που δείχνει επίσης καταδικασμένο να πέσει στο κενό. Και τούτο διότι, πέραν της μείωσης ή του μηδενισμού της προκαταβολής φόρου (κι αυτή μόνον για το 2020), στον κύριο όγκο του βασίζεται και πάλι είτε σε αναστολές πληρωμών, είτε σε δάνεια. Πολύ περισσότερο μάλιστα, δεν συμπεριλαμβάνει ούτε αυτή τη φορά καμία απ’ ευθείας ενίσχυση και στήριξη της απασχόλησης.

Εν ολίγοις, η συνταγή της κυβέρνησης παραμένει εκείνη της μετάθεσης των αδιεξόδων, καθώς από την πολιτική της απουσιάζουν οι δύο βασικοί – και μοναδικοί πυλώνες – που μπορούν να στηρίξουν οικονομία και κοινωνία εν μέσω ιστορικής ύφεσης: Απουσιάζει το ζεστό και ρευστό χρήμα από την αγορά, όπως απουσιάζουν και τα στοιχειώδη μέτρα στήριξης της εργασίας.

Στον ΣΥΡΙΖΑ αυτή η συνταγή διαβάζεται διπλά: Αφενός ως ανικανότητα του κυβερνητικού επιτελείου να δει και να αντιμετωπίσει το βάθος της κρίσης, και αφετέρου – και πρωτίστως – ως συνειδητή επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη να χρησιμοποιήσει την «κρίση ως ευκαιρία» για να επιβάλει νεοφιλελεύθερο μοντέλο πλήρους αποσάρθρωσης της αγοράς εργασίας και εισοδηματικής αναδιανομής υπέρ των επιχειρηματικών ελίτ.

Κατά την ανάλυση της αξιωματικής αντιπολίτευσης το εν λόγω μοντέλο εφαρμόζεται βάσει ενός πολύ συγκεκριμένου σχεδιασμού που έχει ως άξονα την αναμενόμενη ροή των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και την κατανομή τους σε projects που θα καρπωθούν συγκεκριμένοι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Οι όμιλοι αυτοί θα έχουν στη διάθεσή τους δωρεάν ρευστότητα μέσω των ευρωπαϊκών δισεκατομμυρίων και μια απέραντη δεξαμενή φθηνού εργατικού δυναμικού – κοινώς, η μαζική ανεργία και η φτωχοποίηση των εργαζομένων θα γίνουν ο μοχλός του «φιλελεύθερου» και «μεταρρυθμιστικού» μοντέλου ανάπτυξης που επαγγέλλεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Τούτων δοθέντων, το μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα από την Κέρκυρα ότι «τον Οκτώβριο θα οργανώνουμε συσσίτια» δεν ήταν καθόλου τυχαίο. Όπως δεν είναι καθόλου αβάσιμη και η ανησυχία που διατυπώνεται από στελέχη της αντιπολίτευσης πως, εάν δεν αναστραφεί σύντομα η κατάρρευση των εσόδων των κρατικών και ασφαλιστικών Ταμείων, δεν θα αργήσει η στιγμή που στο «πάρτι της αναπτυξιακής φτωχοποίησης» θα μπουν και οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Πηγή: tvxs.gr[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]